Your Wishlist

คุณ​อาขาาาาเด็ด​จริงๆ​ (​คุณอาทายาหน่อย​ NC​นิด​ๆ)

Author: xxx555

หยกเสียวซ่านจนทนไม่ไหว ครางแบบไม่ตั้งใจออกมาหลายรอบ แล้วดึงตัวเราให้ยืนเข่า ป้อนนมเข้าปากให้ดูดเลีย ส่วนมือเธอกำมังกรเรารูดขึ้นลงไปมา เราใช้นิ้วเราช่วยลูบไล้ สามเหลี่ยมทองคำให้กับเธอ เธอเสียวสุดทน

จำนวนตอน :

​คุณอาทายาหน่อย​ NC​นิด​ๆ

  • 15/10/2568

หยกพูดพร้อมกับเดินมาใกล้เรา แบบเราไม่ทันต้องตั้งท่ารับ

 แล้วน้องหยกก็ยกนมตัวเองขึ้น ให้เราดูแบบแทบชนลูกตา

 ใจเรามันสั่นอยู่แล้วยิ่งสั่นขึ้นไปอีก อยากจะเอามือไปจับลูบไล้

 

 เนินเขาสองลูกนั้น มันขาวสะอาดตา

 มีตุ่มสีแดงออกชมพูเม็ดเล็กๆอยู่ยอดเนิน 

เย้ายวนใจจนคิดมาก บางอารมณ์ขึ้นถึงขยำขยี้

 แต่ก็เห็นหน้าพี่ชายลอยมาอยู่ในใจเราอีกแล้วซี

 

"อ๋อ....ไม่เป็นแผลหรอกหยก มันแค่มีรอยแดงๆเป็นเส้นแค่นั้นเอง

 คงจะเป็นขอบเสื้อชั้นในมันรัด เสื้อมันคงจะเล็กลงไปแล้วมั้ง

 ก็อึ๋มขนาดนี้แล้วนี่ 5 5 5 5"

 

"นี่ถ้าหยกอาบน้ำเสร็จแล้วคงให้อาช่วยทายาให้หน่อย

 แต่ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวหยกลองคลำดูแล้วทาเองก็ได้ 

ขอบคุณมากค่ะอา ฮิ ฮิ ฮิ"

 

     โอย.....เราหัวใจจะวาย ยิ่งบอกว่าเธออึ๋ขึ้น

 น้องหยกทำเป็นส่ายนมหยอกเราเล่นอีก ยิ่งเธอบอกอยากให้ทายาให้

 ยิ่งเห็นเป็นภาพ คลึงเคล้นนมเธออยู่ในใจ

 

 

 จำเราต้องออกไปจากห้องนี้เดี๋ยวนี้แล้ว

 ก่อนจะวาบคุมอารมณ์ไม่ได้อีกต่อไป

"งั้นเดี๋ยวอาไปอาบน้ำมั่งนะ แล้วไปหาอะไรทานกัน"

 

     เราตอบไปสั้นๆ เพราะตอนนั้นน้ำลายมันติดคอ

 ใจสั่นคิดอะไรไม่ออกเลย มองเห็นหยกเปลื้องผ้า มัดติดตาติดใจ

 ยิ่งนมคู่นั้นที่แทบจะชนหน้า บรื้ออออ.......ยังไงพิกล

"ค่ะอา" เธอตอบสั้นๆ 

 

และเป็นครั้งแรกในชีวิตที่การเดินจากไป 

จากห้องนั้น มันแสนยาก เหมือนกับต้องสูญเสียอะไรที่สำคัญไป

 ทั้งๆที่ระยะทางห่างกันแค่ฝากั้น ประตูห้องติดกันใช้ผนังเดียวกัน

 

 และเมื่อถึงห้องก็ไม่รอช้า 

เรารีบเปลี่ยนผ้าเข้าห้องน้ำกระทำกิจที่ค้างคาใจ

 ด้วยกางเกงในเปียกไปด้วยน้ำรัก ที่เกิดขึ้นเมื่อครู่มันยังไม่สุดสาย

 

 ต้องเอาไอ้หนูของเรามาชักขึ้นชักลง 

อาการกล้ามเนื้อเกร็งของไอ้หนูถึงจะเบาบางลง 

แต่ก็ยังปวดอยู่เล็กน้อย เมื่อทำภารกิจส่วนตัวเสร็จ

 

