"กิ่งอยากจะบอกพี่ว่า กิ่งได้ทบทวนเรื่องที่ขอร้องพี่มาทั้งวันแล้ว

 แต่เพราะยางอายของกิ่งยังมีอยู่มาก

 กิ่งถึงถูกหมวยเล็กเล่นงานจนเกือบเอาชีวิตไม่รอดอยู่นี่ไงค่ะ

 กิ่งยังยืนยันที่จะขอให้พี่ช่วยกิ่งคุยกับหมวยเล็กค่ะพี่"

     คำยืนยันของน้องกิ่ง คำพูดของน้องหยก

 กับความปรารถนาของเราเอง

 ทำให้เราปฏิเสฏคำขอของน้องกิ่งไม่ได้อีกต่อไป แต่เมื่อทบทวนดู

 ผู้หญิงคนนี้อาจเป็นภรรยาตัวจริงของเราในวันข้างหน้าอย่างที่เราหวังไว้

 เราจึงควรให้เธอได้เก็บบันทึกความทรงจำที่ดีที่สุด

 เราไม่ควรใจร้อนรุกรนกระทำรักใส่เธอบนความคลุมเครือในจิตใจน้องกิ่ง 

จำเราจะต้องใช้อุบายช่วยให้เธอได้ความทรงจำที่ดีเพื่อวันข้างหน้า

 เธอได้หวนกลับมาคิดถึงเรื่องในวันนี้ จะได้สวยและสง่างาม

"ตกลงจ๊ะน้องกิ่ง พี่จะคุยกับหมวยเล็กให้ พี่ขอโทษนะจ๊ะ"

