Your Wishlist

8 ปี​ 24 คน (แปด​ปี​ยี่สิบ​สี่​คน)

Author: xxx555

ผมชื่อก้องครับ แม่ผมเคยเล่าว่าตอนผมเด็กๆ แม่ไปดูหมอมา หมอดูบอกว่าผมมีดวงแบบนักรักตัวยง มีเสน่ห์สาวติดเพียบ นารีอุปถัมภ์ ฯลฯ ผมไม่รู้เรื่องหรอกครับว่าเค้าพูดอะไรกัน มารู้ก็เมื่อผมเรียนอยู่ ม. 1

จำนวนตอน :

แปด​ปี​ยี่สิบ​สี่​คน

  • 22/06/2568

เธอเสียใจมากเมื่อรู้เรื่องนี้จากปากพี่ดำ

  เธอจึงทำกับผมเพื่อประชดแฟนของเธอ

 

"เมื่อคืน...ก้องออกไปแล้ว

 พี่ดำมาพาเอินออกไปอีกทางหนึ่งแล้วขึ้นห้องไปที่เสี่ยง้วนเลย

 จากนั้นเสี่ยง้วนทำเอินอย่างหนักมากๆทั้งคืน ทุกประตูทุกทาง

 

  เอินยังไม่ได้นอนเลย ระบมสุดๆ

  เช้าเสี่ยง้วนก็ชวนเอินมาทำงานที่อาบอบนวด แต่เอินไม่เอา

 และรับเงินสุดท้ายออกมา ก็เจอก้องนี้หละ"

 

ผมกอดเพื่อนสาวของผม โคตรสงสาร หากผมรู้แต่แรก

 ผมไม่รับงานนี้แน่ๆ 

 

"เอิน เอางี้นะ คืนนี้นอนที่คอนโดเรา เดี๋ยวเราให้นอนอีกห้อง

  เราสัญญาว่าจะไม่ยุ่งกะเอิน ให้นอนพัก พรุ่งนี้ค่อยกลับ

 

 หรืออยากนอนต่อไปก็ได้...แล้วแต่เอิน อีกอย่าง

  เราจะไม่รับเงินที่เสี่ยง้วนให้มานะ เราว่า มันควรเป็นของเอินทั้งหมด

  ที่เราทำกะเอิน มันก็ผิดมากแล้ว...."

 

ผม...แม่ง...เกิดเป็นพ่อพระได้ไงเนี่ย ด้านมืดของผมบอกว่า

 ผมต้องทำแต้ม เก็บเอินไว้เป็นคอลเลคชั่น 

 

 เอินมานอนถึงคอนโดผมแล้ว

  ด้านดีบอกว่าที่ผมทำไปมันมากเกินไปแล้ว...ควรพอ

  ระหว่างรอความดีกับความเลวลบล้างกันอยู่...

 

"ไม่ต้องหรอกก้อง มันเป็นสิ่งที่ก้องตกลงกะเสี่ยง้วน 

 ไม่ได้ตกลงกะเรา เราสองคนต่างก็ตกลงกะเสี่ยง้วน

 ไม่ต้องมารับผิดชอบกัน ก้องเก็บเงินไว้เหอะ"

 

แล้วเพื่อนใหม่ของผมก็ขอไปนอน

  ผมไปจัดการเปิดแอร์เอาผ้าเช็ดตัวมาให้เอิน

  ผมส่งเอินเข้านอนแล้วผมก็ออกมานั่งดูทีวี ในบ่ายวันนั้น

 

 

 

"ก้อง พี่อรนะ เออ...เสี่ยเค้าโทรมาบอกพี่ว่าหนังโป๊ที่ก้องแสดง

กะน้องเค้าขายได้ห้าแสน ให้มารับส่วนแบ่ง 1 แสนไปด้วย"

 

"หา..ไรนะพี่ ผมแสดงหนังโป๊ พี่อย่าบอกนะ เมื่อคืนอัดวีดีโอไว้ด้วย"

"ประมาณนั้นมั้ง พี่ไม่รู้ แต่เค้าให้เงินก็ไปเอาเหอะ"

"แล้วของผู้หญิงล่ะ..."

