มันแอบนึกสะใจไม่น้อยที่นังแวมไพร์นี่ประมาทเกินไป

 ถ้าเธอฆ่ามันไปแต่แรกทุกอย่างก็จบแล้ว

 'คนที่ตายจะต้องเป็นเจ้า นังกระหรี่'

 

"ท่าทางเจ้าจะมั่นใจเรื่องเย็ดมากสิน่ะ ทำไมน๊า ....

 เพราะเจ้าเย็ดเก่งขนาดนั้นเลยเหรอ"

 

 แวมไพร์สาวที่เหมือนจะอ่านความคิดมันออก 

หักมายิ้มเจ้าเล่ห์ 

 

"ไม่แค่เรื่องนี้น่ะ ทำไมน๊า ทั้งๆที่เจ้าเป็นคนวอร์ริเอร์

 แต่กลับสามารถใช้เวทย์ไฟระดับสูงอย่าง

 'ดินแดนเพลิงพระกาฬ'ได้"

 

"ตรงนี้ข้าต้องขอบใจความสามัคคีที่มันไม่มีเลยของพวกเจ้าน่ะ

 พวกพาลาดินคนอื่นน่ะ ต่างก็ไม่ชอบหน้าเจ้า

 อีกทั้งก็สงสัยเช่นเดียวกับข้า 

 

ทำให้พวกมันแอบสืบเรื่องเจ้ากันอย่างลับๆ จนในที่สุด

 พวกมันก็รู้ถึงความลับของเจ้าทั้งหมดจนได้

 ทุกสิ่งทุกอย่างของเจ้าได้มาเพราะมุก 6 เม็ดนี้ใช่ไหม !!"

 

 

 

"มุกพวกนี้ไม่ใช่มุกธรรมดา แต่ที่จริงมันคือหินธาตุ !!

 ที่จริงแล้วแนวคิดเรื่องการฝังหินธาตุในร่างกายของพวกมนุษย์น่ะ

 มีศึกษากันมานานแล้ว 

 

แต่ก็ยังไม่มีผลการทดลองจริงๆจังๆ

 พึ่งมีเจ้านี่แหละที่ลงทุนยอมทดลองฝังหินธาตุลงในร่างกาย

 

 ซึ่งมันก็ให้ผลตอบแทนที่คุ้มค่าใช่ไหม

 เจ้ามีพลังเพิ่มขึ้นหลายเท่า 

 

จนสามารถใช้เวทย์ธาตุไฟชั้นสูงได้ 

อีกทั้งเพราะฝังหินธาตุลงบนควย

 มันจึงสามารถป้องกันพลังมาน่าไม่ให้ไหลออกจากร่างของเจ้าได้"

 

"เจ้าจบแล้วเบิร์น" ทันทีที่แวมไพร์สาวพูดจบ

 เจ้าพาลาดินก็ส่งเสียงอู้อี้ออกมา

 จนแวมไพร์ต้องบดหีลงแน่นเข้าไปอีกจนเสียงเงียบลง

 

 จากนั้นแวมไพร์สาวก็เริ่มลงมือต่อช้าๆ 

เพราะถ้ามุกพวกนี้คือหินธาตุ เธอทำลายมันซะทุกอย่างก็จบ

 แวมไพร์สาวรวบรวมพลังอยู่ชั่วครู่

 

 ก่อนจะปล่อยพลังธาตุในอากาศใส่มุกเหล่านี้

 เพราะหินธาตุนั้นแท้จริงบอบบางไม่น้อย

 

 ถ้าเจอการรบกวนของพลังธาตุจากภายนอก หินเหล่านี้ก็จะเสื่อม

 จากมุกหินธาตุก็จะกลายเป็นมุกฝังควยธรรมดา

 

"แก....." เจ้าพาลาดินร้องอย่างเจ็บแค้น

 แต่แวมไพร์สาวก็ไม่สนใจ 

เธอก้มลงดูดท่อนควยท่อนนั้นอย่างดูดดื่ม

 

 แค่พริบตาก็ปลุกท่อนควยนั้นขึ้นมาได้

 และเมื่อเธอเพิ่มแรงดูดให้มากขึ้น

 ไม่นานนักท่อนควยท่อนนี้ก็ระเบิดน้ำแตก

 