 ใส่กางเกงนอนขาสั้นเกือบถึงเข่า 

ใช้ผ้าเนื้อหนาสบายๆใส่กางเกงในรัดกุม

 ด้วยไม่อยากพบอาการแข็งเกร็งของเจ้าหนูออกมาโชว์น้องหยก

 

 ใส่เสื้อกล้ามตัวเก่งที่มีเป็นโหลเพราะใช้ได้

ทั้งในบ้านนอกบ้านก็เป็นเสื้อ ซับใน แล้วเดินลงบันไดมาชั้นล่าง

 มองเห็นน้องหยกง่วนอยู่ในครัว กำลังจัดการกับผักสดที่แช่เย็น

 

 กับเนื้ออบชิ้นโตที่ซื้อมา พร้อมที่จะเข้าตู้เวฟ แต่เรากับไม่สนใจนัก

 เพราะก้อนเนื้อที่อยู่ภายใต้เสื้อสายเดี่ยว แบบโนบราของหยก

 

 มันดึงอารมณ์ของอาคนนี้ไปรับทานเรียบร้อย

 แถมด้วยเรียวขาอ่อนในชุดขาสั้น แต่บานเหมือนกางเกงนักมวย

 สีสะอาดบางๆ มันช่างเร้าใจยิ่งนัก

 

"หยกทำอะไรทานเหรอจ๊ะ"

"ก็สลัดผักกับเนื้อสันอบชิ้นโตๆค่ะ อาชอบไหม"

"ชอบจ๊ะ แล้วทายาใต้ราวนมหรือยังจ๊ะ"

"ยังเลยค่ะอา หาขวดยาไม่เจอค่ะ ว่าเจอแล้วจะทาสักหน่อยค่ะ"

 

     เราถามเธอด้วยจิตฝักใฝ่ในเรื่องเพศ

 เพิ่งได้เห็นนมน้องหยกไม่ทันไร ตอนนี้กลับอยากจะดูอีก

 ยิ่งเธอบอกยังไม่ได้ทายา หาขวดยาไม่เจอ 

 

ตาเราก็มุ่งสำรวจไปรอบบ้าน หวังได้เห็นขวดยานั้น

 หรือเผื่อฟรุ๊กได้ทายาให้ที่นมน้องหยกจริงๆ โอย.....หัวใจหนอ

 คุมไม่อยู่จริงๆ ยิ่งกดยิ่งคิดจะไปกันใหญ่แล้ว

 

 

 เห็นแต่ภาพน้องหยกแก้ผ้าหลอนอยู่ในใจ แย่แน่ๆเรา

 ถ้าไม่รีบแก้ไขต้องเป็นเรื่องแน่ๆ

"อาหารเสร็จแล้วค่ะอา เชิญชิมฝีมือหยกได้เลยค่ะ"

 

     เวรกรรมเวรกรรม หลานจะรู้ไหม เนี่ย 

ว่าอาทั้งมีความสุข ทั้งเครียด ทั้งเก็ง เห็นแต่อากัปกริยาของหยก

 ทุกความเคลื่อนไหวช่างงดงามน่าดู น่าชมไปหมด

 

 ภาพจริงภาพปลอมตีกันอีลุง ตุงนังในสมอง ชักเริ่มคิดแผนการเพื่อสนองความอยากของตัวเองแล้วตอนนี้

"ได้เลยจ๊ะหยก ไม่ยักรู้ว่าทำอาหารก็ เป็นด้วยนะเรา"

     เราตอบคำน้องหยก น้องหยกก็คุยให้ฟังว่า

 

"ปรกติเราอยู่กันแบบช่วยเหลือตัวเองค่ะ

 เลยจำเป็น ต้องเป็น ซักผ้า ถูบ้าน ล้างจานทำอาหาร 

สารพัดจะทำ อันไหนไม่ถูกแม่จะคอยบอกค่ะ

 เคยมีคนรับใช้แต่ไม่ได้เรื่องสักคน นอกจากเราไว้ใจไม่ได้แล้ว

 เรายังเสียความเป็นส่วนตัวในครอบครัวอีกด้วย

 เราจึงตกลงทำกันเองค่ะ"

 

