มือทั้งสองข้างก็ไม่อาจจะจับดาบอัศวิน

ที่กวัดแกว่งเมื่อครู่ได้ต่อไป

 ต้องปล่อยให้ดาบใหญ่เล่นนี้ต้องล่วงลงสู้พื้น

"เฮ้ยยยยยย" นายอาร์ตร้องเสียงหลงด้วยความตกใจ 

สิ้นเสียงนายอาร์ต พวกพรีสทั้ง 3

 ที่ดูต้นทางอยู่ด้านนอกก็พุ่งเข้ามาหาทันที

 ก่อนที่ทั้งหมดจะพบภาพที่ชวนตกใจ

 อยู่ดีๆก็มีแวมไพร์ปรากฏตัวในโบสถ์

 แถมมันยังฆ่าเพื่อนพ้องของเขาไปหนึ่งคนแล้วด้วย

 แต่ทั้งหมดก็ไม่มีเวลาตกใจแล้ว

 พวกเขาต่างก็ร่ายเวทย์ประจำตัว

ก่อนจะซัดเข้าใส่แวมไพร์ที่อยู่บนเพดานทันที

แต่ทั้งหมดก็ให้ผลเช่นเดิม

 เวทย์มนต์ของพวกเขาไม่ได้ผลเช่นกัน

 และในขณะที่พวกเขากำลังตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น

 เจ้าแวมไพร์ก็หัวเราะร่าก่อนจะทะยานลงมาจากเพดาน

 พร้อมตวัดแส้เข้าโจมตีทันที 

จนพรีสทั้ง 3 ต่างกระเด็นกระดอนไม่เป็นท่า

"แก ... เจ้าแวมไพร์ ... แกเข้ามาได้ยังไง

 พวกแกทั้งหมดกำลังอาละวาดทำลายเมืองอยู่ข้างนอกนี่"

 หนึ่งในพรีสเอ่ยถามในขณะที่ใช้ดาบรับแส้

"ไอ้พวกโง่ !! นี่แกมองไม่ออกเหรอไง"

 เจ้าแวมไพร์หัวเราะอย่างสะใจ

 "แกมองไม่ออกจริงๆเหรอ ว่าทั้งหมด มันเป็นแผนลวงของพวกข้า"

"เป้าหมายของพวกข้าก็คือตัวท่านอาลูคาร์ด"

 เจ้าแวมไพร์พูดเสร็จก็ชี้นิ้วไปที่นายอาร์ตที่อยู่ด้านหลัง 

"ดังนั้นเราจึงต้องเปิดฉากโจมตีอย่างเอิกเกริก

 เพื่อดึงความสนใจพวกแกให้มาอยู่ที่สงครามข้างนอก

 แล้วจังหวะนั้นเราก็ค่อยส่งทีมพิเศษลอบเข้ามาค้นหา

 โดยเป้าหมายแรกก็คือในโบสถ์คาดินัลล์แห่งนี้

 แล้วมันก็ได้ผลเห็นไหมล่ะ"

"ทีมพิเศษ ?? แปลว่ามันไม่ได้มาตัวเดียวงั้นเหรอ

 ต้องรีบฆ่ามันซะก่อนที่มันจะไปบอกตัวอื่น"

 พรีสที่เหลือต่างชักดาบออกมาทันที

 แล้วเข้าโรมรัยกับแวมไพร์ตรงหน้าเป็นพัลวัน

"ช้าไปแล้วเว้ย ข้าบอกคนอื่นๆไปตั้งนานแล้ว"

