Your Wishlist

8 ปี​ 24 คน (แปด​ปี​ยี่สิบ​สี่​คน NC​)

Author: xxx555

ผมชื่อก้องครับ แม่ผมเคยเล่าว่าตอนผมเด็กๆ แม่ไปดูหมอมา หมอดูบอกว่าผมมีดวงแบบนักรักตัวยง มีเสน่ห์สาวติดเพียบ นารีอุปถัมภ์ ฯลฯ ผมไม่รู้เรื่องหรอกครับว่าเค้าพูดอะไรกัน มารู้ก็เมื่อผมเรียนอยู่ ม. 1

จำนวนตอน :

แปด​ปี​ยี่สิบ​สี่​คน NC​

  • 30/06/2568

ไอ้เอ็มตาเป็นประกาย

  แต่ผมเชื่อเสมอว่ามนุษย์เหล็กแค่ไหนยังไงก็มีน้ำตา

  ไอ้เหี้ยเอ็มก็เหมือนกัน...

 

   "เออ กูเข้าใจพวกมึงผิด กูขอโทษมึงแล้วกัน

   แต่คราวหน้าถ้าโอ๋มาหามึง...มึงโทรบอกกู แม่ง..แล้วคราวนี้ไงอ่ะ

   โอ๋แม่ง...คงโกรธกูแหละ"

 

   "มึง..ฟังกูนะ เริ่มจากมึงโทรไปหามันวันนี้เดี๋ยวนี้เลย

  แล้วพรุ่งนี้มึงหาดอกไม้น่ารักๆไปให้มัน แล้วมึงขอมันเป็นแฟน

  แค่นี้แหละ มึงเลิกมีทิฐิเหี้ยๆของมึงเหอะ พวกเราผู้ชาย ไม่ใช่ตุ๊ด..."

   

   ก็ง่ายๆตรงๆ ผมก็พูดกะมันไม่อ้อมค้อม ผู้ชายก็คุยกันง่ายๆ

  ยิ่งผมกะมันเป็นเพื่อนกันมายาวนาน ไม่มีไรต้องคิดมาก

   ดีที่ไอ้เอ็มไม่ถามผมว่ามีไรกะโอ๋วันนั้นหรือเปล่า

 

  ผมคงลำบากใจมากที่จะตอบ

   "อีกเรื่องนะมึง ไอ้เอ็ม แหล่งข่าวมึงกากมาก

  เหี้ย...ใครบอกว่าเจนอยู่นิเทศ กูไปรอแม่งหลายวันหละ นิเทศมีสามเจน 

แต่ละเจนไม่ใช่เจนเลยนะมึง..."

 

   "อ้าวเหรอ มึงไปหาไอ้เจนมาแล้วเหรอ โหแม่ง กูจะช่วยมึงนะ

  แต่กูเองก็ไม่รู้จะไปหาไอ้เจนได้ที่ไหน

  ขาดการติดต่อไปนานแล้วเหมือนกัน แต่เดี๋ยวกูสืบให้"

 

   ไอ้เอ็มดูนาฬิกา ตอนนี้เกือบสามทุ่มแล้ว ไอ้เอ็มตัดสินใจโทรหาโอ๋

  ผมเลยให้เวลามันเต็มที่ ผมขึ้นไปหาไอ้แจ๊บก่อน

  แต่ไม่ได้ดูหนังกะมันหรอก

 

   "มึงให้กูนอนไหน เชี่ยแจ๊บ"

   "โน่นเลยมึงเสื่อ เดี๋ยวมึงนอนโน่น ไอ้เหี้ยเอ็มนอนโน่น"

 

   คืนนั้นเป็นไงต่อไปไม่รู้ ผมหลับไปทั้งที่ยังไม่ได้เปลี่ยนชุด

  เช้ามาไอ้แจ๊บกะไอ้เอ็มไปเรียนแล้ว

  ผมตื่นมาทันไอ้ป๋องกำลังจะไปมหาลัย

 

   "เฮ้ย มึง...ไอ้ก้อง ถ้าไปก็กดล้อคห้องพอนะ

 อย่าเสือกล้อคตอนไปห้องน้ำ กลับเข้าห้องเข้าไม่ได้...กูช่วยมึงไม่ได้นะ

  เดี๋ยวกูไปหละ แม่งจะเลทแล้ว เชี่ยแจ๊บแม่ง...เสือกไม่ปลุกกู"

   

   ผมพยักหน้า เกือบ 8 โมงแล้ว ผมเอาอุปกรณ์อาบน้ำออกไป

  ไม่ล้อคห้องตามที่ไอ้ป๋องบอก  

แต่ตอนที่ผมกลับมาจากอาบน้ำนี่สิ.... 

