"ค่ะคุณพ่อ" เด็กสาวเบาเอ่ยตอบก่อนจะพยามขยับอย่างช้าๆ

 เนื่องจากเธอปวดระบมบริเวณเนินสวาทไปหมด

"เอาล่ะไปพักซะ แล้วพรุ่งนี้เจ้าก็ต้องมาฝึกแบบนี้กับข้าอีก เข้าใจไหม"

"ค่ะคุณพ่อ"

"ซื๊ดดดดดด วิเวียนนนนน"

 ลีลาการโม๊คท่อนเอ็นของวิเวียนทำให้นายอาร์ตเอ่ยร้องขึ้นมาอีกครั้ง

 ก่อนที่เขาจะสังเกตุบริเวนรอบ

 ตอนนี้เขาและหญิงสาวออกมาอยู่นอกรถแล้ว

 เพราะว่าภายในรถมันคับแคบเกินไปทำให้เย็ดไม่ถนัด

 เขาค่อยๆเอื้อมลงไป

 ก่อนจะถลกเสื้อกล้ามสีขาวที่เป็นอาภรณ์ชิ้นสุดท้ายของเธอทิ้งไป

 ทำให้ตอนนี้ทั้งเขาและเธอต่างก็อยู่ในสภาพเปลือยเปล่าด้วยกันทั้งคู่

"ยังปวดอยู่อีกเหรอวิเวียน" ชายหนุ่มเอ่ยถาม

"อีกสักรอบคะถึงจะหาย"

 เธอตอบคำถามของเขาพร้อมกับใช้มือรูดควยไปมา

 จนตอนนี้มันแข็งพร้อมใช้อีกครั้ง 

"พร้อมแล้ว เย็ดวิเวียนเร็ว เดี๋ยวจะมีคนมาเห็นน่ะ"

หญิงสาวพูดจบก็หันไปเกาะกระโปรงรถ

 พร้อมกับแอ่นสะโพกราวกับจะเชิญชายหนุ่มตรงหน้า

 ซึ่งเขาก็ไม่รอช้าเพราะบริเวณนี้

แม้จะไม่มีรถผ่านแต่มันก็ไมใช่ทางที่ เปลี่ยวนัก

 เขาจึงรีบเสียบเจ้าแท่งเอ็นที่แข็งเต็มที่เข้ากลีบสวาทเธอทันที

 เล่นเอาหญิงสาวก็ซี๊ดปากด้วยความเสียว

 ก่อนที่เธอจะเด้งสะโพกใส่ท่อนควยนั้นก่อนอย่างร้อนแรง

 อาจจะเป็นเพราะเธอเก็บกดมาจากในรถที่คับแคบนั่นเอง

อาการบาดเจ็บที่ทุเลาลงไปมากบวกกับมาน่าส่วนเกิน

ที่เธอได้ระบายออก ทำให้ตอนนี้กำลังของเธอเริ่มกลับมาอีกครั้ง

 คราวนี้เธอจึงสามารถร่อนสะโพกได้เร่าร้อนยิ่งกว่าเดิม

 โดยที่ชายคนรักของเธอก็ตอบสนองโดยการเอื้อมมือ

ไปบีบขยำบริเวนเต้างามตรงหน้า 

พร้อมกันนั้นก็โลมเล้าไปที่บริเวนใบหู เพื่อปลุกไฟสวาทให้ยิ่งลุกโชน

"อืออออออ"

