"นั่นเป็นคีมทรมานรุ่นใหม่เลยน่ะเว้ย

 ที่พัฒนาแรงบีบขึ้นมากกว่ารุ่นก่อนหลายเท่า

 เรียกได้ว่าบีบตรงไหนก็เจ็บ

 และยิ่งถ้าบีบตรงจุดรวมของเส้นประสาทอย่างหัวนม

 มันก็จะเจ็บแบบนี้ไงเล่า"

 

 เจ้าไซโคลนพูดจบก็สาธิตวิธีใช้

 ซึ่งวิธีการสาธิตของมันก็คือ

การหนีบเข้าไปที่หัวนมอีกข้างของเวโรนิก้า

 จนแวมไพร์สาวถึงกับร้องโหยหวน

 

"แล้วห่วงตรงปลายนั่นล่ะ"

 

"มันเอาไว้ใช้กับไอ้นี่ไงล่ะ"

 พูดจบเจ้าไซโคลนก็ชูลูกตุ้มขนาดเล็ก

 ที่ตรงปลายก็มีห่วงขนาดเล็กเช่นกัน และเมื่อโชว์เสร็จ

 

 เจ้าไซโคลนก็เอาห่วงลูกตุ้มไปเกี่ยวห่วงที่คีม

 และเมื่อคีมโดนถ่วงน้ำหนัก

 แรงหนีบก็หนักขึ้นหลายเท่า

 ทำเอาแวมไพร์สาวต้องร้องลั่นด้วยความเจ็บปวดอีกครั้ง

 

"เมื่อกี้นมซ้าย คราวนี้นมขวา"

 

 ภาพของแวมไพร์สาวที่ร้องทรมาน

อย่างเจ็บปวดนั้นมันช่างสร้างความบันเทิง

แก่เจ้าไซโคลนเป็นอย่างมาก 

 

มันจึงไม่รอช้าที่จะถ่วงตุ้มน้ำหนักอีกลูก

 แต่คราวนี้แวมไพร์สาวไม่กรีดร้องอีกแล้ว

 เพราะเธอรู้ดีว่าทำไปมันก็เปล่าประโยชน์

 

 เธอจึงทำได้เพียงกัดผ้าปิดปากแน่น

เพื่อระบายความเจ็บปวดออกมา

 แต่ถึงแม้เธอจะพยามอดทนแค่ไหน

 

 ความเจ็บปวดที่ได้รับนั้นมันก็มากเกินทน 

จนตัวเธอเองทนไม่ไหวอีกแล้ว

 แต่ครั้นที่เธอจะกำลังเอนตัวล้มฟุบลงไป

 

 เธอก็ต้องพบความเจ็บปวดมากกว่า

 เพราะแค่เธอขยับตัวเล็กน้อย

 เจ้าตะขอก็เกี่ยวเนื้อเธอทันที

 

"ฮือ ๆๆ" แวมไพร์สาวแต่ได้เค้นเสียงในลำคออย่างแค้นใจ

 เธอมองกร้าวไปที่พาลาดินตรงหน้าอย่างเคืองแค้น 

 

แต่เธอก็ทำได้แค่นั้น

 เพราะลำพังแค่จะขยับตัว

เพื่อบรรเทาความเจ็บปวดเธอยังทำไม่ได้เลย

 

"ฮ่าๆๆๆ อึดๆแบบนี้สิพี่ชอบ"

 เจ้าไซโคลนหัวเราะร่าก่อนจะตบไปที่แก้มแวมไพร์สาวเบาๆ

 จนที่มันจะนึกสนุกหันมาเล่นเกมส์กับเจ้าพาลาดินสายฟ้า

 

"ตุ้มนี้หนักครึ่งกิโลเลยน่ะ เจ้าว่านังแวมไพร์นี่จะทนได้กี่ลูก"

 

"ข้าว่า 10 " โวลต์เอ่ยตอบ

 

"มากไปมั้ง ข้าว่าไม่ถึงหรอก" ไซโคลนเอ่ยขึ้น

 " ถ้าอย่างนั้นเจ้ากับข้า เรามาพนันกันหน่อยดีกว่า"

 

 