 

 

เด็กผู้หญิงคนนึงวัยรุ่นใส่เสื้อยืดสีเหลือง กางเกงวอร์มสีดำ

  กำลังเปิดลิ้นชักโต๊ะไอ้แจ๊บ และค้นหาอะไรบางอย่าง

 

   "เฮ้ย...ทำไรอ่ะ"

   เด็กนั่นหันควับมาและวิ่งพรวดจะออกนอกห้อง

  แต่ผมยืนกันอยู่ที่ประตูกางแขนไว้

และเธอวิ่งเข้ามาชนแขนผมและสะบัดเต็มแรง

 

เพื่อจะวิ่งหนีออกประตูไป

   แขนขวาผมแขนเดียวก็เพียงพอที่จะจับเด็กผู้หญิงคนนั้นไว้ได้แล้ว

  ผมรวบตัวเธอและดึงเข้ามา

 

  เด็กสาวเสียหลักล้มมาที่ผมและมือเธอกระตุกผ้าเช็ดตัวผมหลุดลง

  เหลือแต่กางเกงในเท่านั้นที่ปกปิดผมไว้จากเด็กคนนี้

 

   "ทำไรวะ ค้นไรในห้อง"

   "ม่าด้าค้น ม่าด้าค้น เปิดดูเฉยๆ" 

 

   พอเด็กคนนี้พูดขึ้นเท่านั้น ผมรู้เลยไม่ใช่คนไทย

 น่าจะพวกประเทศเพื่อนบ้านที่เคยรบกะไทยมาบ่อยๆ พูดจาก็ไม่เก่งนัก  

แต่พอจับความได้ว่าเป็นเด็กเข้ามาทำความสะอาด

 

  พอดีเห็นห้องไม่ล้อคเลยเข้ามา ผมเดินเข้าไปที่เตียงไอ้แจ๊บ

   เปิดเป้ของผม ยังอยู่ทั้งกระเป๋าเงินและโทรศัพท์

  ผมเอาโทรศัพท์มาถ่ายรูปเธอไว้

 

   "เข้ามาแล้วเปิดลิ้นชักเนี่ยนะ เข้ามาเฉยๆ เอาอะไรไปหรือเปล่า"

   "ม่า ม่า ม่าด้าอาไป"

   "ไม่เชื่อ..... ลุกขึ้น หันหลังมา"

 

   ผมเอามือลูบตัวเธอไปจนถึงขาทั้งตัว ก็ไม่มีไรนูนผิดปกติ

  แต่ถ้าเป็นแบ้งค์ มันอาจจะเรียบแบน

   "หันหน้ามา ถอดเสื้อออก"

   "ม่าด้าอาไป เชื่อสิ ม่าด้าอาไป"

   "ไม่... ถอดเสื้อออกซิ ไม่งั้นลงไปหาตำรวจกัน"

   

   เด็กสาวจำนน และถอดเสื้อออก เธอไม่เด็กแล้วนี้หว่า ใส่ยกทรง

  และจากสายตาผม เธอน่าจะมีความอวบนูนอยู่บ้าง

 

   ผมหยิบเสื้อมาสะบัดๆ จริงๆมันไม่มีช่องไม่มีกระเป๋า

  แต่ผมทำเพื่อความชัวร์ว่าเธอไม่ได้ขโมยไปแน่นอน

   "เสื้อในด้วย ถอดออก.."