 หญิงสาวกัดฟันให้เสียงออกมาแค่ในลำคอ

ก่อนที่เธอจะรวบแรงเท่าที่มีเด้งใส่ ท่อนควยนั้นไม่ยั้ง

 จนเสียงเนื้อกระแทกกันดังบีบๆดังรั่วถี่ยิบ

 โดยมีจุดหมายก็คือเส้นชัยตรงหน้า และในที่สุด

"อ๊ายยยย" เธอก็สุขสมกับรสกามไปอีกครั้ง

 พร้อมๆกับพลังมาน่าส่วนเกินกลุ่มสุดท้ายที่โดนขับออกมา

เสียงเปียโนที่ก้องกังวานใสไปทั่วโบสถ์คาดินัลล์

 เรียกความสนใจให้เหล่าพรีสมากมาย

ที่ประจำการอยู่ต้องเงี่ยหูฟังอย่างสนใจ

 ไม่เว้นแม้แต่ผุ้นำสูงสุดอย่างสาธุคุณรอส

ที่ถึงกับต้องเดินไปยังห้องบรรเลง

 เพื่อไปชมฝีมือการบรรเลงของศิลปินสาว

 ผู้ที่เขาเอ่ยเรียกเธอว่าลูก

แต่กลับเรียกเธอเข้าไปบำบัดความใคร่แทบทุกครั้ง ที่มีโอกาส

ทันที่เขาเปิดประตูห้องบรรเลงเข้าไป

 ภาพตรงหน้าก็กระตุกต่อมราคะของเขาให้ทำงาน

 ภาพของวิเวียนที่ตอนนี้อยู่ในสภาพเปลือยเปล่า

 กำลังบรรเลงเปียโนอยู่บนเวทีอย่างตั้งใจ

 แต่ต่างออกไปตรงที่มีพรีสระดับสูงถึง 4 คนยืนประจำตรงมุมทั้ง 4 ด้าน

 พร้อมกับปล่อยพลังมาน่าขึ้นมาบนเวที 

จนไอสีเขียวตลบอบอวลไปหมด

 หญิงสาวจึงมีอาการหน้าแดงก่ำด้วยความเงี่ยน

 แต่เธอก็ยังกัดฟันอดทนฝืนความรู้สึกนั้นบรรเลงเพลงต่อไปจนในที่สุด

"อ๊า ........ อ๊า .......... อ๊างงงงงง"

 เธอก็บรรเลงเพลงจบพร้อมกับ

ปล่อยน้ำเงี่ยนที่อัดแน่นให้ไหลทะลักออกมาอย่างเหนื่อยหอบ

"เป็นยังไงบ้าง โบน" สาธุคุณรอสเอ่ยถามอาจารย์ใหญ่

 ผู้ที่เห็นอยู่ในเหตุการณ์มาโดยตลอด

 อีกทั้งยังเป็นหนึ่งในพรีสระดับสูงที่ปล่อยพลังมาน่าในวิเวียน

"วิเศษมากครับท่านสาธุคุณ โดนพลังมาน่าจากพรีสถึง 4 คน

 แต่นางบรรเลงเพลงติดต่อกันได้ถึง 3 เพลง

 โดยที่ความไพเราะไม่สดลงเลย

 พรีสสาววัยขนาดนางที่อดทนต่อพลังมาน่าได้ขาดนี้

 ข้าก็พึ่งเห็นมีนางเป็นคนแรก"

"แล้วเรื่องวิชาเวทย์มนต์ของนางล่ะ"

"นางสามารถศึกษาเวทย์ธาตุแสงได้ถึงเลเวล 9

 และสามารถใช้ได้ถึงเลเวล 6

 ส่วนเวทย์ธาตุลมที่นางฝึกเป็นธาตุรองก็ศึกษาถึงเลเวล 6

 และใช้ได้ถึงเลเวล 3 น่าเสียดายนะครับ

 เพราะเวทย์ธาตุแสงต้องใช้พลังมาน่าหน่วงรั้งถึง 3 เท่ากว่าเวทย์ปกติ

 ไม่งั้นนางคงสำเร็จถึงระดับ 9 แล้ว" 

บาทหลวงโบนบ่นอย่างเสียดาย

"ไม่เป็นไร แค่เลวล 6 ก็เพียงพอแล้วสำหรับสังหารอาลูคาร์ด"

 ชายชราเอ่ยเสียงเรียบแต่กับบาทหลวงโบนไม่ได้คิดเป็นเช่นนั้น

"แต่นางยังไม่เคยมีประสบการณ์ในสนามรบน่ะครับ

 ส่งนางไปทั้งแบบนี้ ข้าว่า ......"