"แสนเหรียญเป็นไง .... เท่ากับหนี้ที่เจ้าติดข้าพอดี

 ถ้าเจ้าแพ้ ข้าก็ได้เงินไปสองเท่า

 แต่ถ้าเจ้าชนะก็ถือว่าล้างหนี้"

 

 โวลต์เอ่ยวางเดิมพัน

 

"ได้ !! แต่ข้าจะเป็นคนถ่วงเอง" 

เจ้าไซโคลนเอ่ยจบพร้อมกับหยิบลูกตุ้มมา 2 ลูก 

"เมื่อกี้ถ่วงไป 2 งั้นต่อไป 4"

 

ทันทีที่พูดจบ เจ้าไซโคลนก็ถ่วงลูกตุ้มทันที 2 ลูก

 เล่นเอาแวมไพร์สาวกัดผ้าแน่น

 แต่เธอก็ยังฝืนทนไม่ยอมล้มตัวไปตามความเจ็บปวด 

 

แต่ไม่ทันไร เจ้าพาลาดินก็ถ่วงน้ำหนัก

เข้าแทบจะทันทีอีก 2 ลูก

 โดนถ่วงน้ำหนักไป 6 ลูกเช่นนี้ 

 

เต้านมเวโรนี้ก้าถึงกับแดงเถือก

 แถมยังย้อยลงมาแทบจะถึงพื้น แต่ถึงอย่างนั้น

 แวมไพร์สาวก็มีอาการเพียงแค่ร้องในลำคอแทบคลั่ง

 

 

 แต่เธอก็ยังนั่งคุกเข่าในท่าเดิม 

ไม่มีทีท่าว่าจะโน้มตัวลงมาเลย

 

"นังนี่แม่งเจ๋งว่ะ ..... ดูท่าข้าจะได้สองแสนซะแล้วมั้ง ฮ่าๆๆ"

 

 เจ้าโวลต์เอ่ยร้องอย่างชอบใจ

 ซึ่งกันข้ามกับคู่พนันของมันอย่างสิ้นเชิง 

 

ตอนนี้เจ้าไซโคลน ทำหน้าบอกบุญไม่รับเลยทีเดียว

 ก่อนที่มันขยับเข้าหาแวมไพร์สาว 

พร้อมกับหยิบลูกตุ้มที่เหลือขึ้นมา

 

"มึงแน่นักใช่ไหม .... งั้นมึงลองโดนหมดนี่ ดูสิ

 มึงยังจะแน่เหมือนเดิมหรือเปล่า" 

 

ว่าแล้วเจ้าไซโคลน ก็นำลูกตุ้มในมือทั้ง 4 ลูก

 แขวนถ่วงไปทีเดียวพร้อมกันหมด 

คีมหนีบที่เมื่อโดนถ่วงด้วยลูกตุ้มถึง 10 ลูก

 

 แรงหนีบที่เพิ่มทวีคูณก็จะส่งผล

ให้ความเจ็บปวดเพิ่มทวีคูณขึ้นเช่นกัน

 ความเจ็บปวดที่เพิ่มขึ้นนี้

 

 

 

 มากจนเกินที่เวโรนิก้าจะทนรับไหวได้อีกแล้ว

 ปากของเธอที่กัดผ้ามาโดยตลอด

ถึงกับหลุดหวีดร้องออกมาอย่างทรมาน

 

"ฮ่าๆๆๆ ข้าชนะ" แต่เสียงกรีดร้องนี้

กลับสร้างความหฤหรรษ์แก่ไซโคลนไม่น้อย

 เพราะมันเป็นสัญญาณบ่งบอกว่า

แวมไพร์ตรงหน้าทนการทรมานไม่ไหวแล้ว

 

"แต่ข้าไม่คิดอย่างนั้นว่ะ" โวลต์ตอบกลับอย่างไม่ทุกข์ร้อน

 พร้อมกับชี้ให้ดูนางแวมไพร์ตรงหน้า

 จริงอยู่ที่เมื่อครู่นางแวมไพร์ตนนี้หวีดร้องดังลั่น

 

 แต่สุดท้าย แวมไพร์สาวก็ยังอยู่ในท่าคุกเข่าเช่นเดิม

โดยที่ไม่ได้ขยับตัวใดๆเลย เมื่อเป็นเช่นนี้

 

