".... อ้าว...มึงไม่ตื้อต่อเหรอวะ?" ผมถามแปลกใจ

"ตื้ออะไรอีกล่ะ?.... ผู้หญิงเค้าไม่ยอม....

 กูไม่ได้เป็นพวกบ้ากามข่มขืนนะโว้ย!!!...." มันตะคอกกลับมา

 แทบจะเอาหูออกไม่ทัน "....ถ้าไม่มีอะไรก็แค่นี้นะ...กูจะนอน"

 มันบอก ผมก็เลยวางสายไป....

เมื่อเรียบร้อยไปหนึ่ง ก็กดโทรหาไอ้อาร์ตอีกคน...

"ฮัลโหล...." เสียงอาร์ตพูด ผมกำลังจะตอบรับ มันก็สวนขึ้นมาก่อน 

"กูกำลังว่าจะโทรไปหามึงพอดีเลย" ไอ้อาร์ตพูดเสียงดัง ทำเอาผมงง

"....เรื่อง...อะไรวะ....ถ้าเรื่องเมียกู กูบอกไอ้โก้ว่าจบไปแล้วนะ...

 มึงไม่ต้องมาขออีก กูไม่ให้แล้ว...." ผมดักคอมันก่อน แบบหนักแน่น...

"โอ๊ยยยย....นั่นกูตกลงกับไอ้โก้แล้ว...หลินเค้าไม่ยอม กูก็ไม่สนุกหรอก.." 

ไอ้อาร์ตบอก ทำให้ผมโล่งใจขึ้นอีก

 จะว่าไปพวกนี้ก็เป็นเพื่อนที่ไม่เลวทีเดียว....

"แล้วมึงมีอะไร?" ผมถามถึงธุระที่มันจะโทรหาผม

"เรื่องน้องดรีม.... กูอยากได้เบอร์โทร....." อาร์ตบอกความประสงค์ออกมา 

ทำเอาผมแทบสำลักน้ำลายตัวเอง

"อะไรนะ?" ผมทวนอีกครั้ง......

 มันก็ยังยืนยันว่าอยากได้เบอร์โทรน้องดรีม 

ผมก็รู้อยู่หรอกนะว่ามันสนใจ แต่ไม่คิดว่ามันจะรีบร้อนขนาดนี้

 สงสัยว่าจะชอบจริงๆ.... ผมให้เบอร์มันไป พร้อมคำเตือนที่ว่า 

"น้องเค้ามีแฟนแล้วนะ" มันบอกว่า "ลองดู" แล้วก็วางสายไป

ผมรีบโทรไปหาดรีมก่อนที่ไอ้อาร์ตมันจะโทรติด

 เพื่อบอกขอบใจเรื่องเมื่อคืน และก็เตือนเรื่องที่ไอ้อาร์ตจะโทรหา.....

"พี่ให้เบอร์โทรของดรีมกับเพื่อนพี่เหรอ?" ดรีมถามไม่เชิงตำหนิ

"ใช่แล้ว...หรือจะให้มันไปหาที่บ้านล่ะ?" ผมถามกลับ

"ไม่ต้องเลย.... เพื่อนพี่แสบๆแบบนั้น ดรีมไม่เอาหรอก แค่นี้นะคะ"

 ดรีมพูดแล้วก็วางสายไป.....

ผมรู้สึกเหมือนโล่งไปอีกโขเลย ภาวนาว่า คงจะไม่ใช่

 ฟ้าแจ้งก่อนพายุเข้าก็แล้วกัน.... เพราะยังห่วงเรื่องของหลินอีก.....

 ผมนั่งรอต่ออีกเกือบ 15 นาที หลินก็ขับรถออกมาจากหมู่บ้าน

 เลี้ยวออกไป ผมก็ค่อยๆขับตามเธอไปห่างๆ ไม่ให้เธอรู้

เมียผมขับรถออกไปไม่ไกลจากบ้านมากนัก

 โชคดีที่รถไม่มากเท่าไหร่ เลยไม่หลงกัน

 และเมื่อเลี้ยวเข้าไปในรั้วบ้านหลังหนึ่ง ผมก็ต้องหยุด ถ้าเข้าไป

 หลินต้องมองเห็นจากกระจกหลังแน่

...ผมดูจากบ้านแล้ว ราคาต้องมากโขทีเดียว

 หักเป็นค่านายหน้าถ้าขายได้น่าจะหลายแสน.....

เมียผมเข้าไปจอดรถภายในรั้วบ้าน

 ส่วนผมแอบๆอยู่ตรงริมรั้วบ้านถัดไป แต่พอมองเห็นภายในบ้านได้

......... บ้านหลังใหญ่ ดูก็รู้ว่ากำลังตกแต่งใหม่อยู่ สีรั้วบ้านทาใหม่

 หลังคาบางจุดยังมุงไม่เสร็จ ประตูบ้านวางพิงอยู่

 หน้าต่างบางบานยังใส่ไม่เสร็จ ข้างในบ้านมีรถยุโรปหรูจอดอยู่คันนึง......

