ผมลดความเร็วลง พี่แก๋มชวนผมคุยเพื่อไม่ให้ผมใช้ความเร็วมากเกิน

   "ก้อง มาเตี๊ยมกันก่อน ทำไมเธอถึงทำพี่ท้อง"

   "โหย...พี่ พ่อพี่จะถามงี้เหรอ"

   "ก้อง เธอไม่รู้จักพ่อพี่ซะแล้ว ไม่อ้อมค้อม ถามตรงๆ 

 ตอบตรงๆ ลูกน้องอ้อมแอ้ม โดนตบคว่ำมาแล้ว"

   โห...การไปครั้งนี้ผมคงไม่ได้กลับมากรุงเทพอีกแล้ว

  ผมคาดว่าผมคงโดนยิงตายแน่นอน

  และอาจโดนข่มขืนจากคนงานนับสิบก่อนโดนยิงตายด้วย

  ขนาดอ้อมแอ้มยังโดนตบ 

 แล้วไปทำลูกสาวคนเดียวท้องเนี่ย ผมจะเหลือซากอะไร

   "เอ้า ว่าไง ตอบเร็วสิ"

   "ผมรักพี่แก๋ม รักพี่แก๋มมานานแล้ว"

   "จริงอ่ะ...หรือแค่หลอกพ่อพี่"

   ผมหันหน้าไปมองพี่แก๋ม แล้วพยักหน้า ก่อนตอแหลต่อไป

   "จริงพี่ ผมเคยขอพี่เป็นแฟนแล้ว พี่ก็ไม่สนใจผม"

   "พี่ก็ขอเธอเป็นแฟน เธอก็ไม่สนใจพี่ พี่แก่อ่ะนะ 

สู้เด็กๆไม่ได้หรอก คงไม่ฟิตล่ะสิ"

   "เฮ้ย พี่.... ไม่ใช่เรื่องนั้นนะ พี่แก๋มเป็นพี่ที่น่ารักของผมเสมอ

  ผมอยากให้พี่แก๋มเจอคนที่ดีมากกว่าผมนะ ผมหมายถึงเรื่องอื่นนะพี่

  ถ้าเรื่องนั้น มันเป็นส่วนประกอบนิดเดียวเอง พี่ต้องการก็มาหาผมได้

  แต่คนที่ควรดูแลพี่ดีๆ ไม่ควรเป็นผมอ่ะ เวลาผมก็ไม่ตรงกะพี่

  ผมเลิกเรียนก็ต้องทำการบ้าน เรียนกวดวิชาบ้าบอ"

   "ก้องจะตอบพ่อพี่แบบนี้เหรอ..."

   "ไม่ใช่คับ ผมรักพี่จริงๆ ผมจะตอบแบบนี้"

   เราคุยกันเรื่อยเปื่อย พี่แก๋มถามถึงผมกะเก๋และแบม

  ผมก็ตอบไปตามความจริง

   "ว่าแล้ว เป็นไปไม่ได้เลยที่ก้องจะไม่ฟันน้องเก๋กะน้องแบม

  หน้าตาดีทั้งคู่ อยู่กันผัวหนึ่งเมียสองเลยดิ แล้วเวลาพี่ไปหา

 น้องสองคนไม่ว่าไรเหรอ หึงพี่หรือเปล่า"

   "แล้วพี่หึงผมหรือเปล่าล่ะ มีอะไรกะสองคนนั่นแล้ว"

   "ไม่หึง เราไม่ได้เป็นไรกันนี่ พี่จะหึงก้องทำไม

  แต่ถ้าพี่แต่งงานกะก้อง น้องสองคนนี้ก็มายุ่งต่อไปไม่ได้นะ

  พี่ว่าถ้าเราแต่งงานแล้ว คนที่เราควรหลับนอนด้วย 

ควรเป็นเมียเราหรือผัวเราเท่านั้น..."

