"เปรี้ยงงงงงงง" เสียงปืนของนางแวมไพร์ดังลั่น

 แต่เจ้าพรีสชั้นสูงคนนั้นกลับไวกว่า

 มันคว้าร่างพรีสยศต่ำกว่าที่อยู่ใกล้เขามาบังกระสุนแทน

 ก่อนจะวิ่งโกยแนบ หนีไปทันที

อันที่จริงด้วยฝีมือของวิคตอเรีย

 ถ้าเธอจะตามสังหารพรีชั้นสูงคนนั้น

ก็ไม่เรื่องยากเย็นอะไรเลย แต่ในความคิดของเธอ

 การที่ปล่อยพรีสขี้ขลาดตาขาวเช่นนี้เอาไว้

 ผลดีน่าจะตกเป็นของฝ่ายแวมไพร์เสียมากกว่า

 เมื่อคิดได้เช่นนี้ นางแวมไพร์ก็เงยหน้าขึ้น

 แล้วหัวเราะกับสายฝนอย่างสะใจ

ที่แท้สายฝนที่ตกลงทั่วทั้งเมืองนี้ 

หาใช่สายฝนธรรมดาไม่ 

แต่เป็นฝนที่เกิดจากอาวุธลับของเหล่าแวมไพร์ 'อนุภาคลูบินนอฟ'

  อนุภาคตัวนี้มีลักษณะพิเศษ คือ เมื่อโปรยไปในอากาศ

 ตัวอนุภาคจะไปดูดเอาไอน้ำที่อยู่โดยรอบมารวมตัวกัน

 แล้วก่อตัวเป็นเมฆฝน จนเมื่อก่อตัวได้ที่แล้ว

 เมฆฝนเหล่านี้ก็จะกลั่นตัวลงมา

 เป็นหยาดฝนที่ให้คุณสมบัติพิเศษอย่างหนึ่ง

 นั่นก็คือการยับยั้งการใช้เวทย์มนต์นี่เอง

เพราะที่จริงแล้ว หลักสำคัญของเวทย์ธาตุจักรวาล

 ที่ใช้กันอย่างแพร่หลายใน wonderland นี้

 ก็คือการใช้พลังมาน่าที่เป็นพลังภายใน

 ประสานเข้ากับกระแสธาตุที่เป็นพลังภายนอก

 และเมื่อประสานจนได้ระดับความรุนแรงที่ต้องการแล้ว

 ก็จะเกิดเป็นพลังเวทย์แบบต่างๆขึ้นมานั่นเอง ดังนั้นถ้ามีสิ่งใด

 ไประงับยับยั้งไม่ให้พลังภายในไปประสานพลังภายนอกได้

 ก็จะเป็นการตัดตอน ไม่ให้เวทย์มนต์เกิดขึ้นได้เช่นกัน 

อนุภาคลูบินนอฟ จึงถูกสร้างขึ้นมาด้วยเหตุผลนี้นี่เอง

ในขณะที่บริเวณหน้าโบสถ์ได้ผลสรุปแล้ว

 แต่การต่อสู้ของสองสาวอีกด้านกลับยังไม่ได้ผลที่แน่ชัด

 เพราะทั้งคู่ต่างงัดวิชาการต่อสู้

เข้าห่ำหั่นกันอย่างไม่มีใครยอมใคร

 อย่างจังหวะที่เวโรนิก้าพุ่งเข้าหาแทงวิเวียนด้วยท่าทะลวง

 พรีสสาวก็ตอบโต้ด้วยการหลบฉากออกด้านข้าง

 แต่นั่นกลับเป็นการติดกับดักของเวโรนิก้าอย่างจัง

 เพราะดาบแรกของแวมไพร์สาวเป็นดาบลวง

 เพื่อบีบให้คู่ต่อสู้หลบไปด้านข้าง 

ก่อนจะหักดาบ ฟันตามน้ำเข้าใส่ทันที

แต่เหมือนวิเวียนจะรู้อยู่ก่อนแล้ว 

ทันทีที่เธอหลบฉากออกด้านข้าง เธอก็ทำท่าสะพานโค้ง

 ทำให้หลบดาบสองที่ตามมาอย่างง่ายดาย

 ก่อนจะยืนด้วยมือต่างเท้า

 แล้วใช้เท้าเตะตวัดเข้าใบหน้าแวมไพร์สาวอย่างจัง จนหน้าของแวมไพร์สาวหมุนหันไปตามแรงเตะ