หลินขับรถเข้าไปจอดในบ้าน

 ซึ่งมองดูจากตรงนี้เห็นได้ชัดทีเดียว .....

หลินยังคงอยู่ในรถพักใหญ่หลังจากจอดรถเสร็จแล้ว

 ในที่สุดประตูรถก็เปิดออก

 ขาเรียวยาวขาวเนียนข้างหนึ่งก้าวลงมาจากที่นั่งคนขับ

"เฮ๊ยยย!!!!!!!"

 ผมมองดูตาถลน ......เมียผมในชุดเสื้อสูทสีขาวเหมือนตอนที่เห็นในบ้าน

 แต่กางเกงขายาวสีขาวเข้ากับสูท

 ตอนนี้กลายเป็นกระโปรงสั้นตัวจิ๋วสีแดงยาวแค่คืบกว่า

 ชายเสื้อสูทปิดทับกระโปรง เห็นขาขาวเนียน เกือบถึงแก้มก้น..........

"อะไรวะ??" ตอนออกจากบ้านผมเห็นชัดๆว่าเธอใส่กางเกงขายาวสีขาว 

ทำไมกลายมาเป็นกระโปรงสั้นจุ๊ดสีแดงได้วะ 

.......ผมไม่เคยเห็นเธอใส่กระโปรงสั้นเลยตั้งแต่รู้จักเธอมา

เมียผมเดินเข้าไปในบ้านสักพัก

 .....ผมสองจิตสองใจ มองดูรอบๆบ้านแล้ว 

ไม่เห็นว่าจะมีใคร บ้านยังตกแต่งค้างอยู่เลย

 แต่ไม่ยักกะเห็นคนงานซักคน .....ในที่สุดผมก็ตัดสินใจลงไปดู

"เอาวะ .... มาถึงนี่แล้ว นั่งเดาเหตุการณ์อยู่นี่ก็ไม่มีประโยชน์"

 ผมสร้างความฮึกเหิมให้กับตัวเอง ก่อนจะแอบเลาะตัวบ้านเข้าไป

 เหลือบดูในรถหลิน ...............กางเกงสีขาววางพับอยู่บนเบาะนั่ง

 เธอคงเพิ่งถอดเปลี่ยนก่อนจะลงจากรถ

ผมผ่านประตูเข้าไปได้ บ้านอยู่ระหว่างการซ่อมแซมตกแต่ง

 ของวางระเกะระกะไปหมด ผมได้ยินเสียงพูดคุยจากข้างบน

 ผมก็ค่อยๆขึ้นบันไดไป 2-3ขั้น เพื่อให้ได้ยินเสียงคุยกันชัดขึ้น.......

"แล้วอันนี้ล่ะคะ จะขายเท่าไหร่?..." เสียงหลิงดังขึ้นมา

"อ๋อ.... อันนั้นเหรอ...หลินว่าหากจะตีราคาสัก.... เอ่อ ล้านนึง แพงไปมั้ย?" 

เสียงผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้น

"ก็....ไม่แพงนะคะ" เสียงหลินตอบกลับ

"แล้ว.....หลังจากซ่อมเรียบร้อยแล้ว ทั้งหลังนี่ล่ะ จะตีราคาเท่าไหร่ดี?"

 เสียงผู้ชายถามอีกครั้ง

"พิชัย อยากขายซักเท่าไหร่ดีล่ะคะ?" เมียผมถามกลับ

"อืม...ซัก 45 ไหวมั้ย" เสียงผู้ชายตอบหลังจากคิดได้สักพัก

"ไม่ไหวหรอกค่ะ เดี๋ยวนี้ 40 ก็ขายยากแล้ว" เสียงเมียผมประเมินดูราคา

"งั้นลองตั้งดู 40 ล้านก่อนละกัน" เสียงผู้ชายบอกตั้งราคา

 แสดงว่าผู้ชายเป็นเจ้าของบ้าน และให้เมียผมเป็นนายหน้าขายให้ ..........

ผมค่อยโล่งใจหน่อย อย่างน้อยเมียผมก็มาธุระเรื่องซื้อขายบ้านกันจริงๆ

 มีไม่สบายใจอยู่อย่างเดียวคือเรื่องชุดกระโปรงสั้นจู๋ที่หลินใส่อยู่เท่านั้น....

ผมฟังเสียงสนทนาเรื่องบ้านดำเนินต่อไปได้สักพัก

 ในขณะที่ต้องคอยระวังคนมาเจอ

"งั้นเอาตามนี้ละกัน...." เสียงผู้ชายสรุปออกมา...

ดูเหมือนการสนทนาทางธุระกิจ จะเสร็จสิ้นแล้ว

"แต่เงื่อนไขยังเหมือนเดิมนะ... ผมขายให้เฉพาะคู่สามี-ภรรยาเท่านั้น.."

 เสียงผู้ชายหนักแน่น

"แต่ว่า....แบบนั้นมันจะหาคนซื้อยากนะคะ" หลินค้าน

"ช่างมัน... ผมไม่สน นานก็นาน ผมไม่รีบ"

 เสียงผู้ชายยังฟังดูหนักแน่นเหมือนเดิม ......ผมนึกในใจ 

"จะขายให้มันยุ่งยากทำไมวะ.... เดี๋ยวก็ขายไม่ออกหรอก"

"........ว่าแต่........หลินสวยขึ้นมากนะ...." เสียงผู้ชายพูด... 