แวมไพร์สาวยิ้มหวานเมื่อสามารถส่งเจ้าพาลาดินขึ้นสวรรค์ได้

 มันจึงถอนหีออกจากปาก โดยการลากจากปากลงมาอก

 จากอกลงมาหน้าท้อง 

 

ก่อนที่จะลากจากท้องขึ้นไปจ่อที่ปลายหัวหยัก

 แล้วก็ทิ้งตัวให้โพรงหีกินท่อนควยแท่งนั้นจนหมด

 และหลังจากนั้น

 

 แวมไพร์สาวก็บรรเลงเพลงเย็ด จนเสียงครางกระเส่า

 ของเธอและเจ้าพาลาดินครางลั่นไปทั่วป่า

 

"อย่าฆ่าข้าเลย" เจ้าพาลาดินร้องอ้อนวอนอย่างหมดท่า

 ก่อนที่มันจะหยิบแผ่น CD แผ่นหนึ่งส่งให้

 

 

 "เจ้าเอานี่ไป ในนี้มีข้อมูลของเมืองแซงจูรี่ย์ 

เจ้าเอาไปสิ พวกแวมไพร์อย่างเจ้าคงต้องการไม่ใช่เหรอ

 ขอแค่อย่าฆ่าข้าก็พอ"

 

"เจ้าโง่หรือเปล่า" แวมไพร์สาวหันมาตอบเย้ยหยัน

 

 "แผ่น CD นั่นจะมีความหมายอะไรกับข้า

 ในเมื่อข้าได้ความทรงจำทั้งหมดของพวกพาลาดิน

อย่างเจ้ามาหมดแล้ว"

 

หลังจากนั้น สิ่งที่เหลือก็มีเพียงเสียงเนื้อกระแทกกันไปมา สลับกับเสียงร้องครวญคราง

ที่ดังระงมจากภายในป่าลึกเท่านั้น

 

เวโรนิก้าพุ่งทะยานไปบนฟ้าด้วยความเร็วสูง

 โดยมีจุดมุ่งหมายอยู่ปราสาทหลังใหญ่

ที่ตั้งอยู่ในทิศตะวันตกของอาณาจักรแวมไพร์ 

 

ปราสาทแห่งนี้นั้นมีชื่อว่า แอสการ์ด

 ปราสาทแห่งนี้ถูกสร้างขึ้นตามแบบแปลน

ที่ถูกร่างโดย ทีโอดอร์ บุตรชายแห่งเลอเซอโร่

 

 ผู้ที่จะเป็นราชาแวมไพร์คนต่อไป

 แอสการ์ดนั้นประกอบด้วย

ปราสาทขนาดใหญ่เป็นศูนย์กลาง 

แวดล้อมด้วยอาคารใหญ่น้อยมากมาย

 

 แต่ละอาคารก็มีทางเชื่อมถึงตัวปราสาท

ตามลักษะโครงข่ายใยแมงมุม

 และล้อมรอบด้วยกำแพงสูงใหญ่เป็นวงกลมโดยรอบ

 

และเพราะเป็นปราสาทที่ทีโอดอร์สร้างขึ้นเองกับมือ

 ภายในจึงมีแต่นักรบแวมไพร์ฝีมือดี

ที่ตัวทีโอดอร์เป็นคนคัดเลือกด้วยตัวเองทั้งสิ้น

 

 ขนาดที่ว่าแวมไพร์ชั้นต่ำสุดของที่นี่

 ก็สามารถใช้เวทย์เลเวล 7 ได้แล้ว

 ที่นี่จึงมีแต่เฉพาะแวมไพร์ชั้นขุนพลเต็มไปหมด

 

 และด้วยความที่ที่นี่เป็นปราสาทส่วนตัวของทีโอดอร์

 จึงไม่ง่ายนักที่ให้คนนอกจะย่างกายเข้ามา

 อย่างตัวเวโรนิก้าเองก็เคยมาแค่ 2-3 ครั้ง

 

 และมาแค่ในฐานะผู้ติดตามของขุนพลลินคอร์นเท่านั้น

 