 แต่เขาก็ต้องหยุดพูดเมื่อเห็นชายตรงหน้ายกมือปฏิเสธความเห็น

"พวกเจ้าเลอเซอโร่เริ่มเคลื่อนไหวแล้ว ภารกิจนี้รอไม่ได้

 ยังไงข้าก็ฝากเจ้าช่วยเตรียมการพิธีข้ามมิติด้วยน่ะ โบน"

"อ๊า ...... อ๊า ..... อ๊า......" เสียงหญิงสาวร้องครวญครางดังระงมก้อง

 ผสานกับลีลาขย่มเอวที่แสนเร่าร้อน

 สร้างความเสียวกระสันให้ชายแก่เบื้องล่างเป็นอย่างยิ่ง

 ลีลาของนางพัฒนาขึ้นทุกครั้งที่เขาได้เย็ด

 ทำให้ตลอด 10 ปีที่ผ่านมานี้เขาแทบไม่ต้องเรียกพรีสสาวคนอื่น

มาบำเรอกามเลย จะว่าไปแล้วชายแก่ก็นึกภูมิใจในตัวเองไม่น้อย

 ที่ได้บัญญัติกฎข้อหนึ่งที่ว่า พรีสชั้นสูง

 สามารถเรียกพรีสสาวคนใดก็ได้ที่ต้องตาต้องใจ

มาบำเรอสวาทโดยไม่มีข้อแม้

ความเสียวซ่านที่เขาได้รับจากพรีสสาวผมสีเงินคนนี้

 ทำให้เขาทนไม่ไหวต้องกระเด้งควยสวนเข้าใส่

เป็นระยะจนในที่สุดควยของเขาก็พอง โตใกล้ระเบิด

 ซึ่งหญิงสาวก็รับรู้ได้ เธอเร่งขย่มอย่างรุนแรงสลับกับขมิบตอดเป็นระยะ

 จนในที่สุด ควยของเขาก็ระเบิดน้ำออกทันที

 หญิงสาวจึงค่อยๆหยุดขย่มพร้อมกับแช่ค้างไว้

ให้ช่องคลอดของเธอดูดซับน้ำกาม ทุกหยดนั้นไม่ให้เหลือ

"เสียใจเรื่องหมู่บ้านเจ้าด้วยน่ะ"

 ชายชราพูดจบพร้อมกับเอามือลูบไล้

ผมสีเงินสลวยของหญิงสาวที่นอนซบอกเขาตรงหน้า

หญิงสาวสะอื้นเบาๆพร้อมกับน้ำตาที่เริ่มรินไหล

 เมื่อไม่นานมานี้เธอพึ่งได้รับข่าวร้ายที่ทำเอาใจแทบสลาย

 หมู่บ้านที่เป็นบ้านเกิดของเธอโดนบุกจู่โจมจากเหล่าแวมไพร์

 คนในหมู่บ้านที่เธอรู้จักโดนสังหารไปจนหมด

 ไม่เว้นแม้แต่ครอบครัวของเธอทำให้ความฝันของหญิงสาว

 ที่จะได้กลับบ้านหลังจากมา 15 ปี ต้องพังทลาย

"วิเวียนไม่เหลือใครแล้ว"

"เด็กโง่ ...... เจ้าก็ยังเหลือพ่อแก่ๆคนนี้ไง และอีกหน่อย

 เจ้าก็คงเจอคนรักที่เจ้าจะสร้างครอบครัวด้วยเป็นแน่"