   

   เธอทำตามที่ผมบอก แต่เต็มไปด้วยความอับอาย

  เธอไม่มีทางเลือกที่ต้องเปิดเผยต่อหน้าผม

  และผมก็ไม่คิดจะปกปิดส่วนล่างของผมด้วยเหมือนกัน

   ให้กางเกงในมันทำงานของมันพอ

 

   "ทีนี้ก็กางเกง ถอดออกมา"

   "ม่าอา ม่าถอด"

 

   ผมเข้าไป กระตุกกางเกงวอร์มเธอลงและมันก็เป็นธรรมชาติ

  ผู้หญิงก็เอามือมาปิดข้างหน้า

 

   "กางเกงในด้วย ถอดออกมาให้หมด"

 

   เด็กต่างชาตินั่นไม่ยอมทำตาม

  แต่ผมเห็นอะไรผิดสังเกตเหมือนขอบมุมแบ้งค์โผล่ออกมา

 

  ผมเดินเข้าไปกระชากกางเกงในเธอลง แบ้งค์พัน

 ตกลงมาสามใบ เด็กสาวร้องไห้เมื่อต้องเปิดเผยตัวทั้งหมดต่อหน้าผม

  ไม่เด็กแล้วนี่หว่า ตรงนั้นก็มีขนแล้ว 

 

   "นี่ไง อะไร ของใคร...บอกมา"

   เด็กมันน้ำตานองหน้า ชี้ไปที่ลิ้นชักของไอ้แจ๊บ 

   "ทำงี้มานานหรือยัง ไปหาตำรวจกัน เอาเงินใครมามั่งแล้วเนี่ย"

 

   "ม่าเคยทำ ม่าเคย เพ่อทำ"

   "ชื่อไร อายุเท่าไหร่"

   "ชื่อ โนะ (ฟังไม่รู้เรื่อง ชื่อไรก็ไม่รู้ได้ยินพูดว่า โนะ) 

 ตอนนี้สิเจะ (สิบเจ็ด)"

   

   ผมดึงไอ้โนะเข้ามาส่วนในของห้อง ตรงส่วนเตียงนอนของพวกเรา

  ผมสอบสวนมันต่อไปในสภาพเปลือยเปล่า

  ไอ้โนะเองไม่มีบัตรไม่มีอะไรทั้งนั้น เป็นแรงงานผิดกฎหมาย

 

  เพิ่งทำงานกะบริษัทไม่นานและเพิ่งขโมยนี่เป็นครั้งแรก

   แล้วก็โชคร้ายเจอผม มันเชื่อได้หรือเปล่าไม่รู้

   แต่ผมคิดว่าต้องจัดการสักอย่าง ไม่งั้นแม่งต้องขโมยใครอีก

 

   "เอาไง จะไปหาตำรวจมั๊ย ถ้าหาตำรวจกลับบ้านไปเลย

  หรือไม่งั้นก็ติดคุก"

   "ม่าอา โนะกัว โนะขอโทษ โนะจาไม่ทาอีกแล้ว

  พี่จาให้โนะทารายบอกเลย"

   

   จะให้ทำไรบอกเลย จริงหรือเปล่า ผมมองตัวโนะ ก็ขาวๆใช้ๆได้

  ส่วนล่างก็น่าจะพร้อมรับอวัยวะผู้ชายได้แล้ว

  ผมเรียกโนะมาใกล้ผมก้อนจะล้วงมือลงไปจับที่ส่วนนั้นของมัน

 

   "มานี่ ตรวจดูหน่อยดิ เอาไปซ่อนในนี้ด้วยหรือเปล่า"

   "ม่า ม่า โอ๊ โอ๊ อย่าทา ม่าด้าอาปา"

   

   แม้โนะจะบอกว่าไม่ได้เอาไป แต่ผมยังเอานิ้วลงไปค้นหาในส่วนนั้น

  เด็กโนะบิดตัวไปมา ตามจังหวะนิ้วที่ผมควานและล้วงไปมา

  ผมว่ามันยังน่าจะซิง เพราะพอใส่นิ้วมันจะทำหน้าเจ็บปวด

 

   โอ้ว...ผมไม่ได้เย็ดเด็กซิงมานานเท่าไหร่แล้วเนี่ย

  ผมเร่งนิ้วของผมล้วงควานทั่วทั้งรู้ โนะ

 ยืนบิดตัวเท่ากับกระตุ้นให้ตัวเองสัมผัสกับนิ้วนม

  น้ำเธอไหลหลั่งออกมาท่วมนิ้วแล้ว

 