แต่แวมไพร์สาวก็ไม่ยอมแพ้

 เธอใช้วิธีหมุนตัวไปตามแรงเตะนั้น

 ก่อนจะใช้ดาบซามูไรในมือ 

หันกลับมาฟันใส่พรีสสาวตรงหน้าอีกครั้ง

 แต่พรีสสาวก็สามารถแก้เกมส์ได้ทันท่วงที โดยอาศัยจังหวะ

 คว้าไปที่ข้อมือของแวมไพร์สาว ทำให้หยุดดาบลงได้

 ก่อนที่วิเวียนจะใช้มือที่ว่างอยู่กำหมัดแน่น

 แล้วฮุคเข้ากกหูของแวมไพร์สาวในทันที

แม้หมัดนี้จะยังปราบแวมไพร์สาวตรงหน้าไม่ได้

 แต่ก็มากพอที่จะทำให้เธอมึนงงไปช่วยขณะ

 วิเวียนจึงถือโอกาสนี้ปล่อยหมัดติดๆกันอีก 3 ครั้ง 

เข้ากกหูที่เดิม ใบหน้า และชายโครง

 ก่อนจะถีบเท้าอย่างแรง เข้าไปที่ลิ้นปี่ของเวโรนิก้า

 จนแวมไพร์สาวกระเด็นไปตามแรง 

ลงไปนอนจุกตรงกลางแอ่งน้ำ

"ทำได้แค่นี้เองเหรอ เวโรนิก้า"

 วิเวียนร้องยั่วโทสะก่อนจะขยับถอยห่างทิ้งระยะออกไป 

"ลูกศิษย์ทำได้แค่นี้ ลินคอร์นคงผิดหวังน่าดู"

"นังตัวดี !!" เวโรนิก้าเอ่ยเสียงเข้ม 

ก่อนจะบ้วนเลือดที่คั่งในปากทิ้งไป

 "ไปหัดปากร้ายแบบนี้มาจากไหน"

วิเวียนยิ้มเยาะเล็กน้อย ที่แท้เป็นเพราะ

วิเวียนดูดกลืนพลังมาน่าของลินคอร์นมาได้

 เธอจึงสามารถรับความทรงจำต่างๆของเขามาด้วย

 ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของอาลูคาร์ด

 หรือวิชาที่เขาใช้

 แต่หนึ่งในนั้นก็มีเรื่องของเวโรนิก้าด้วย

 แม้มันจะไม่ชัดเจนนัก

 แต่ก็พอจะทำให้เธอรู้ว่าแวมไพร์สาวตรงหน้า

 มีฐานะเป็นลูกศิษย์คนหนึ่งของลินคอร์น

 ดังเธอจึงคิดใช้จุดนี้เป็นประโยชน์ ในการยั่วโทสะ

 หลอกล่อให้แวมไพร์สาวตรงหน้าโจมตีเข้าทางเธอ

"รออะไรอยู่ล่ะ ........ คนที่ฆ่าอาจารย์ของเจ้าอยู่ตรงนี้

 ไม่เข้ามาแก้แค้นเหรอไง" 

วิเวียนร้องยั่วอีกครั้ง

"หึ !!" เวโรนิก้าตอบรับคำยั่วนั้นด้วยประโยคสั้นๆ

 ก่อนจะตวัดดาบซามูไรในมือไปมาแล้วจัดการเสียบเข้าฝัก

"รู้เรื่องวิชาดาบ เลยสามารถอ่านทางข้าออก 

รู้เรื่องความสัมพันธ์ของเรา เลยเอามาใช้ยั่วข้า"