"ไม่รู้ดิ เค้าไม่ได้บอกไรพี่นะ..."

 

ผมว่าเรื่องนี้สำคัญมากทีเดียว

  ผมน่ะไม่เท่าไหร่เพราะใส่หน้ากากทั้งเรื่อง

  แต่เอินกำลังจะไปสู่ท้องตลาด ทำไงดี... 

 

 ผมมีเรื่องน่าปวดหัวมาจนได้ มันไม่เกี่ยวกะผมโดยตรง

  แต่ผมว่าน่าจะต้องทำอะไรสักอย่าง 

 

เอินนอนจนตื่นมาประมาณ 1 ทุ่ม เธอบอกว่ายังเจ็บข้างในมาก

  แต่ชวนผมลงไปข้างล่างกินข้าว 

 เธอแวะซื้อยาคุมฉุกเฉิน เอินบอกผมว่า เธอจะไปตรวจโรคด้วย 

 

"เอิน...เอ่อ มีเรื่องจะถาม บอกเราตามตรงนะ

  คือเสี่ยง้วนบอกเอินหรือเปล่าว่าจะให้เราสองคนถ่ายหนังโป๊ด้วย"

"อืมม์...บอก ทำไมเหรอ...."

 

"แล้วเอินโอเคเหรอ..."

"ไม่โอเคคงไม่ได้หรอก ไอ้เหี้ยเช แม่งติดเงินพี่ดำเป็นแสน 

 ไม่โอเค เราคงถูกข่มขืนอยู่ดี "

 

"สมมติว่า สมมตินะ ถ้าเสี่ยง้วนให้เราแสดงอีกรอบ เอินจะเอามั๊ย...."

 

 

   คืนนั้นเอินนอนที่คอนโดผม โดยที่ผมไม่ได้ทำอะไรเอินเลยแม้แต่น้อย

  ผมสงสารเธออย่างมาก เช้าผมไปส่งเอินถึงหน้าบ้าน

  บ้านเธอไม่ได้ร่ำรวยเป็นแค่ทาวน์เฮ้าส์เล็กๆ

 

  ผมส่งแค่หน้าบ้านแล้วก็นั่งแท็กซี่มารับเงินที่โรงแรมเฮียง้วนอีกครั้ง

  ครั้งนี้เฮียง้วนให้เป็นเงินสด 1 แสนบาท 

 ยังไม่ทันที่ผมจะกลับถึงบ้าน...

 

   "ก้อง เอินเองนะ ก้องจะว่าไรมั๊ย...ถ้าเอินขอนอนที่คอนโดก้องอีกคืน"

   "ได้สิ เกิดไรขึ้นเหรอ"

   "ไอ้เชกำลังจะมาหาเอิน เอินออกจากบ้านแล้วนะ

 เดี๋ยวเอินจะไปรอที่อนุสาวรีย์นะ..."

 

   เป็นอันว่าเอินมาค้างที่คอนโดผมเป็นคืนที่สอง

  คืนนี้เราก็ไม่ได้มีอะไรกันเหมือนเดิม เอินยังเจ็บข้างในอยู่

  ผมให้เอินกินยาแล้วนอน 

 

 

 ส่วนผมเองก็ง่วงมากอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ฝนตกพรำทั้งคืน

  ผมหลับอย่างสนิท   

   ผมตื่นมาอีกทีตอนราวๆหกโมงเช้า

 

  ผมได้ยินเสียงเปิดประตูคอนโดของผมในตอนเช้า

  ผมเข้าใจว่าเก๋หรือแบมคงจะมา เลยลุกออกไปดู

  แต่รองเท้าของเอินหายไป

 

  เอินออกจากคอนโดไปแล้ว เธอคงเกรงใจผม

  เลยจากไปโดยไม่ร่ำลากัน

 

  ผมกลับเข้าห้องแล้วพบกับความผิดปกติทันที

  ลิ้นชักที่หัวนอนของผมถูกเปิดออก

 

  เงินสดที่เฮียง้วนให้มาเป็นค่าตัวผมหายไปทั้งปึก 

 คอมผมก็หายไป

 

  เงินกระเป๋าสตางค์ของผมหายไปเหลือแต่พวกบัตรต่างๆ

  ผมตกใจมาก อะไรกันนี่....เอินเป็นนางอสรพิษ...