   "แล้วถ้าเป็นแฟนกันล่ะพี่ ผมยังไปยุ่งกะคนอื่นได้ป่ะ"

   "จริงๆสำหรับพี่ก็ไม่โอเคนะ 

 เป็นแฟนกันนี่ต่างจากผัวเมียก็แค่ใบทะเบียนสมรส

  ดังนั้นต้องไม่ไปยุ่งกะคนอื่น"

   "ผมถึงไม่กล้ารับเป็นแฟนพี่ไงคับ พี่ดีต่อผมมาก 

ผมรู้นะพี่ แต่ผมมัน....เอ่อ...เยอะเกินอ่ะ"

   พี่แก๋มเปลี่ยนเรื่องอีก

   "เออ พี่มาหาตอนใกล้ๆปีใหม่ทีนึง 

 เห็นเก๋บอกว่าก้องไปญี่ปุ่น ไปทำอะไรอ่ะ"

   โห แต่ละเรื่อง....ปาดเหงื่อทั้งนั้นแต่ผมไม่เกรงกลัวที่จะเล่าให้พี่แก๋มฟังตั้งแต่

ต้นจนจบ ตั้งแต่เราสามคนมาเจอกันได้ไง และไปญี่ปุ่นทำไม

   "เป็นแฟนกะซาย่า ... บ้าไปแล้ว แล้วทำไงเนี่ย...พี่ท้องนะก้อง โธ่

 ก้องเอ๊ย แล้ววันนั้นทำไมเธอไม่ป้องกันอ่ะ แล้วทีนี้ทำไง"

   "นั่นสิ.... ผมจนปัญญาจริงๆ  

แต่ที่แน่นอนคือ...พี่ห้ามทิ้งลูกเรานะ ผมแต่งงานกะพี่ก็ได้

  แต่พี่ต้องให้ผมแต่งงานกะซาย่าด้วย"

   "บ้าสิ มีที่ไหนใครเค้าทำกัน เธอพูดเอง..เออเอง

  ซาย่าเค้าโอเคเหรอ แค่รู้ว่าพี่ท้องกะเธอ เค้าก็เลิกแล้ว

  ญี่ปุ่นเค้าก็ผัวเดียวเมียเดียวแบบเรานะ 

 แล้วเธอจะแต่งงานกะพี่เมื่อไหร่

  นี่ยังไม่จบ ม 5 เลย พี่ก็ยังเรียนไม่จบ..."

   "ไม่รู้สิพี่ ผมรักซาย่ามากนะพี่...

 แต่ผมก็จะรับผิดชอบสิ่งที่ผมทำไปแหละ"

   "ถ้า พ่อพี่ได้ยินเรื่องพวกนี้ คงจะต้องใช้วิธีห้าม้าแยกสังขารแน่นอน"

   สองชั่วโมงผ่านไปเร็วมาก

  เราเลยสิงห์บุรีมาเกือบถึงชัยนาทแล้ว

  พี่แก๋มชวนแวะจอดพักกินข้าว 

 ร้านอาหารตามสั่งธรรมดาในปั๊ม แต่ว่ามันอร่อยมาก

  พี่แก๋มสั่งเป็นกับข้าวกินประจำ ผมกินข้าวไปแยะเลย 

"เฮ้ย พอได้แล้ว จานที่สามแล้ว ไม่ได้กินข้าวมากี่วันเนี่ย

  อย่ากินแยะเวลาขับรถ เดี๋ยวง่วงนอน"

"หิวพี่...อร่อยด้วย กินนี่แล้วกินของหวานด้วยได้มั๊ย"

"ของหวานอะไรของเธอ ร้านนี้ไม่เห็นมีไรขาย"

   "กินพี่ไง..."

   "ไอ้บ้า พี่ท้องอยู่ ทำได้เหรอ"

   "ได้มั๊งพี่ ต้องเบาๆ"

   "ก้องเคยเบาๆ กะพี่ด้วยเหรอ....."

   เราออกเดินทางต่อก็เกือบสองทุ่มแล้ว เป็นอย่างพี่แก๋มว่าจริงๆ

 กินแยะแล้วมันเริ่มง่วงนอน ถนนมืดสนิทถ้าไม่มีรถ

  พี่แก๋มก็ไม่ค่อยคุยแล้ว ผมชักง่วงๆ...

   "เฮ้ย หลับหรือเปล่าก้อง.."