     น้องกิ่งพยักหน้ารับคำเรา เธอยังคงนอนหงายอยู่ชิดขอบเตียง

 มือประสานกันอยู่ที่หน้าท้อง ในขณะที่เราก็ยังนั่งส้นยืนเข่าอยู่ข้างเตียง

 เราเลื่อนตัวเองเข้าไปหาหมวยเล็ก

 แล้วค่อยๆปลดตะขอกระโปงน้องกิ่งอย่างช้าๆด้วยมือที่สั่นเล็กน้อย

 น้องกิ่งนอนหลับตาพริ้มใช้ใจตัวเองมองดูพฤติกรรมของเรา

 แทนดวงตาของเธอ พร้อมกับการอำนวยความสะดวกให้กับเรา

 เมื่อเรารูดซิบกระโปงเธอ แล้วออกแรงเล็กน้อยเป็นสัญญาณบอกน้องกิ่ง

 เธออำนวยความสะดวกให้กับเราค้วยการดึงสองเท้า

เข้าหาตัวใช้เป็นเสาหลักเพื่อ ยกก้นตัวเองให้ลอยขึ้น

 เราไม่รอช้าที่จะดึงกระโปงนั้นออกจนสุดปลายเท้า

 และเอาออกจากเท้าได้ในที่สุด

     ตอนนี้น้องกิ่งเหลือแต่เสื้อที่ใส่

 กับกางเกงในสีดำตัวจิ๋วที่หุ้ห่อหมวยเล็กไว้

 สีดำของกางเกงตัดกับสีขาวของเนื้อหยกมันปู ใจเราสั่นระริก

 มองเห็นไรขนอ่อนที่ต้นขาลุกตั้งได้ด้วยตุ่มเล็กๆของไรขนส่งเสริมให้เห็น

ที่ เวลาขนลุก เพราะขนเธอละเอียดจนแทบมองไม่เห็น

 น้องกิ่งยังคงนอนนิ่งด้วยสีหน้าแปลกๆ ไม่มีรอยยิ้ม ไม่บูดบึ้ง

 แต่เป็นใบหน้าของคนที่กำลังมีความระทึกใจรอลุ้นเรื่องสำคัญ

ในชีวิตอยู่ภายใน เราเริ่มเอื้มมือไปลูบไล้เนื้อหยกมันปูของเธอ

 ตั้งแต่ต้นหัวเข่าแล้วค่อยลากขึ้นมาหยุดอยู่ที่หน้าประดูบ้านหมวยเล็ก

 พร้อมกับกลอุบายที่น้องกิ่งนิยมใช้กับข้าวของตัวเอง

 เพื่อช่วยพยุงจิตใจเธอในวันข้างหน้า

 เราเริ่มแปลงกายตัวเองเป็นบุรุษสองหน้า สองเพศ

 แล้วทำที่เคาะประตูบ้านหมวยเล็กที่ตอนนี้เปียกไปด้วย

น้ำแห่งความปรารถนา

 ซึ่งมองด้วยตาไม่ถนัดนักเพราะสีดำที่ช่วยอำพลางไว้

 แต่เมื่อใช้มือลูบไล้จึงรู้ชัด

"ก๊อก....ก็อก....ก็อก หมวยเล็อยู่รึป่าวจ๊ะ

 พี่ทีมาหาแล้วจ๊ะ....เปิดประตูให้พี่เข้าไปหน่อยนะจ๊ะ

 พี่คิดถึงหมวยเล็กมากเลยจ๊ะ"

     เราเริ่มเล่นละครกับตัวเอง ด้วยการถามตอบ นอกจากตัวเราเอง

 เราแกล้งดัดเสียงเป็นเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ

 แล้วคุยกับตัวเองโดยตั้งใจให้น้องกิ่งได้ยิน

 ในขณะที่น้องกิ่งนอนเม้มกัดริมฝีปากตัวเองอย่างเบาๆอยู่

 พร้อมกับจิตใจทั้งหมดที่เธอมีจับจ้องดูพฤตติกรรมของเรา

"พี่ทีเหรอค่ะ.....พี่มาหาหมวยเล็กจริงๆเหรอค่ะ

 เดี๋ยวหมวยเล็กเปิดประตูให้นะค่ะ"

"จ้า....พี่เอง เปิดประตูให้พี่หน่อยนะจ๊ะ"

     หลังจากนั้นเราจึงค่อยปลดกางเกงในสีดำของน้องกิ่งออก

 ด้วยความช่วยเหลือของน้องกิ่ง ที่ต้องยกก้นตัวเองให้ลอยเหนือพื้นอีกครั้ง 

จึงเป็นครั้งแรกที่เราเจอกับหมวยเล็กอย่างถูกต้องตามธรรมเนียม

 เข้าตามตรอกออกตามประตูโดยมีเจ้าของบ้านที่ยินดีให้การต้อนรับ

     แต่อูแม่เจ้า.....หมวยเล็กเธอดูน่ารัก

 แม้ตอนนี้ดูเหมือนเธอจะเปียกฝนอยู่ เนินเนื้อเธออูมเปล่งปลั่ง

 เป็นสีเดียวกับสีต้นขาน้องกิ่ง

 แต่คล้ำหน่อยเพราได้อิทธิพลของตอขนเพชรที่ฝังลึกลงไปในเนินเนื้อนั้น 

ไม่มีล่องรอยฝกช้ำ จากการถูกทำร้ายใดๆให้ได้เห็น มีร่องเนื้อที่ปิดสนิท

 มีรอยแยกของล่องกลีบ

 มองเห็นที่อยู่ของเม็ดทับทิมที่ตอนนี้กำลังโผล่ออกมาต้อนรับเรา

 ด้วยมือเราที่ช่วยเขี่ยให้ปลิ้นออก น้องกิ่งสดุ้งจากสัมผัสนี้

 เราเห็นเม็ดสีชมพูสดเกือบแดง

"พี่ทีจริงๆด้วย หมวยเล็กดีใจจัง 

มาให้หมวยเล็กกอดหน่อยค่า เร้ว.....อิ อิ อิ"