 ผมคงโดนเอินวางยาเมื่อคืนนี้แน่นอน

 

   ผมแต่งตัวและออกตามเอินไปที่บ้านของเธอทันที

  ที่บ้านเอินไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆทั้งสิ้น ไม่มีวี่แววว่ามีคนอยู่

  ผมนั่งสังเกตการณ์ที่ร้านอาหารตามสั่งใกล้ๆกัน

 

   "น้องมารอใครบ้านนี้เหรอ..."

   "เพื่อนผู้หญิงครับลุง ผมสีแดงๆหน่อยอ่ะครับ 

 เมื่อวานผมก็มาทีนึงแล้ว แต่พอดีเค้าลืมของที่บ้านผม"

 

   ลุงเจ้าของร้านตามสั่งชวนผมคุยเมื่อเห็นผมนั่งรอนานกว่าชั่วโมงแล้ว

 

   "เอาตามตรงนะ บ้านนี้ลุงไม่เคยเห็นผู้ใหญ่เลย 

มีแต่พวกวัยรุ่นเข้ามากัน เค้าไม่มากันช่วงนี้หรอก..มากันเย็นๆค่ำ

  แล้วมาสุมหัวเสียงดังกันทั้งคืน  

 

ลุงเองก็สงสัยว่าเสพยากันหรือเปล่า ลุงเคยแจ้งตำรวจไปแล้ว

  แต่ตำรวจมาดูกลางวันแบบนี้แหละ มานั่งแบบน้องนี่หละ 

 ไม่ได้อะไรไป... น้องคนหัวแดงๆน่ะ

 

 ลุงเห็นเดินกะเด็กท่าทางขี้ยานะ

  เห็นแทบทุกวันเลย เมื่อวานก็มา อ้าวนั่นไง..ยังพูดไม่ทันจบ

 คนนั้นหรือเปล่า หัวแดงๆมาแล้ว"

   

   ผมหันไปตามที่ลุงบอก เอินจริงด้วย

 เธอยังอยู่ในชุดที่ออกมาจากบ้านผมอยู่เลย

  ที่ตัวเธอมีเป้ของเธอและถุงผ้าซึ่งผมจำได้

 

เพราะมันเป็นถุงโรงเรียนของผม

   แต่เธอไม่ได้มาคนเดียว...ผู้ชายท่าทางขี้ยานั่นมาด้วย

  ผมกำลังอยู่ในอาการโกรธมากๆ คิดอยู่ว่าจะจัดการกะเธอยังไงดี 

 

 

   "ลุงผมขอเดินไปดูแป๊บนะ น้องคนนั้นน่าจะถูกหลอกมา"

 

   ผมเดินที่ไปที่รกร้างข้างบ้านเธอ

  ปีนขึ้นไปบนตู้เย็นเก่าๆที่คนมาทิ้งไว้ ข้างล่างบ้านนี้ไม่ติดแอร์

 

 ทำให้ผมเห็นข้างในและได้ยินชัดเจนทุกอย่าง  

ผมรีบเอามือถือมาถ่ายไว้

 

   "ง่ายเลย...พี่เช ... มันกินยาที่พี่ให้มา มันก็หลับ เอินก็ตื่นมาค้นๆ

  แล้วก็ได้ของมาเนี่ยแหละ อื่นๆก็ไม่เห็นมีไรนะ

 แต่สำคัญคือเงินสดเนี่ยน่าจะแสนนึงเลย

  คงเป็นค่าตัวที่มาเล่นกะเอินวานนี้"

 

   "คนดี...เก่งจัง เดี๋ยวพี่เอาไปทำทุนนี้

  วันนี้เอายามั๊ย พี่ให้ 10 เม็ดก่อน หมดแล้วมาเอานะ  

แต่สำหรับเม็ดนี้ฟรี แต่มีของแลกนะจ้ะ"

   