 คำปลอบประโลมของชายชราผู้นี้ดูจะได้ผลไม่น้อย

 เธอปาดน้ำตาที่มีก่อนจะเงยขึ้นสบตาเขา

 สายตาอ่อนโยนแบบนี้ของเขานั่นแหละ

 ที่ทำให้เธอทั้งรักทั้งศรัทธา หญิงกอดรัดชายตรงหน้าแน่นขึ้นอีก

 ราวกับเด็กน้อยที่โหยหาความอบอุ่น

เธอจึงไม่ทันสังเกต ว่าสายตาของขายตรงหน้า

เปลี่ยนเป็นสายตาหื่นกระหายของชายตัญหากลับไปแล้ว

"วิเวียน พ่อมีของจะให้ ไปดูที่โต๊ะสิ" 

หญิงสาวมองหน้าเขาอย่างสงสัย

 ก่อนจะขยับกายช้าๆลุกไปที่โต๊ะอย่างว่าง่าย

 บนโต๊ะนั้นมีกล่องกำมะหยี่วางอยู่บนโต๊ะกล่องหนึ่ง

 เมื่อเธอเปิดออก ก็พบว่ามันเป็นกล่องใส่แหวนและกำไล

 ซึ่งเมื่อเธอเห็นก็รู้ได้ทันทีว่านี่คือแหวนหินธาตุกับกำไลเวทย์

 อุปกรณ์เวทย์มนต์ที่ผลิตโดยพวกวิซาร์ด

'ทำไมคุณพ่อถึงมอบสิ่งนี้

 ในเมื่อพวกเราปฏิเสธการมีตัวตนของพวกวิซาร์ดมาโดยตลอดนี่'

 วิเวียนได้แต่คิดสงสัยในใจ 

และไม่รู้ว่าจะเอ่ยคำถามนี้ออกไปดีหรือเปล่า

"วิเวียนข้ามีภารกิจให้เจ้า"

 สาธุณรอสเอ่ยพร้อมกับยืนขึ้น

ซึ่งเมื่อหญิงสาวได้ยินก็ลงไปนั่งคุกเข่ารับภารกิจทันที

"ข้าจะส่งเจ้าข้ามมิติไปยังอีกดินแดนหนึ่ง

 ที่นั่นเราได้รับรายงานว่าตรวจสอบแห่งพลังมาน่ามหาศาล

ที่ต้องสงสัยว่าจะเป็น ร่างของแวมไพร์ในตำนาน

 อาลูคาร์ด ภารกิจของเจ้า 

ก็คือหามันให้พบ แล้วทำลายให้สิ้นซาก"

 ชายชราพูดจบก็นิ่งไปเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยเงื่อนไขขั้นต่อไป

"โดยที่ข้ามีเงื่อนไข ก็คือ

 ห้ามเจ้าใช้เวทย์ธาตุแสงสว่างโดยเด็ดขาด

 เว้นแต่จะใช้สังหารอาลูคาร์ดเท่านั้น"

"ห้ามใช้เวทย์ธาตุแสงเหรอค่ะ" วิเวียนเอ่ยถามอย่างไม่เข้าใจ

"ตอนนี้เจ้าใช้เวทย์ได้ที่เลเวล 6 ซึ่งถือว่าดี

 แต่ยังไม่พอที่จะใช้รับมือพวกแวมไพร์ชั้นขุนพลและชั้นราชา

 ดังนั้นถ้าเจ้าใช้มันก็จะเป็นการเปิดเผยตัวตนของเจ้า

 ตอนนั้นพวกแวมไพร์ชั้นสูง

ก็จะแห่กันมาแล้วเจ้าจะรับมือไม่ไหว .......... อย่าลืมสิวิเวียน

 ต่อไปข้างหน้า เจ้าจะต้องเป็นกำลังสำคัญของพวกเรา

 ในการล้างบางพวกแวมไพร์นะ"

"ส่วนเวทย์ธาตุลมของเจ้ายังไม่สูงพอ

 ดังนั้นของพวกนอกรีตพวกนี้คงช่วยภารกิจเจ้าได้

 ภารกิจนี้สำคัญนะวิเวียน อย่าทำให้ข้าผิดหวังรู้ไหม"

"ค่ะ คุณพ่อ"