เราคุยกันไปทานกันไป ตาเราก็สอดส่ายหาขวดยา

 หยกไม่เคยสบตาเราด้วยซ้ำ พูดไปเรื่อยเปื่อย ง่วนอยู่กับเรื่องตัวเอง

 ไม่รู้เลยว่า สายตาอาคน นี้นอก จาก จะหาขวดยาแล้วยัง

 

 กำลังโลมเล้าไปทั่วเรือนร่างน้องหยก แบบจิตใจกระเจิงไปทั่ว

 มาสดุดอีกทีที่หยกพูด

"หยกใส่ผ้าน้อยไปหรือป่าวค่ะ ขี้เกียจซักค่ะ ฮิ ฮิ ฮิ "

เธอพูดไปหัวเราะไป

"ไม่เป็นไร ช่วงนี้อาอยู่บ้านจะซักให้

 ถ้าใส่มากแล้วมันเจ็บขนาดจะเป็นแผล อาก็เข้าใจนะ"

 

"อาจะซักผ้าให้หยกจริงเหรอค่ะ เข้าไปเอาผ้าในห้องหยกได้เลย หยกไม่

 เคยล็อกห้อง ห้ามเบี้ยวนะค่ะอา ฮิ ฮิ ฮิ อูยย....อาพูดเรื่องแผล

 หยกชักรู้สึกแสบหน่อยๆเลย เนี่ย ค่ะ"

 

     พร้อมกับพูด เธอทำถ้ายกเสื่อสายเดี่ยวโนบราขึ้น

 มองเห็นนมขาวสะอาดหัวสีชมพูอีกครั้ง แล้วเธอยกนมขึ้นให้เราดูอีก

 โดยที่ไม่มองหน้าเราเลย

 

"อาเห็นแผลหยกไหม หยกมองยังไงก็ไม่เห็น ดูให้หน่อยค่ะ"

     เราตกใจอ่อนๆ ดีที่เธอไม่มองหน้าเรา ไม่เช่นนั้นเสียคนแน่

 

"เห็นแต่รอยแดงๆเหมือนเดิมจ๊ะ เดี๋ยวอาช่วยหายาทาให้ดีกว่า

 ทานเสร็จพอดี นั่นไงๆขวดสีเขียวใช่ไหม เมนโทลาทัม"

 

"เออใช่จริงด้วย มาหลบอยู่ข้างตู้นี้เอง 

อาช่วยเอามาทาให้หน่อย หยกมองไม่เห็น"

 

 

 

     น้องหยกพูดพร้อมเตรียมพื้นที่ทายาให้เราอย่างดี

 เธอเปิดเสื้อจนเห็นหมดทั้งสองเต้า แล้วยกเต้าขึ้น

 เราเดินเอายาไปให้เธอ แล้วกลั้นใจพูดว่า

 

"คำว่า"เดี๋ยวอาช่ายหายาทาให้" ไม่ได้แปลว่าอาต้องทายาตรงนั้นนะหยก 

ตรงนั้นมันทำให้อาขนลุกนะ หยกทาเองดีกว่านะ"

 

     ไม่เป็นไรค่ะอาหยกไม่ถือ มือหยกไม่ว่างทั้งสองข้างเลยเห็นไม๊ค่ะ

 ยกอยู่นี่ทั้งเสื้อทั้งเต้า ตาก็ไม่เห็น อาทาดีแล้วค่ะ"

 

     ในที่สุดเราก็ได้ทายาน้องหยกสมใจ พอนิ้วไปถูกของเธอเท่านั้น

 ใจมันวาบหวำยังไงบอกไม่ถูก มือ ออกอากาสั่นจนน้องหยกเห็น

 แล้วเธอก็หัวเราะพูดว่า

 

"ฮิ ฮิ ฮิ อาค่ะ....มือสั่นทำไม นมหยกนุ่มกว่ามืออาตั้งเยอะ

 ไม่ต้องสั่นค่ะ เดี๋ยวทาไม่โดนแผลหยกหรอก อิ อิ อิ"

 

ขายหน้าจริงๆ ทำให้น้องหยกหัวเราะเยาะ

 เราจึงกลั้นใจทายาให้เธอ พร้อมได้ลูบไล้แบบแผ่วเบาตรงเส้นใต้ราวนม

 