 แวมไพร์สาวพูดไปพลาง

 ก็เอื้อมมือไปปลดตัวดาบออกจากเอว 

"แต่ในความทรงจำที่เจ้าดูดกลืนของเขามา

 มันคงไม่มีเรื่องนี้ใช่ไหม

 เจ้าเลยไม่รู้ว่าท่านลินคอร์นเคยสั่งไว้

 ไม่ให้ใครคิดแก้แค้นให้ท่าน 

เพราะสำหรับท่าน มันคือการหยามเกียรติ"

"จะบอกว่าไม่คิดแก้แค้นงั้นเหรอ

 แล้วที่เจ้าโผล่มาตรงนี้มันหมายความว่ายังไง"

 วิเวียนเอ่ยถามพร้อมกับจับจ้องไปที่แวมไพร์สาวตรงหน้า

 นางทำอะไรอย่างที่ตัวเธอไม่เข้าใจ

 เพราะอยู่ดีๆนางก็ปลดดาบตัวเอง

 และกำลังถอดถุงมือหนังทิ้ง

"ไม่เห็นจะต้องคิดเยอะเลยนี่

 ข้ามาตรงนี้ก็แค่อยากจะจัดการเจ้าด้วยตัวเองแค่นั้น"

 หลังจากถอดถุงมือเสร็จแล้ว

 แวมไพร์สาวก็เอื้อมมือไปปลดรองเท้าบูททั้งสองข้าง

"จะจัดการข้าเหรอ เจ้าลืมไปแล้วเหรอไง

ว่าข้ารู้ไต๋หมดแล้วว่าเจ้ามีวิชาอะไรบ้าง"

"อ๋อ ข้าไม่ลืมหรอก แต่ข้าจะบอกอะไรเจ้าไว้อย่างน่ะ

 ข้านะ ไม่ได้มีแค่วิชาที่ท่านลินคอร์นสอน !!"