"ก็พี่จริงซิจ๊ะ ให้พี่หอมหน่อยนะค่ะ หือ.......คิดทื้งคิดถึง หมวยเล็ก"

     พอเราพูดกับหมวยเล็กว่าขอหอมหน่อย

 น้องกิ่งขนลุกซู่ทั้งๆที่เรายังไม่ได้หอม

 แต่พอริมฝีปากเราเริ่มถูกต้องกับหมวยเล็ก

 แบบผู้ใหญ่จูบเด็กเล็กเบาๆด้วยเอ็นดู ตรงเม็ดสีชมพูนั้นแช่นิ่งอยู่เล็กน้อย 

กลับเห็นน้องกิ่งตัวกระเพื่อม อึก...อึก...อึก.

จนเรารู้สึกได้ว่าเธอเสียวซ่านในใจอย่างแรงอยู่

 เธอจับมือขวาของเราที่ว่างวางอยู่บนหน้าท้องเธอมาบีบกำจนแน่น แล้ว

 หมวยเล็กหลั่งน้ำตาซึมออกมาให้เราเห็น

 เราจึงเอากางเกงในของน้องกิ่งช่วยเช็ดน้ำตาหมวยเล็กอย่างอ่อนโยน

 แต่พอมือเราถูกต้องตัวหมวยเล็กเพื่อเช็ดน้ำตาให้

 กับเห็นกร้ามเนื้อที่เกร็งจากต้นขาอ่อนของน้องกิ่งขึ้นเป็นแนวยาว

 ยึดเกาะกับปีกหมวยเล็ก น้ำตาหมวยเล็กยังซึมออกมาไม่หยุด

 เราต้องลูบไล้เพื่อเช็คน้ำตานั้น แต่ดูเหมือนยิ่งเช็ดเธอก็ยิ่งร้อง

 เรารู้ในทันที่ว่าอารมณ์ที่เธอเก็บกดไว้ในวันนี้ของเธอ

 ถูกปลดออกมาแล้ว

 อาการกล้ามเนื้อเกร็งจนเจ็บร้าวบริเวรหมวยเล็ก

และระบมถึงท้องน้อยได้ผ่อน คลายลง

"หมวยเล็กร้องไห้ทำไมจ๊ะ คิดถึงพี่มากใช่ไม๊จ๊ะ 

หรือมีใครรังแกหมวยเล็ก บอกพี่มา เดี๋ยวพี่จะชวยจัดการให้"

     เราแกล้งดัดเสียงเด็กผู้หญิงร้องไห้ แล้วตอบคำถามตัวเอง

"หมวยเล็ก....คิดถึงพี่มากเลยค่ะ ตั้งแต่เจอกันวันแรก

 หมวยเล็กก็คิดถึงแต่พี่เรื่อยมาแทบจะทุกลมหายใจ

 แต่พี่กิ่งใจร้าย....ฮื้อ...ฮื้อ...ฮื้อ ข่มขู่ บีบคั้นหมวยเล็ก

 ตั้งแต่หมวยเล็กโตเป็นสาว พี่กิ่งมีแต่ว่า....ว่า.....ว่า หมวยเล็ก

 ไม่เคยชมหมวยเล็กซักครั้งนึง ฮื่อ...ฮื่อ...ฮื่อ"

"โถ.....หมวยเล็ก มา มา มา มาให้พี่กอดหน่อยนะค่ะ โอ๋....โอ๋.....โอ๋"

     เราทำท่าไปโอบกอดช่วงสะโพกน้องกิ่ง

 แล้วซบหน้าไปที่หวมวยเล็กของเธอ น้องกิ่งยังสะดุ้งเล็กๆได้อีก

"พี่ว่า...พี่กิ่งเค้าหวังดีกับหมวยเล็กนะค่ะ เค้า ถึงอบรมหมวยเล็ก

 ให้หมวยเล็กเป็นเด็กดีไงค่ะ"

