"โอ้...พี่หลิน ...ผม..ไปละ...อุ๊บบบซี๊ดดด" เสียงแมนร้องสั่นๆ

"ว๊าย!!!..ซี๊ดดด...แมน..เสร็จ...อูยยย..แรงจัง" หลินร้องเสียงหลง

หัวหนักขึ้นเรื่อยๆ ไม่รู้สึกด้วยซ้ำว่าเหยียบพื้นอยู่

"แมน หลบออกไปสิวะ กูรอต่ออยู่นะ"

 เสียงเกรียง แว่วๆ และเงียบไป เมื่อประตูปิดลง

ผมพาตัวเองออกมาจากโรงแรม

 หอบหิ้วร่างเปล่าเหมือนจะไม่มีวิญญาณออกมาด้วย

 ไสตัวเองเข้าไปในรถอย่างยากเย็น สมองที่เหลือเนื้อที่อยู่ไม่มาก

 บอกตัวเองว่า "ออกไป" ... "ออกไปจากที่นี่" มันบอกแบบนั้น

 ปัง ประตูรถปิดกระแทกเข้ามา

เมื่อเสียงภายในรถเงียบสนิท มันก็ทำให้ได้ยินเสียงในหัวชัดเจนขึ้น

"โอ๊วววววววววสสสสสส" เสียงเมียผมลากเสียงยาว ด้วยความสยิว

 ตอนโดนท่อนเอ็นยักษ์ของแมนกดเข้าร่อง ดังก้องอยู่ในหัว.....

ต่อด้วยเสียงคราง "อ๊าๆๆ...ดี..โอ๊วสสส..ดีจ้ะ...แมนจ๋า....พี่เสียววว...โอววว..แมน เอามันส์จังเลย"

เงียบไปพักนึง ก่อนจะแว่วอีกเสียง...

"อ๊าๆๆ...แมน...อ๊า..พี่อยากให้แมน...เอาพี่ทุกวันจัง..อ๊าๆๆๆ....ถึงใจพี่มาก...โอ๊วววสสสส"

และตามมาด้วยประโยคที่ทำเอาผมหมดแรง

"อ๊า...ซี๊ดดด..อาว์..ตอน..แฟนพี่..ไม่อยู่..อ๊าๆ...แมน...โอยยย...แมน มาเอาพี่...อีกนะ...ซี๊ดดดด"

ทุกอย่างเงียบอีกครั้ง ผมฟลุบหน้าตรงพวงมาลัยรถ นานเท่าไหร่ไม่รู้

"กรืดดดดด....กรืดดดดดด" เสียงโทรศัพท์สั่นจนได้ยิน 

ผมยกขึ้นมาดู ชื่อ เป็น "น้องดรีม"

ผมกลั้นใจกดรับ ด้วยน้ำเสียงปกติจนไม่เหมือนปกติ

"ฮัลโหล....ว่าไง...ดรีม" ผมพูดเรียบๆ

"พี่เจ...ออกไปเมื่อไหร่คะ" ดรีมถาม "ดรีมออกมาจากห้องไม่เห็นพี่แล้ว"

ผมมองดูนาฬิกา ผมมานั่งในรถตั้งเกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว เหรอเนี่ย..... 

"ไม่นาน....ออกมาเมื่อกี๊นี้เอง ทำไมเหรอ?" ผมถามกลับ

"อ้าว....ก็นึกว่าพี่จะอยู่ดูจนจบ....ฮิฮิ" ดรีมพูดอย่างร่าเริง

"หมายความว่าไง?" ผมถาม "นี่ยังไม่เลิกกันอีกเหรอ?"

 ผมดูนาฬิกาอีกที มั่นใจว่าผมออกมาครึ่งชั่วโมงแล้วแน่ๆ

"ยังน่ะสิคะ....พี่หลินยังสุดเหวี่ยงอยู่เลย" ดรีมตอบย้ำกลับมา

 ทำเอาใจผมเกือบหลุดออกมา...

"..........................." จุกจนพูดอะไรไม่ออก

"...พี่เจคะ" ดรีมเรียก

"ดรีม....แค่นี้ก่อนนะ" ผมเอาหูออก... 