   "มานี่ นอนบนเตียง"

 

   ผมดึงผ้าเช็ดตัวผมมาปูบนเตียงไอ้แจ๊บ ให้เด็กโนะนอนลง

  ผมอาจสร้างสงครามเลือด เดี๋ยวจะอธิบายไอ้แจ๊บยาก เลยกันไว้ก่อน

   เสร็จแล้วผมแหวกของโนะออก แต่โนะไม่ยอมและยื่นมือมาปิด

 

  เธอคงโตพอที่จะรู้แล้วว่าผมจะทำอะไร

  แต่ผมไม่อยากจะข่มขืนมันเหมือนกัน นึกถึงเจนเมื่อตอนนั้นแล้ว

  การข่มขืนมันคงทรมาณมาก...

 

   "ยอมให้กูดีๆ หรือมึงจะหาตำรวจ"

 

   เด็กโนะร้องไห้ เธอคลายมือออก ผมเห็นส่วนนั้นแล้ว โห..เล็กจัง

  ผมว่าเธอโตแล้ว แต่ปากทางยังเล็กอยู่

 

  ผมใช้นิ้วพยายามขยายปากทางอีกครั้ง

  เด็กน้อยร้องไห้ น้ำตานองหน้า เธอดึงเอาหมอนของไอ้แจ็บมากอดแน่น

   "เคยยัง"

   เด็กโนะส่ายหน้า 

   "วันนี้จะได้ลอง"

 

   เด็กโนะยังคงส่ายหน้า แต่ผมไม่ได้ถามความเห็นแค่บอกให้รู้

  แล้วผมก็ดึงเป้ผมมา ในกระเป๋าผมมีเจลและถุงยางเสมอ

   ผมบีบเจลลงตรงนั้นและพยายามบี้แตดของโนะ

  สถานการณ์เปลี่ยนทันที

  โน๊ะเบิกตาโพลงและเริ่มบิดตัวด้วยความเสียว

  ผมบี้แตดเฉพาะจุดอย่างหนักหน่วงจนโนะทนไม่ได้

 

 เอามือมาจับดึงข้อมือผมออก แต่มันไม่ช่วยอะไร

  มือผมยังคงทำงานกะแตดของเธอและในไม่นาน โนะก็ถึงจุด

  น้ำเสียวของสาวน้อยเริ่มไหลออกมาจนชุ่มปากทาง ได้เวลาของจริงแล้ว

 

   ผมดึงกางเกงในลง ส่วนล่างผมพอเจอกะโนะ 

 มันพุ่งตัวพรวดพราด ขยายขนาดเต็มความยาว

  โนะตกใจมากที่เห็นขนาดของผมเต็มตา เธอกระเถิบตัวหนีขึ้นไป

 

  แต่ผมลากขาเธอลงมา

  แล้วก็แหกขาเธอออกก่อนกดหัวลงไปตรงตำแหน่ง

  โนะเอาหมอนไปกอดแน่น 

 

 ผมเริ่มกดลง แต่มันคือแน่นจนถึงที่สุด ปากทางแน่นมากๆ

  ดูแล้วไม่น่าเข้ากันได้กะผมด้วยซ้ำ โนะเจ็บมาก

  ดิ้นพราดๆจนผมต้องลงไปจับมือไว้ และกดควยลงไปใหม่ช้าๆ

 

  มันคงแน่นมากๆ โนะต้องรู้สึกตึงมากที่ปากรู

 และมันอาจจะต้องฉีกเมื่อผมแทงลงไปจริงๆ

   แต่ผมยังให้เวลากะเธอปรับตัว ผมกดลงไปอีกแต่ช้าๆ โน๊ะเจ็บตลอด

 

 

  ผมดึงควยออกมาดู เห็นเลือดจางๆติดที่ปลายควยผมแล้ว

  เธอซิงแน่นอน ตอนนี้หีเธอยังไม่ฉีก 

 แต่ถ้าผมออกแรงทะลวง เธอคงตายคาควย

กลับหน้าหลัก ตอนก่อนหน้า