   ไอ้เชดึงคอมของผมออกมา แล้วทำหน้าตาพอใจ

  มันเป็นของผมแน่นอน ผมจำสติ๊กเกอร์ลิเวอร์พูลที่ผมติดไว้ได้ดี 

 จากนั้น ผมก็ดูไอ้สองคนนี่แสดงหนังสดต่อหน้าต่อตา  

 

ไม่ต้องใช้เวลานาน มันเป็นการระบายความใคร่ของไอ้เชเท่านั้น

  เมื่อมันเสร็จสม มันก็ขนของและเงินของผมไปทั้งหมด

 

  ได้ยินมันบอกเอินว่าจะเอาของพวกนี้ไปเปลี่ยนเป็นเงิน

  เดี๋ยวมาหาตอนบ่าย  

และออกบ้านไปทิ้งให้เอินนอนระทวยอยู่บนโซฟา

 

   ผมโมโหมากที่โดนเอินหลอก

 เลยตัดสินใจทำในสิ่งที่ไม่เคยทำมาก่อนในชีวิต...

 

   ผมเดินเข้าบ้านไป เอินยังไม่รู้ถึงการเข้ามาของผม

  ในบ้านกลิ่นเหม็นแปลกประหลาด 

ซึ่งไม่ต้องบอกก็รู้ว่ามันเป็นกลิ่นกัญชา และกลิ่นสกปรกสารพัด

 

  ผมเดินมาหยุดที่เอินซึ่งยังคงมีแต่เสื้อปิดที่ส่วนบน

  เธอยังไม่ใส่มันเข้าไปให้เรียบร้อยเลยด้วยซ้ำ ผมเข้าใจว่า

 เธอคงเล่นยาไปแล้วเมาเคลิ้มไม่รู้ตัว ผมเดินไปเขย่าตัวเอิน 

   

   "กลับมาแล้วเหรอ.. อ้าว...เฮ้ย ก้อง มาได้ไง..."

   "เอิน... ก้องมาเอาของคืน เอินเอามันไปใช่มั๊ย.."

   "ไม่มีก้อง... เอินไม่ได้เอาไรไป... ก้องค้นดูได้เลย"

 

   "มึงอย่างมาโกหกกู กูเห็นหมดแล้วเมื่อกี้มึงทำไรกะไอ้เหี้ยเช

  มึงพากูไปหามัน หรือไม่งั้นกูจะพามึงไปตำรวจ"

 

 

 

   ผมเปลี่ยนสรรพนามของเอินทันที

  ความโกรธมันพลุ่งพล่านรุนแรงจนผมหน้าแดงมาก

 

  ยิ่งเธอทำหน้าตาเยาะเย้ยให้ค้นดู  

มันยั่วยวนให้ผมเป็นฟืนเป็นไฟมากขึ้น

  เอินที่ดีของผมหายไปแล้วเหลือแต่นังอสรพิษ

 

   "เอาเลย...เชิญมึงไปหาตำรวจเลย มึงมีหลักฐานเหี้ยอะไร

  หลักฐานอ่ะ...มึงมีหรือเปล่า ไอ้เหี้ยเอ๊ย..โง่ชิบหาย รวยซะเปล่า"

 

   ผมโดนผู้หญิงสบประมาทแบบที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

  มือผมลอยขึ้นไปตบหน้าเอินอย่างแรง

  มันเป็นปฏิกิริยาอัตโนมัติเลยก็ว่าได้ เอินต่อสู้ผมโดยการเข้ามาทุบตี

 

  ผมจับเธอกระชากมือลากเธอขึ้นไปชั้นสอง

  เอินไม่ยอมและดิ้นรนรุนแรงร้องโวยวายเสียงดัง

  มันไม่ยากที่จะจับตัวเอินไว้ แรงเธอสู้ผมไม่ได้เลยแม้แต่น้อย

 

  แต่ลากขึ้นบันไดนี่มันต้องใช้กำลังกันเป็นพิเศษ

  เอินทั้งทุบทั้งตบตีต่อสู้กับผม ไม่นานเกินรอผมโยนเธอเข้าไปในห้องนึง  

อย่างเดียวที่มีในห้องคือฟูกเก่าๆอยู่กลางห้อง

กลับหน้าหลัก ตอนก่อนหน้า ตอนถัดไป