 ผลของการพนันก็สรุปออกมาได้ว่าแวมไพร์สาวทนไหว

 และผู้แพ้ก็คือเจ้าไซโคลน

 

"ขอบใจว่ะ .... กลับถึงเมืองเมื่อไหร่ ข้าจะรอรับสองแสน"

 โวลต์เดินตบบ่าไซโคลนเบาๆ

 ทิ้งให้เจ้าพาลาดินแห่งลมฮึดฮัดด้วยความโกรธเกรี้ยว

 

 และความโกรธของมันก็ยิ่งทวีเข้าไปอีก

เพื่อมันหันไปสบตาแวมไพร์สาว

 

 

 แม้เธอจะมีอาการเจ็บปวดเพียงใด้ 

แต่เธอก็ยังสบตามันอย่างไม่กลัวเกรง 

แถมยังยิ้มบางๆที่มุมปากเสียด้วย

 

"นี่มึงกวนตีนกูใช่ไหม !!" 

 

ไซโคลนบันดาลโทสะตวาดลั่น

 ก่อนจะเงื้อมือฟาดไปที่แก้มแวมไพร์สาวเต็มๆ

จนทำเอาเธอหน้าสะบัด

 

"อือๆๆๆ" เวโรนิก้าหันมาสบตามันอย่างแข็งกร้าว

 

 ก่อนที่จะส่งเสียงผ่านลำคอ

 เสียงที่เจ้าไซโคลนฟังไม่ออกว่าเธอพูดอะไร

 มันจึงกระชากผ้าปิดปากออกอย่างแรง

ก่อนจะตะคอกใส่อย่างรุนแรง

 

"เมื่อกี้มึงว่าอะ....." แต่ไม่ทันที่มันจะพูดจบ

 แวมไพร์สาวก็ถ่มเลือดที่มีอยู่เต็มปากเข้าใส่หน้ามันทันที !!

 

เมื่อโดนเข้าไปเช่นนี้

 โทสะของพาลาดินแห่งลมก็พุ่งถึงขีดสุดอย่างไม่อาจระงับได้

 มันปาดเลือดที่เบื้อนหน้ามันออกช้าๆ

 

 

 ก่อนจะกระชากคีมหนีบ

พร้อมลูกตุ้มที่หนีบไว้ออกอย่างรุนแรง

 ทำเอาแวมไพร์สาวถึงกับหวีดร้องดังลั่น

 ไม่พอแค่นั้น 

 

เจ้าพาลาดินแห่งลมยังเอื้อมมือไปคว้าสายตะขอที่เกี่ยวเนื้อ

 ก่อนจะกระชากมันออก

 ตะขอที่คมกริบเหล่านั้น 

 

ก็บาดร่างแวมไพร์สาวจนทั่วตัวเธอมีแต่แผล

 เจอเข้าไป 2 ไม้เช่นนี้ 

ทำเอาเวโรนิก้าถึงกับหวีดร้องจนสุดเสียง

 

 ก่อนที่เธอจะฟุบร่างลงไปอย่างหมดแรง

 

"เงยหน้าขึ้นมา......" เจ้าพาลาดินแห่งลมไม่หยุดแค่นั้น

 มันใช้มือจิกผมเธออย่างรุนแรงเพื่อบังคับให้เธอเงยหน้าขึ้น

 ก่อนจะบีบปากของเธอแน่นเพื่อบังคับให้มันอ้าออก

 

 เพื่อที่เจ้าพาลาดินแห่งลม

 จะได้ยัดท่อนเอ็นขนาดยักษ์ของมันเข้าปากเธอได้ทันที

 

"มึงทำกูเสีย 2 แสน ..... กูจะเย็ดมึงให้ตาย"

 

 

 เจ้าไซโคลนตวาดลั่นก่อนจะกระหน่ำ

กระแทกท่อนเอ็นแทงทะลุถึงคอหอยแวมไพร์สาวอย่างบ้าคลั่ง

 

 โดยที่แวมไพร์สาวถูกมัดมือแน่นแถมสองขาก็อ่อนแรง

 