"ไม่เจอกันกี่ปีแล้วนี่..."

"... เดือนหน้าก็ 5 ปี พอดีค่ะ" หลินตอบ

 ผมนึกย้อนไปถึงตอนเจอหลินครั้งแรกเมื่อประมาณ 4 ปีก่อน

 แสดงว่ารู้จักกับผู้ชายที่ชื่อ พิชัย นี่ก่อนหน้านั้นอีก.....

"เห็นบ้านหลังนี้แล้วใจหายนะคะ..." หลินพูดเบาๆ

".... นั่นสิ..." เสียงพิชัยพูดถอนหายใจ...

"เอาเถอะ...กลับมาพบกันอีกครั้ง อย่ามาคุยเรื่องซีเรียสเลย"

 พิชัยตัดบท..."ว่าแต่...หลินชอบกระโปรง ที่ผมซื้อให้มั้ยละครับ"

 ผมหยุดกึ่กกับคำถามของคนที่ชื่อพิชัยนี้ทันที เหมือนโดนสตาร์ฟแข็ง....

"เอ่อ.... ก็....ก็สวยดีค่ะ" หลินตอบแบบอ้ำอึ้ง

"แล้วชุดชั้นในล่ะ?... ใส่มาหรือเปล่า?" ..... เสียงผู้ชายถามต่อ

"เอ่อ....ก็.... อุ๊ย!! ... พิชัย....จะทำอะไรคะ" เสียงเมียผมร้อง ตกใจเล็กๆ

 แต่ผมตกใจสุดๆ

"ก็ขอดูไง... ว่าใส่แล้วสวยมั้ย?" เสียงที่ได้ยินนี้ ผมรู้สึกได้ว่า

 ทำท่าไม่ดีแล้ว

"อย่าค่ะ... เดี๋ยวพวกคนงานมาเห็นเข้า" เสียงเมียผมร้องห้าม

 ผมมองซ้ายมองขวายังไม่เห็นคนงานซักคน

 จริงๆแล้วต้องบอกว่าไม่เห็นใครเลยต่างหาก .....

 "อดใจไม่ไหวแล้ว ต้องขึ้นไปดูให้รู้เรื่อง..."

 ว่าแล้วก็ชโงกขึ้นไปดูตรงบันได้ที่ยังทาสี ราวบันไดค้างอยู่เลย.....

"ไม่มีใครเข้ามาหรอก.... ผมให้คนงานเข้ามาเริ่มงานตอนบ่ายโมง"

 เสียงผู้ชายฟังดูเจ้าเล่ห์ขึ้นทุกที

ผมขึ้นบันไดมา ไม่มีคนอยู่ตรงทางเดิน

 ผมตรงไปหาแหล่งที่มาของเสียง

 .....ผมจับทิศทางของเสียงดังมาจากหลังประตูไม้บานสีขาวหนึ่ง

 ......ผมมองดูตรงที่ควรจะมีลูกบิดประตูว่างอยู่เป็นช่อง

 แสดงว่าคนงานยังไม่ได้เอาลูกบิดมาใส่

 ผมค่อยๆย่องอย่างระวังไปที่ประตู ก้มลงเอาตามองตรงช่องลูกปิด

 เข้าไปภายในตกแต่งเป็นห้องนอนขนาดใหญ่ เตียงมีผ้าแพรคลุมอยู่......

ผู้ชายคนนั้น ค่อยๆปลดกระดุมเสื้อสูทเมียผมออก

 จนเม็ดสุดท้ายหลุด เสื้อสูทสีขาวเปิดออก 

ยกทรงสีแดงจัดตัวจิ๋ว ประดับลูกไม้สีดำเล็กๆ

 ปิดหน้าอกขนาดใหญ่ของหลินได้แค่ครึ่ง....

"สวยมาก... เหมาะกับหลินเลย" 

นายพิชัยนั่นพูดยิ้มๆ ทำตาโตอย่างชื่นชม 

พลางก้มดูเนินอกเมียผม เมียผมหันไปอีกทางอย่างอายๆ

"ไหน...แล้วข้างล่างล่ะ" ว่าแล้วไอ้นายพิชัย ก็คุกเข่า

 เลิกกระโปรงตัวตัวจิ๋วขึ้น เป็นกางเกงในจีสตริงสีแดง เข้าชุดกับยกทรง

"สวยมาก...." นายพิชัย ชื่นชมกับชั้นในตัวจิ๋วเซ็กซี่ที่เมียผมใส่

เมียผมยืนพิงกำแพง หันหน้าโชว์เรือนร่างให้นายพิชัยดู

 เสื้อสูทสีขาวที่ถูกปลดกระดุมแล้ว เปิดยกทรงตัวจิ๋วสีแดง

 เห็นเนินอกอวบอูม เป็นร่อง ผิวขาวตัดกับสียกทรงสะดุดตา......