 เจ้าแวมไพร์หัวเราะอย่างสะใจก่อน

ที่จะตวัดแส้อีกเส้นออกมารับมือ 

ทำให้ศึกนี้ท่าจะจบลงไม่ง่ายเป็นแน่

แต่ในขณะที่พรีสและแวมไพร์ต่างต่อสู้กันอย่างดุเดือด

 คนที่เป็นเป้าหมายอย่างนายอาร์ต

ก็ถือโอกาสชิ่งหนีไปก่อนแล้ว โดยเป้าหมายของเขา

 ก็คือการไปรวมกลุ่มในที่ที่มีพรีสเยอะกว่านี้

 เพราะนี่น่าจะเป็นวิธีที่ปลอดภัยที่สุด

 แต่ดูท่าความคิดเขาคงจะไม่ง่ายเป็นแน่

 เพราะไม่ว่าเขาจะไปทางไหน เขาก็พบเห็นพรีสและแวมไพร์

 กำลังจับคู่สู้กันอยู่ตลอดทาง

"คุณอาร์ต ทำไมมาอยู่ตรงนี้ แล้วพรีสคนอื่นๆที่อยู่กับท่านล่ะ"

 แต่ชั่วขณะที่นายอาร์ตกำลังสับสนว่าจะไปทางไหนดี

 เสียงเสียงหนึ่งก็ดังขึ้น เมื่อเขาหันกลับไป

ก็พบว่าคนที่เรียกเขาเป็นพรีสสะพายดาบที่แต่งตัวเหมือนกับ

 พรีสที่อยู่กับเขาเมื่อครู่ ดูท่า พรีสอีก 4

 คนนี้ก็เป็นองครักษ์ของแองเจลล่าเหมือนกัน

"พวกเขากำลังสู้อยู่กับแวมไพร์ทางห้องนู้นนะครับ"

 นายอาร์ตอบกลับพลางชี้ไปตามทาง

"งั้นเหรอครับ" พรีสหนุ่มคนนั้นเอ่ยตอบ

 แต่สิ่งที่นายอาร์ตไม่ทันสังเกตุเห็นก็คือ

 พรีสคนนี้แอบทำหน้าไม่พอใจขึ้นมาชั่วขณะ

 ที่เห็นพรีสชุดก่อนทำงานพลาด

 พวกมันจึงคิดที่จะสานต่องานที่ค้างไว้นี้เสียเอง

"คุณอาร์ตมากับพวกเราก่อนดีกว่าครับ 

เพราะแถวนี้มีแวมไพร์อยู่ มันอันตราย"

 พรีสทั้ง 4 เอ่ยบอก ซึ่งนายอาร์ตก็รับคำแต่โดยดี

 แล้วรีบเดินไปหาพวกเขา โดยไม่รู้เลยว่า

 ตัวเองกำลังเดินไปสู่อันตราย ... 

แต่ก่อนที่นายอาร์ตจะเดินไปถึงนั้น ฉับพลันก็มีเสียงปืนดังขึ้น

ปัง ! ปัง ! ปัง ! ปัง ! ปัง ! ปัง ! ปัง ! ปัง ! 

เหล่าแวมไพร์ปรากฏขึ้นจากไหนไม่รู้ แต่ทันทีที่มันออกมา

 พวกมันก็ระดมยิงปืนเข้าใส่ร่างพรีสทั้ง 4 นั้นทันที

 กระสุนจำนวนมากถูกยิงมาเป็นห่าฝน

 ซัดเอาร่างที่ไม่ทันระวังตัวของพรีสหนุ่มเหล่านั้น 

จนพรุนเป็นรังผึ้ง สิ้นใจตายต่อหน้าต่อตานายอาร์ต

"พบตัวท่านอาลูคาร์ดแล้ว"

 แวมไพร์ตนนึงส่งสัญญาณติดต่อไปยังแวมไพร์ตัวอื่นๆ 

"มากับพวกเราดีกว่าครับท่านอาลูคาร์ด"

"ไม่ !" นายอาร์ตปฏิเสธในทันที

 พร้อมกับหันซ้ายหันขวาเพื่อหาทางหนี

 แต่ไม่ว่าเขามองไปทางไหนก็มีแต่แวมไพร์เต็มไปหมด

"อย่าพยามเลย ท่านอาลูคาร์ด" 

เจ้าแวมไพร์ตนนั้นเอ่ยต่อ 

"พวกเราศึกษาโครงสร้างภายในโบสถ์คาดินัลล์แห่งนี้มาจนหมดแล้ว

 ขอแค่รู้ว่าท่านอยู่ตำแหน่งไหน

 พวกเราก็สามารถดักทางหนีของท่านได้หมด"