   "โห...พี่ เมื่อกี้ ถ้าไม่ปลุกเราคงได้นอนกันกลางถนนแล้วเนี่ย"

   "บ้าหรือไง หลับไม่ได้ดิ ขับไหวหรือเปล่าจอดๆ พี่ขับเอง"

   "ไม่เป็นไรพี่ ขับได้แหละ"

   "เดี๋ยวพี่จะปลุกเป็นระยะ ถ้าไม่หลับไปก่อน"

   "พี่หลับ ผมก็หลับด้วยแหละพี่ นอนพร้อมกัน 5555"

   พี่แก๋มเงียบเสียงไปอีกครั้ง อาการง่วงเริ่มขึ้นอีกไม่นาน

  ผมพยายามถ่างตา เปลี่ยนอิริยาบถบิดตัวบ้าง

  แต่ทันใดนั้น มือพี่แก๋มเลื้อยมาจับเป้ากางเกงผม 

 ผมสะดุ้งทันที สิ่งที่เข้ามารุกรานนั้น แสดงให้ผมรู้ว่าเอาจริง

 ไม่ได้มาแวะทักทายเล่นๆ 

 พี่แก๋มบีบมันแม้มันจะอยู่ในกางเกงยีน 

   "ใหญ่เหมือนเดิมเลย ไหนมาให้พี่ดูหน่อยสิ คิดถึงมันแล้วอ่ะ"

   "เฮ้ยพี่....ไม่มั๊ง ผมขับรถนะพี่...อันตราย"

   "พี่อยากดูไอ้ตัวต้นเหตุที่ทำให้พี่ท้อง พี่จะลงโทษมัน"

   แล้วพี่แก๋มก็ปลดเข็มขัด ผมไม่เคยเจอแบบนี้

  มันอันตรายมาก ผมรีบเข้าเลนซ้ายและลดความเร็วอย่างมาก

   "พี่.. เดี๋ยวตำรวจจับ"

   "ตำรวจไม่จับหรอก แต่พี่น่ะ...จะจับของก้องเอง"

   พี่แก๋มแกะกระดุมกางเกงยีนส์อย่างชำนาญ

   ท่อนลำของผมยังสงบอยู่ในที่ตั้ง

  หัวมันชี้เฉียงไปทางพี่แก๋มพอดี พอปลดกางเกงยีนได้

 พี่แก๋มก็เอามือลูบที่กางเกงใน แบบเค้นๆ 

   "ไม่น่าเชื่อเลยเนอะ ว่าเธอเอามันใส่เข้ามาในตัวพี่ได้..."

   "พี่ครับ.... ผมว่า เอ่อ...อย่าเพิ่งเลยพี่ เดี๋ยวเป็นไรไป

 เรายิ่งยุ่งกันใหญ่..."

   "ขับไปสิ พี่จะปลุกเรื่อยๆ จะได้ไม่ง่วงไง"

   ตอนนี้ผม "ห่วงหน้าพะวงล่าง" เป็นอย่างมาก  

 พี่แก๋มเป็นคนที่กล้าทำทุกอย่างด้วย

และผมเชื่อว่าพี่แก๋มทำผมแน่ๆ ถึงตอนนั้น ผมยังขับรถไหวมั๊ยเนี่ย 

 แค่ผมคิดก็ช้ากว่าพี่แก๋มแล้ว เธอดึงกางเกงในผมออก

 ลากเจ้าตัวต้นเหตุที่ทำให้เธอท้องออกมา 

 แล้วก็เอาปากกดลงไปทั้งที่มันยังไม่แสนแสนยานุภาพ 

 พี่แก๋มรูดหนังหุ้มลงและใช้ปลายลิ้นสัมผัสกับส่วนหัว 

 ผมเจอแบบนี้มาไม่รู้กี่พันกี่หมื่นครั้งแล้ว  

แต่ผมก็ทนไม่ไหวทุกครั้ง มันเสียวแปรบเข้าหัวใจ  

จนผมกระตุกพวงมาลัยรถ  

ดีที่เป็นรถบีเอ็มและดีที่ผมวิ่งอยู่แค่ 60 ไม่งั้นรถคงคว่ำไปแล้ว

   "โอ๊ยพี่....เอาจิงดิ ผมจะไม่ไหวนะพี่ จอดก่อนมั๊ย.."