 พอมือเราลูบเข้าไปจริงๆ น้องหยกถึงขนลุกสู้ ตั่งเด่ หน้าแดงนิดๆ

 ทำให้เราหัวเราชอบใจบ้าง

"5 5 5 5 เป็นไงอาบอกแล้วไม่เชื่อ ขนลุกเลย 5 5 5 5"

"ฮิ ฮิ ฮิ ฮิ มันจักจี้นี่อา อาทาเบาเกินไป ฮิ ฮิ ฮิ ฮิ"

 

 

     ในที่สุดการทายาก็เสร็จสิ้น

 พร้อมกับอารมณ์ที่กระเจิงแทบคุมไม่อยู่ 

จะว่าหยกน่าไม่อายก็ไม่ใช่ จะว่ากล้าเกินเด็กก็ไม่เชิง

 

 มันดูเนียนเป็นธรรมชาติเหมือนไร้เดียงสาอย่างนั้นหรือ ก็ไม่น่าใช่

 แต่ที่แน่ๆเราได้หัวเราะร่วมกันอย่างมีความสุข

 

 พร้อมกับความสุขของเราที่ใช้ใจและสายตาลูบไล้ไปทั่ว

ตัวน้องหยกอย่าง เพลิดเพลิน

 ขณะที่เธอล้างจานเก็บกวาดโต๊ะทานอาหาร

 

 เธอไม่เคยกลัวว่าอะไรจะลอดออกมาให้เราเห็น 

ต่างกับอยู่นอกบ้าน เธอระวังมากในเรื่องนี้ 

ดูเหมือนกับไม่ใช่คนๆเดียวกัน แต่เอ....เราผิดปรกติหรือป่าว

 มีแต่ความคิดแต่ไม่กล้าทำตามที่คิด

 

"อาหยกล้างจานเสร็จแล้วค่ะ ไปนั่งเล่นดีกว่า 

เดี๋ยวหยกจะเอารูปมาให้ดู

 รับรองอาต้องนึกไม่ถึงว่าหลานคนนี้จะเก่งถึงเพียงนี้ รอเดี๋ยวนะ"

   

  ทันใดนั้นก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น

 หยกไปรับสายรู้ได้ทันที่ว่าเป็นพี่ทั้งสองโทรมาหาหยก

 และไม่นานเท่าไรเสียงหยกก็เรียก

 

"อา....อา คุณพ่ออยากคุยด้วย"

เราเดินไปรับโทรศัพท์ พี่ชายก็ถามถึงความเรียบร้อยค่างๆพอสมควร

 ลงท้ายด้วยคำฝากหลานด้วยคำพูดเดิมๆ "เค้าเป็นแก้วตาดวงใจพี่นะที"

 

     หลังจากคุยกับพี่ชายเสร็จ อารมณ์คิด อารมณ์ฝัน

 ที่มีมันหายเกลี้ยงเลย เหลือแต่อารมณ์เอ็นดูหลาน 

แต่ยังไม่ทันไร เห็นน้องหยกนั่งทำเล็บเท้าอยู่ที่โซฟา

 พร้อมมีแฟ้มรูปอยู่ใกล้ๆตรงนั้น

 

"อาค่ะ....อา มาดูรูปหยกที่โรงเรียนนี่ค่ะ"

     เสียงหยกเรียก เราไม่รอช้ารีบไปนั่งใกล้ๆ

 หยิบแฟ้มรูปมาดู แต่อูแม่เจ้า......น้องหยกทำอาอีกแล้ว

 กางเกงขาสั้นที่บานในขณะชันเข่า มองทะลุเข้าไป ถึงข้างใน

 

 น้องหยกไม่ได้ใส่กางเกงในจริงๆ เห็นกลีบกุหลาบไรขนแพลมออกมา

 ดูอ่อนสลวยงดงามตระการตา ห่างกันไม่ถึงเมตร ใจเริ่มเต้นระรัวอีกครั้ง

 

 พร้อมไอ้หนูที่เพิ่งหดเข้าที่ ก็ตื่นตัวขึ้นมาอีก 

ใครไม่เจอกับตัวจะไม่รู้ว่า

 ขนอ่อนๆที่อยู่ตรงเนินสวรรค์ช่างมีอำนาจยิ่งใหญ่

 พาใจกระเจิงแทบคลั่ง

กลับหน้าหลัก ตอนก่อนหน้า ตอนถัดไป