"ใครใช้ให้เจ้ามาเสนอหน้าที่นี่ นังสวะ"

 

 ทันทีที่เวโรนิก้าร่อนลงถึงพื้นก็ได้รับการต้อนรับเสียแล้ว

 แวมไพร์ทหารที่ทำหน้าที่เป็นผู้เฝ้าประตูชั้นนอกตวาดลั่น

 

 แวมไพร์ผู้นี้สามารถใช้เวทย์ได้เลเวล 7 แล้ว

 มันจึงไม่เกรงกลัวใดๆในตัวเวโรนิก้าเลย

 

จะว่าไปในแอสการ์ดแห่งนี้มีโรคระบาดอย่างหนึ่ง

 ที่มีสาเหตุมาจากแวมไพร์ในแอสการ์ด มีแต่แวมไพร์แท้

 อีกทั้งเพราะถูกเลือกโดยทีโอดอร์

 

 พวกมันจึงลำพองในตนเองยิ่งกว่าแวมไพร์แท้ทั่วไปหลายเท่า

 ส่งผลให้พวกมันมีทัศนคติชอบหยามเหยียด

แวมไพร์ตีตราอย่างเวโรนิก้ามากเป็นพิเศษ

 

 แม้แต่แวมไพร์ทหารยามธรรมดาก็ยังดูถูกเวโรนิก้าเช่นกัน

 นี่เป็นสิ่งที่เธอคาดไว้อยู่แล้ว

 แวมไพร์สาวจึงไม่สนใจและเดินผ่านมันไปอย่างไม่ใยดี

 

"ใครใช้ให้มึงเข้าไปว่ะ อีกระหรี่" 

 

เจ้าแวมไพร์ทหารยามตวาดลั่น 

ก่อนจะคว้าเข้าไปที่ไหล่เธอทันที 

ถ้าเป็นเมื่อก่อนเวโรนิก้าอาจจะสู้มันไม่ได้

 

 แต่ตอนนี้เธอเปลี่ยนไปแล้ว

 ทำให้ทันทีที่เจ้าแวมไพร์ทหารยามสัมผัสถูกร่างเธอ

 

 ก็เกิดเปลวไฟที่ร้อนแรงมหาศาลลุกท่วมร่างของมัน

 เจ้าแวมไพร์ร้องลั่นอย่างเจ็บปวด

ก่อนจะล้มลงไปดิ้นทุรนทุราย และสิ้นใจในเวลาต่อมา

 

แต่ฉับพลันที่มีแวมไพร์ตัวหนึ่งโดนสังหาร

 แวมไพร์ตัวอื่นๆในปราสาทก็ต่างกันกรูออกมาทันที

 ไม่นานนักก็มีแวมไพร์จำนวนมากมาล้อมกรอบเธอเต็มไปหมด

 

 ในจำนวนนี้มีกลุ่มแวมไพร์ที่ไม่ชอบหน้าเธอก็เยอะ

 แต่มีคนนึงที่เธอจำได้ดี แวมไพร์สาวที่ชือว่าชอลลี่

 ที่เคยออกปฏิบัติภารกิจช่วงแรกๆในเวลาไล่เลี่ยกับเธอ

 

 และไม่เคยทำผลงานสู้เธอได้

 ชอลลี่เลยผูกใจเจ็บและคอยริษยาเธออยู่ห่างๆ

 

"อย่ามาขวางข้าชอลลี่ ข้าต้องการพบท่านทีโอดอร์"

 เวโรนิก้าเอ่ยขึ้นก่อน

 

"หุบปาก !! หัดเจียมกะลาหัวซะบ้าง 

ที่นี่ไม่ใช่ที่ที่แกจะมาเสนอหน้า นังขยะ"

 แต่อีกฝ่ายกลับตวาดลั่น

 

"อาห่ะ .... ปากร้ายไม่เปลี่ยนเลยน่ะชอลลี่

 ที่จริงเจ้าควรจะใจเย็นและมีสัมมาคารวะกว่านี้น่ะ

 โดยเฉพาะกลับคนที่เหนือกว่า"

 

"เวโรนิก้า !!" ชอลลี่ตวาดลั่นเมื่อโดนจี้ใจดำ 

 

"แก !! .... นังหมูตัวเมีย แกมันก็แค่หมู

 ที่มีคนเขาสวมปลอกคอให้เท่านั้นแหละ

 แต่แกกลับมาทำเสนอหน้าชูคอปากดีอย่างน่าทุเรศ 

แก .... นังหมูตัวเมีย ไปตายซะ !!" 