"ไม่จิงค่ะ ไม่จิง หมวยเล็กไม่เชื่อ พี่กิ่งมีแต่ ว่า....ว่า....ว่า

 หมวยเล็กเป็นอย่างเดียว ไม่เคยชมหมวยเล็กเลย

 หาว่าหมวยเล็กแก่แดดบ้างละ ไม่รู้จักรักนาลสงวนตัวบ้างละ

 บ้าผู้ชายบ้างละ ทั้งทื่พี่กิ่งเป็นต้นเหตุ พาหมวยเล็กไปดูหนังโป๋

 พอหมวยเล็กอินกับหนัง นั่งร้องให้ ก็หาว่า หมวยเล็กไม่มียางอาย

 บ้าผู้ชายไปแล้ว ฮื้อ...ฮื้อ....ฮื้อ"

     เราพูดจี้จุดด่างในใจน้องกิ่ง น้องกิ่งเริ่มซึมซับละครโรงเล็กของเรา

 เริ่มมองเห็นความหวังดีของเราที่ทำให้เธอ

 ในขณะที่มังกรน้อยของเราปวดระบมไปหมด

เพราะความเก็บกดที่ข่มไว้ด้วยใจอันแรง กล้า

 หวังให้ภรรยาในอนาคตลบรอยด่างในดวงใจ

 ที่เธอเป็นผู้เชื้อเชิญเราเข้าประตูเมืองอันเป็นวิสัยที่ลูกผู้หญิงไม่ควรทำ

 แล้วนอนแบให้เราเชยชม แบบไร้ศักดิ์ศรี

 แต่เราจะทำให้เธอเห็นว่ามันเป็นของธรรมดา ของมนุษย์

 เหมือนที่น้องหยกเคยขอร้องเราให้ลองใคร่กับเธอมาแล้ว

 ใบหน้าและกริยาทางกายน้องกิ่งเริ่มเปลี่ยน

 เรากำลังรอให้เธอลุกขึ้นมาคุยกับเราเพื่อทำความเข้าใจกัน

 ไม่ให้เธอเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นจุดด่างในใจเธอ

 แต่จะให้เธอเก็บเรื่องนี้ไว้ในความทรงจำที่สวยงาม น่าปลาบปลื้ม

"โอ๋....โอ๋....โอ๋.....เดี๋ยวพี่จะบอกพี่กิ่งเค้าให้นะค่ะ

 ว่าหมวยเล็กไม่ได้เลวอย่างพี่กิ่งเค้าว่า

 หมวยเล็กทำให้พี่กิ่งมีความสุขตั้งหลายครั้ง

 น่าจะชมหมวยเล็กของพี่บ้างจิงไม๊ โอ๋...โอ๋....โอ๋...หมวยเล็กอย่าร้องนะค่ะ 

พี่ทีเข้าใจหมวยเล็กนะค่ะ โอ๋......."

     เราทำเป็นโอ๋หมวยเล็กด้วยการลูบไล้และจูบ

 ความเครียดเธอถูกรีดออกไปเยอะแล้ว

 ด้วยการหลั่งน้ำตาของหมวยเล็กที่ออกมามาก

"นั่นสิค่ะ ตอนแอบมาเล่นกับหมวยเล็ก

 หมวยเล็กทำให้มีความสุขตั้งหลายครั้ง ไม่เคยจำ ไม่เคยชม

 แต่พอตัวเองพาหมวยเล็กไปเที่ยว

 หมวยเล็กโผล่หน้าต่างออกมาดูโลกภายนอก ว่าหมวยเล็กใหญ่เลย

 ทั้งที่พี่กิ่งนั่นแหละเป็นคนเปิดหน้าต่างทิ้งไว้

 ไม่อย่างนั้นมีรึที่หมวยเล็กจะออกมาได้ จิงไม๊ค่ะ"

"จริงค่า.....จริงค่า"