"มากับพวกเราดีๆดีกว่าท่าน"

 เจ้าแวมไพร์ตนนั้นพูจบก็ยื่นมือออกมา "จะได้ไม่มีใครเจ็บตัว"

นายอาร์ตหน้าตาตื่นเหงื่อไหลเป็นทาง

 เนื่องจากมองทางไหนก็ไม่เห็นทางออก ไม่แค่นั้น

 เจ้าพวกแวมไพร์กลับขยับเข้าประชิดตัวเรื่อยๆ ขืนเป็นแบบนี้ต่อไป

 เขาจะต้องถูกพวกมันจับกุมตัวเป็นแน่ เมื่อหาทางออกไม่ได้

 ก็ต้องหาคนช่วย นั่นคือสิ่งที่นายอาร์ตคิด

 และคนเขาคิดถึงเป็นคนแรกก็ไม่ใช่ใครที่ไหน

"วิเวียนช่วยด้วยยยยย !!"

สิ้นคำของเขา วงกลมสีแดงก็ปรากฏขึ้นตรงหน้า แล้วชั่วพริบตา

 ร่างของหญิงสาวผมสีเงินก็ปรากฏตัวขึ้น

 ทำเอานายอาร์ตถึงกับยิ้มออกมาทันที

 แต่เขาก็ต้องรับหุบยิ้มลงเมื่อพบว่า

หญิงสาวคนรักของเขาได้รับบาดเจ็บอยู่ไม่ น้อย

 ในขณะที่วิเวียนก็งุนงงไม่แพ้กัน

 เพราะในที่นี้คือโบสถ์คาดินัลล์

 แต่เหตุใดจึงมีแวมไพร์เต็มไปหมด แต่นี่ไม่ใช่เวลามาสงสัย

 เพราะฉับพลันนั้นเธอก็ร่ายเวทย์ทันที

"เคลื่อนตำหนัก !!" วิเวียนตวาดลั่น

 เหล่าแวมไพร์ที่ยืนรายล้อมพวกเขาโดนพลังเวทย์

ซัดกระเด็นไปคนล่ะทิศล่ะทาง

 เป็นการเปิดทางให้เธอสามารถหลบหนี 

ว่าแล้วเธอก็ฉุดแขนชายคนรัก แล้วรีบวิ่งหลบหนีออกไป

ในขณะที่นายอาร์ตหนีไปได้ไกลแล้ว แต่พรีส 3

 คนแรกที่อยู่กับเขากลับไม่อาจปลีกตัวได้เลย

 เพราะเจ้าแวมไพร์ที่อยู่ตรงหน้าเขาฝีมือร้ายกาจมาก

 แม้พวกเขาจะงัดกลยุทธ์แยกโจมตีจาก 3 ด้านพร้อมกัน

 แต่เจ้าแวมไพร์ก็สามารถสะบัดแส้ในมือรับการโจมตีได้ทั้งหมด

"ไอ้พวกกระจอก ทำได้แค่นี้เหรอว่ะ" 