 แวมไพร์สาวตะโกนลั่น

 ก่อนจะขว้างรองเท้าบู๊ทเข้าใส่พรีสสาวตรงหน้าทันที

 แม้พรีสสาวจะระวังตัวอยู่ก่อนแล้ว

 แต่รองเท้าก็ฝ่าอากาศมาเร็วมากจนเธอไม่อาจหลบได้ทัน

 จนต้องโดนกระแทกอัดเข้ากลางลำตัว

แต่รองเท้านั้นมันก็แค่การโจมตีแรกเพื่อทำลายจังหวะแค่นั้น

 เพราะทันทีที่แวมไพร์สาวขว้างรองเท้าไปแล้ว

 เธอก็พุ่งทะยานด้วยความเร็วสูง

 พริบตาเดียวก็เอาประชิดตัวพรีสสาวตรงหน้า

 ก่อนที่เธอจะซัดหมัดเข้าแก้มอย่างจัง

 จนพรีสสาวถึงกลับเซถาไปตามแรงหมัด

ที่แท้ ที่เธอถอดรองเท้าก็เพราะต้องการใช้มันเป็นอาวุธ

 อีกทั้งรองเท้าบู๊ทจะมีน้ำหนักมากเกินไป

ถ้าต้องเดินกลางน้ำ ที่เธอปลดดาบที่คาดเอว

 เพราะดาบที่เอวมันยาวเกินไป

 ทำให้ไม่คล่องตัวเวลาวิ่ง ที่เธอถอดถุงมือ

 เพราะถุงมือหนังมันมีขนาดหนาเกินไป 

ทำให้ลดทอนแรงต่อยของหมัด ทั้งหมดนี้แม้ไม่ใช่วิชา

 แต่มันก็คือประสบการณ์การต่อสู้

ที่แวมไพร์สาวมีอยู่แล้วอย่างโชกโชน

แต่ใช่ว่าวิเวียนจะยอมเป็นฝ่ายถูกกระทำข้างเดียว

 ทันทีที่เธอโดนต่อย พรีสสาวก็สวนหมัดกลับไปเป็นการตอบโต้

 แต่น่าเสียดาย

 เพราะหมัดที่เธอปล่อยมาถูกแวมไพร์สาวยกแขนขึ้นมากันได้หมด

 แถมแวมไพร์สาวยังฉวยโอกาสนี้ โน้มคอเธอลงมา

 แล้วตีเข่าสวนอย่างแรง แล้วฟันศอกตามน้ำ

 จนสามารถเรียกเลือดจากหางคิ้วของพรีสสาวได้เป็นทาง

"นี่ ... เขาเรียกว่ามวยไทย" ทันทีที่พูดจบ

 แวมไพร์สาวก็เดินเข้าหาคู่ต่อสู้ของเธอตรงหน้า

 ที่ตอนนี้กำลังมึนจากฤทธิ์ศอก

 ก่อนที่เธอจะตั้งท่าเตรียมพร้อม 

แล้วเหวี่ยงหมัดออกไปอย่างสุดแรง

 ความแรงของหมัดนี้ขนาดที่ว่า 

ม่านฝนที่กำลังกระหน่ำตกอยู่นั้น

 ถึงกับถูกแหวกเป็นสาย

 เรียกว่าถ้าใครถูกหมัดนี้ซัดเข้าอย่างจังก็คงสิ้นฤทธิ์

 หมัดนี้จึงเป็นหมัดเผด็จศึกเลยก็ว่าได้

แต่ชั่วพริบตานั้น พรีสสาวกลับก้มตัวหลบได้อย่างหวุดหวิด

 หมัดนั้นจึงพลาดเป้าไปอย่างน่าเสียดาย

 มิหนำซ้ำมันยังเปิดช่องโหว่ของแวมไพร์สาวออกมาอีกด้วย

 ซึ่งวิเวียนก็ไม่ยอมพลาดโอกาสนี้ไปแน่

 เธอพุ่งเข้าอัดกระแทกที่กลางลำตัวแวมไพร์สาวอย่างแรง

 จนร่างของทั้งคู่ล้มลงกระแทกแอ่งน้ำ

 จนน้ำบริเวณนั้นแตกกระจายเป็นสายออกเป็นวงกว้าง

"ย๊ากกกกกก" แต่วิเวียนก็รู้ดีว่าลำพังแค่นี้

ยังเอาแวมไพร์สาวไม่ลงเป็นแน่

 เธอจึงฉวยโอกาสที่กำลังเป็นฝ่ายได้เปรียบ

 ยิงขวาตรงเข้าเต็มหน้าเวโรนิก้าสุดแรง

 ก่อนจะกดหัวแวมไพร์สาว 

กระแทกพื้นอย่างแรง แล้วจับกดลงไปในใต้น้ำ

ต่อให้เป็นแวมไพร์ที่เก่งกาจมาจากไหน

 เมื่อโดนจับกดน้ำเช่นนี้ก็ไม่อาจรอดไปได้

 เวโรนิก้าจึงดิ้นรนสุดกำลังเพื่อหวังเอาชีวิตรอด

 สองมือที่ว่างอยู่ก็เหวี่ยงซ้ายป้ายขวา

 เพื่อหวังจะสลัดพรีสสาวให้หลุดไปจากร่าง

 แต่การดิ้นรนของแวมไพร์สาวก็ไม่เป็นผลสำเร็จ

 เมื่อวิเวียนจัดการขึ้นคร่อมร่างเวโรนิก้าทั้งตัว

 อีกทั้งมือก็เลื่อนมาบีบที่คออย่างแรง

 เพื่อหวังให้แวมไพร์สาวขาดใจตายในใต้น้ำ

ใครจะไปคาดคิด ว่าสองมือที่เรียวงามของวิเวียน

 มันจะสามารถกลับกลายเป็นคีมเหล็กที่บีบแน่น

ไปที่คอของเวโรนิก้า