   "ขับไปเรื่อยๆ จะได้ไม่หลับ" 

   พี่แก๋มบ้าไปแล้ว

  แต่สิ่งที่เธอทำมันเริ่มปลุกเร้าให้ผมลุกขึ้นสู้กับลิ้นของพี่แก๋ม  

ไม่นานเกินรอ ความยิ่งใหญ่ก็มาถึง 

 พี่แก๋มใช้มือกุมมันแน่น 

และรูดขึ้นลงพร้อมกับปากที่ทำงานที่ส่วนหัวตลอดเวลา

   ผมแนะนำว่าอย่าทำเด็ดขาด โคตรน่ากลัวมาก

  มันเสียวจนบางทีผมต้องหลับตา ซึ่งอันตรายเหลือเกิน  

ผมเห็นปั๊มข้างหน้า และผมตัดสินใจแล้วว่าจะต้องยอมเสียเวลา

 ไม่งั้นเราคงตายกันหมดก่อนที่มันจะจบสิ้น  

พี่แก๋มคงไม่เลิกง่ายๆแน่

   "อ้าว.....จอดทำไมอ่ะก้อง" พี่แก๋ม ลุกขึ้นมาดู

  ผมดึงหน้าพี่แก๋มมาจูบกลิ่นควยผมยังอยู่ที่ปากพี่แก๋มเลย 

   "พี่... เราทำให้เสร็จทีละเรื่องนะพี่ ถ้าพี่ต้องการ"

  ผมกดล้อครถ ใส่เกียร์ P และเบรคมือ

  ฟิล์มรถพี่แก๋ม ดำมืดมาก แถมผมจอดรถในมุมมืดด้วย

  จากนั้นผมหันมาฟัดพี่แก๋ม

  ผมแปลกใจเหมือนกันกะคนที่ชอบทำกันในรถ 

 ผมว่ามันโคตรเกะกะไปหมด 

 แค่คอนโซลกลางผมก็ว่าเกะกะเกินไปแล้ว  

 ไหนจะพวงมาลัยอีก เกียร์อีก 

 แต่ถึงตอนนี้...ลุยอย่างเดียว ผมเริ่มจากนมพี่แก๋มก่อนเลย 

 ผมดึงเสื้อคลุมพี่แก๋มออก ตามด้วยเสื้อคอกลมของพี่แก๋ม  

พี่แก๋มดึงมือผมไว้

"อย่าถอดก้อง เดี๋ยวมีไรขึ้นมาแก้ไขไม่ทัน"

ผมพยักหน้าก่อนล้วงมือเข้าในเสื้อ บีบนมคู่งามของพี่แก๋ม

 พี่แก๋มครางในลำคอเบาๆ

  คนท้องนี่เค้าจะมีอารมณ์มากมายมั๊ยนะ  

จากนั้นผมก็ปลดกระดุมและแกะกางเกงยีนส์พี่แก๋มออก

  มันติดขัดไปหมด แต่ผมก็รุกล้ำเข้าถึงปากทางของพี่แก๋มได้ 

 ผมเอานิ้วลงไปทันที พี่แก๋มมีอารมณ์จริงๆด้วย

  ปากทางชุ่มฉ่ำ ผมว่าแกคงมีอารมณ์มาตลอดทาง

  จนท้ายสุดทนไม่ไหว

"พี่..ผมเลื่อนเบาะก่อนนะ"

  ผมเลื่อนเบาะพี่แก๋มถอยไปด้านหลังจนสุด

 มันมีพื้นที่ขึ้นมานิดหน่อย พอที่ตัวผมจะข้ามไปอยู่ได้

  ผมดึงกางเกงพี่แก๋มลง แต่เนื่องจากเป็นยีนส์ฟิตๆ 

 มันถอดแสนจะยาก ผมดึงมาจนส่วนล่างของพี่แก๋มเปิด  

แต่กางเกงไม่ได้หลุดออก  

ผมดึงกางเกงของผมลงด้วยเท่าที่ได้  

ของผมก็แข็งเตรียมพร้อมรบกะพี่แก๋มนานแล้ว

  ผมยกขาพี่แก๋มขึ้นและสอดลำควยเข้าประจำตำแหน่ง

"เบาๆนะก้อง พี่ไม่รู้.... ท้องแล้วเค้าทำกันได้หรือเปล่า.."