 เธอจึงไม่อาจหลบหลีกใดๆได้ 

ต้องอยู่เป็นที่ระบายตัณหา 

ให้เจ้าพาลาดินเล่นงานเธอจนกว่ามันจะหนำใจ

 

"โอ๊ะ....." หลังจากกระแทกท่อนเอ็นอย่างรุนแรง

เป็นระยะเวลานานแล้ว โทสะของเจ้าไซโคลนก็เริ่มลดลง

 จึงทำให้มันได้สัมผัสรสรักตรงหน้า

 

 เพราะแวมไพร์สาวตนนี้ 

ไม่ได้มีท่าทีต่อต้านหรือขัดขืนใดๆเลย

 ตรงกันข้ามเธอกลับให้ความร่วมมืออย่างดี

 

 ริมผีปากของเธอโอบรัดท่อนเอ็นนี้ไว้อย่างนุ่มนวล

 แต่กลับมีแรงดูดตอดอย่างรุนแรง

 และไม่ว่าเจ้าไซโคลนจะกระแทกลึกแค่ไหน

 

 แต่ก็เหมือนแวมไพร์ตนนี้จะดูดรับไว้ได้หมด

 เล่นเอาเจ้าไซโคลนซูดปากด้วยความเสียว 

 

 

จนมันเริ่มกระแทกเอวช้าลง

 และเมื่อมันกระแทกช้าลงก็กลับเป็นแวมไพร์สาว

ที่ขยับต้นคอดูดกลืนอย่างรุนแรงเสียเอง

 

ถึงตรงนี้เจ้าพาลาดินก็ต้องยอมรับ

กับรสกามที่แวมไพร์สาวมอบให้

 เพราะแม้ว่าท่อนเอ็นของมันจะเคยผ่าน

การดูดกลืนจากหญิงสาวมามากมาย

 

 แต่ก็ไม่มีครั้งไหนที่มันจะรู้สึกพึงพอใจ

เท่าการดูดของแวมไพร์สาวตนนี้เลย

 ตอนนี่มันหยุดกระแทกเอวเรียบร้อยแล้ว

 

 มันปล่อยให้เป็นหน้าที่ของแวมไพร์สาวตรงหน้าเป็นผู้คุมเกมส์

 ให้เธอดูดเลียท่อนเอ็นและพวงไข่ของมันได้ตามต้องการ

 

และด้วยการดูดเลียที่ชำนาญของแวมไพร์สาว

 แค่เวลาไม่นานนักร่างของเจ้าพาลาดินก็กระตุกทั่วร่าง

 น้ำเชื้อของมันไหลออกมารวมที่ปลายหัวหยัก

 

 บ่งบอกว่ามันกำลังใกล้จะเสร็จเสียแล้ว เมื่อเป็นเช่นนี้

 เจ้าพาลาดินก็กลับมาเป็นฝ่ายคุมเกมส์เองอีกครั้ง

 มันเร่งการกระแทกเร็วขึ้น 

 

เพื่อหวังจะปลดปล่อยน้ำเชื้อออกมาอย่างเต็ม 

และเพียงระยะเวลาไม่นาน 

ความต้องการของมันก็สำเร็จผล

 

 น้ำเชื้อจำนวนมากของมันถูกปลดปล่อย

 เข้าปากและไหลลงท้องของแวมไพร์สาว

 ซึ่งเธอก็ยินดีที่จะรับมันไว้ทั้งหมด

 

เพราะที่พุ่งออกมา มันไม่ใช่แค่น้ำเชื้อเท่านั้น 

แต่เป็นพลังมาน่าของเจ้าพาลาดินไซโคลนนี้อีกด้วย 

ซึ่งกว่าที่มันจะรู้ตัว กระบวนการก็เริ่มไปนานแล้ว

 

 พลังมาน่ามหาศาลของพาลาดินกำลังไหลออก

 และส่งผ่านไปยังแวมไพร์สาว

ที่โดนจับเป็นเชลยอยู่นี่เอง ถึงตอนนี้

 

 เจ้าไซโคลนก็สิ้นเรี่ยวแรงจะขัดขืน ดูท่า

 พลังทั้งหมดของมันจะต้องตก

เป็นของแวมไพร์สาวนามว่าเวโรนิก้าไปเสียแล้ว