 

สิ้นคำประกาศ แวมไพร์ตนอื่นที่ล้อมกรอบอยู่ก็ลุกฮือ

 เตรียมเข้าจัดการเวโรนิก้าทันที

 

"อย่าน่ะ !!"

 เวโรนิก้าตวาดลั่นจนแวมไพร์ตัวอื่นพากันหยุดชะงัก 

 

"ถ้าใครกล้าเข้ามาอีกก้าวเดียว ข้าจะไม่เกรงใจแล้วน่ะ"

 

"แล้วจะทำไมเวโรนิก้า !!

 อย่าคิดว่าตัวเองจะแน่ได้คนเดียวน่ะ

 

 ตั้งแต่ข้ามาอยู่เป็นสนมให้ท่านทีโอดอร์

 ข้าก็ได้รับพลังจนตอนนี้ข้าเข้าสู่จุดสูงสุดของแวมไพร์แห่งน้ำแล้ว"

 

"ร่างจำแลง เทพโคงคา !!" ชอลลี่ร่ายเวทย์ดังลั่น

 เมื่อสิ้นคำร่ายร่างของเธอก็เกิดการเปลี่ยนแปลง

 จากร่างเนื้อปกติเป็นร่างแห่งน้ำ

 

 ก่อนที่ร่างน้ำนั้นจะขยายตัวขึ้น จนสูงใหญ่หลายสิบเมตร

 จนดูเหมือนเทพอสูรก็ไม่ปาน

 ร่างน้ำนี้จัดเป็นเวทย์ธาตุน้ำเลเวล 9 ที่ร้ายกาจเวทย์หนึ่ง

 

 เพราะมีอานุภาพโดนเด่นทั้งรุกและรับ

 ด้านรุกนั้นด้วยร่างกายที่สูงใหญ่

จึงสามารถโจมตีได้ในวงกว้าง

 

 และเพราะร่างกายสูงใหญ่นี่เอง

จึงทนทานต่อการโจมตีจากพลังเวทย์ศัตรูๆได้สบายๆ

 

"ย๊ากกกกก" ทันทีที่ร่ายเวทย์เสร็จ

 ชอลลี่ก็เปิดฉากจู่โจมทันที

 แวมไพร์สาวปล่อยหมัดยักษ์ของตน

เข้าใส่เป้าหมายของตนตรงหน้า

 

 จนทำให้พื้นดินบริเวณนั้นสั่นสะเทือนอย่างแรง

ก่อนจะกลายเป็นหลุมยุบขนาดใหญ่ 

แต่เวโรนิก้าก็ยังไวพอ 

เธอสามารถกระโจนหลบได้ทันท่วงที

 

แต่การโจมตีของชอลลี่ยังไม่หมดแค่นั้น

 เพราะทันทีที่หมัดน้ำกระทบพื้น

 น้ำเหล่านั้นก็จะกระจายออก

 

 

กลายเป็นคลื่นยักษ์ถาโถมเข้าโจมตีเวโรนิก้าอีกระรอก

 โชคยังดีที่เวโรนิก้ารู้เวทย์ธาตุลม

 ทำให้เธอพุ่งทะยานหลบคลื่นน้ำได้อย่างหวุดหวิด

 

 แต่เมื่อชอลลี่เปิดฉากโจมตีแล้ว

 แวมไพร์ตนอื่นก็เปิดฉากโจมตีเช่นกัน

 ทุกตนต่างพุ่งเข้าใส่เวโรนิก้าทันที

 

"ดินแดนเพลิงพระกาฬ"

 

ชั่วพริบตานั้นเวโรนิก้าก็ร่ายเวทย์ขึ้นมาบทหนึ่ง

 เวทย์บทนี้เป็นเวทย์ที่เธอได้มาหลังจากสังหารพาลาดินคู่แค้น