เจ้าแวมไพร์ร้องลั่นอย่างสะใจ

 ก่อนที่มันจะอาศัยจังหวะตวัดแส้เข้าเข้ารุกไล่ใส่พรีสทั้ง 3 กลับ

 จนพรีสทั้ง 3 คน ต้องถอยร่นอย่างไม่เป็นท่า

 แสดงให้เห็นถึงความต่างชั้นระหว่างพวกเขา

กับศัตรูตรงหน้าแจ่มชัดเข้าไปทุกที แถมตอนนี้

 พวกเขาถึงกลับถูกไล่ต้อนเข้ามุมอับจนหมดทางหนีเสียแล้ว

เมื่อได้โอกาสเช่นนี้ เจ้าแวมไพร์ย่อมไม่ปล่อยให้หลุดมือไปแน่

 มันร้องลั่นขึ้นมาหนึ่งคำก่อนที่จะตวัดแส้เข้ารับคมดาบทั้ง 3

 แล้วกระชากอย่างแรง

 เพียงเท่านี้ก็สามารถทำให้ดาบทั้งหมด

หลุดออกจากมือพรีสทั้ง 3 ไปในทันที

"ฮ่าๆๆๆๆ ตายซะ !!" เจ้าแวมไพร์หัวเราะร่าอย่างสะใจ

 เพราะทันทีที่พรีสทั้ง 3 ไม่มีดาบอยู่ในมือแล้ว

 พวกเขาก็ไม่มีทางที่จะต่อกรตัวเขาได้อีกต่อไป

 เจ้าแวมไพร์ควงแส้ไปมาเพื่อเพิ่มกำลังให้มากขึ้น

 เพื่อหวังจะเผด็จศึกในคราเดียว 

และทันทีที่มันเพิ่มกำลังแส้ขึ้นถึงขีดสุด

 เจ้าแวมไพร์ก็เงื้อมือขึ้น

 เพื่อหมายจะลงแส้ไปให้สุดแรง

"เปรี๊ยงงงงงงง !!"

แต่ไม่ทันที่เจ้าแวมไพร์จะลงแส้

 ชั่วพริบตานั้นก็มีหญิงสาวผู้หนึ่ง

ยิงปืนซ๊อตไฟฟ้าใส่มันจากด้านหลัง

 เจ้าแวมไพร์ร้องลั่นก่อนจะชักกระตุก

ไปตามแรงซ็อตด้วยความเจ็บปวด

 เมื่อเป็นเช่นนี้ พรีสทั้ง 3 ก็ฉวยโอกาส

 หยิบดาบที่โดนเจ้าแวมไพร์คร่ากุมไปเมื่อครู่

 เข้าเสียบจุดตายของเจ้าแวมไพร์พร้อมกัน เมื่อเจอเข้าไปเช่นนี้

 เจ้าแวมไพร์ก็สิ้นใจในทันที

"ท่านแองเจลล่า ขอบคุณมากครับ" 

พรีสทั้ง 3 เอ่ยขอบคุณ หญิงสาวตรงหน้า ที่แท้

 เธอก็คือหนึ่งในผู้นำสูงสุดของเหล่าพรีสนี่เอง

"เป็นไง งานสำเร็จหรือยัง" เมื่อเจอหน้า

 แองเจลล่าก็ถามถึงเรื่องลวงสังหารนายอาร์ตทันที

 และเมื่อคำตอบที่เธอได้รับกลับมา 

กลายเป็นว่างานนี้ล้มเหลว

 แองเจลล่าก็ถึงกลับระงับอารมณ์ไม่อยู่

 ฟาดหน้าพรีสทั้ง 3 คนไปคนละฉากใหญ่

"รีบตามไป ยังไงก็ต้องหามันให้เจอก่อนเจ้าพวกแวมไพร์ให้ได้ !!"

 แองเจลล่าสั่งเสียงเข้ม

 ก่อนที่เธอจะพาพรีสพวกนั้นออกตามหานายอาร์ตทันที

กลับมาที่นายอาร์ตและวิเวียนที่กำลังหลบหนี

 แต่เพราะตัวหญิงสาวเองก็ได้รับบาดเจ็บไม่น้อย

 วิเวียนจึงไม่สามารถหนีไปได้ไกลนัก

 เธอจึงต้องหาห้องสักห้องเพื่อหลบซ่อน

 ก่อนที่จะใช้เวทย์รักษา 

โชคดีที่เวทย์รักษาก็ไม่เกี่ยวกับพลังธาตุ

 จึงสามารถใช้ได้ในยามนี้ ทำให้แขนที่หักของเธอนั้น

 ก็ค่อยๆฟื้นสภาพกลับมาเหมือน

"ข้างนอกมีพวกแวมไพร์อยู่เต็มไปหมด

 เราคงหลบอยู่ในนี้ได้ไม่นานแน่" 

วิเวียนเอ่ยด้วยความกังวล