"เดี๋ยวสิคะ....พี่เจ...พี่เป็นไรไปคะ?.....พี่....ตรื๊ดดดดด"

 ผมกดตัดสายไป ไม่อยากได้ยิน แล้วก็ค่อยๆเคลื่อนรถออกมา.........

ดรีมยังคงโทรมาอีก 3-4 ครั้ง แต่ผมไม่อยู่ในอารมณ์จะรับสาย

 ผมกลับไปที่โรงแรม เช็กเอาท์ ให้เรียบร้อย ดรีมจ่ายค่าโรงแรมไว้ให้แล้ว 

ผมหอบเสื้อผ้าจากห้องโยนใส่รถ ขับกลับบ้านในสภาพแบบนั้นเลย

 เพราะรู้ตัวว่าอยู่แถวนั้นไม่ได้แน่นอน

ผมกลับมาถึงบ้านเกือบตีหนึ่ง อ่อนเพลีย ตัวเบา

 ผมขึ้นไปนอนทั้งๆที่ไม่ได้อาบน้ำ

 ผมรู้ว่าลืมตาค้างไว้นานเท่าไหร่ไม่รู้ ...

ใจคิดถึงภาพหลินโดนทั้งสามคนรุมเอาทั้งคืน......

หลินคงร้องครางไม่ได้นอนทั้งคืน..... 

คิดวนไปมาหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้ มารู้ตัวอีกทีก็สว่างแล้ว......

ผมอาบน้ำออกไปทำงานด้วยอาการเฉาสุดขีด

 จริงๆจะว่าไปทำงานคงไม่ได้ เรียกว่าไปนั่งที่ออฟฟิตเฉยๆจะดีกว่า

 วันนี้แปลกใจไม่มีโทรศัพท์มาทั้งวัน หมุนดูอีกทีเพิ่งรู้ว่า

 ไม่ได้เอามือถือออกมาด้วย หลายคนที่ออฟฟิตเดินผ่าน

 ถามเป็นเสียงเดียวกันว่า "เฮ้ย!! อยู่ออฟฟิตเป็นด้วยเหรอวะ" บ้างก็ถาม 

"วันนี้ไม่ไปหาลูกค้าเหรอ?" แต่ไม่มีใครได้ยินผมตอบกลับซักคน

ทุ่มนึงผมกลับมาถึงบ้าน เปิดประตูเข้าไปเจอหลินกับดรีมนั่งรออยู่แล้ว

 ทั้งคู่คงกลับมาถึงบ้านกันเย็นๆ และทั้งสองคนมองผมท่าทางเป็นห่วง

 ผมมองหน้าเมียผม พลางนึกถึงคำพูดที่หลินพูดกับแมนขึ้นมาอีก......

"พี่เจ....เป็นไรเปล่าคะ? หลินโทรหาทั้งวัน ไม่มีคนรับสาย"

 หลินบอก ดรีมเสริมว่า "ดรีมก็โทร"

ผมบอกว่า "ลืมมือถือไว้ สงสัยอยู่ข้างบนบ้าน"

"งั้นก็แล้วไป..." หลินพูดยิ้มๆ "งั้นหลินไปจัดข้าวให้นะคะ จะทานเลยมั้ย?"

ผมพยักหน้ารับ เพราะไม่รู้จะพูดอะไร หลินก็เดินยิ้มแย้มเข้าไปในครัว

 ทันทีที่หลินเดินลับไป ดรีมก็ตรงเข้ามาหยิกแขนผมเต็มแรง

 จนผมต้องร้อง "โอ๊ย!!!!" ออกมา

"เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น?" ....ดรีมกระซิบถาม

 "ทำไมกลับมาก่อน ดรีมไปที่โรงแรม เค้าก็บอกเช็คเอ๊าท์ไปแล้ว"

 ดรีมเสียงแข็ง จากนั้นก็อ่อนลง "ดรีมเป็นห่วงแทบแย่"

ผมบอก "ไม่มีอะไร" แต่ดรีมทำหน้าไม่เชื่อ

"พี่เจ...ต้องมีแน่ แต่ไม่บอกดรีม" ดรีมทำหน้าตาขึงขัง

 และก่อนที่ดรีมจะพูดอะไรอีก หลินก็เรียกออกมาจากในเครัว

"ทานข้าวได้แล้ว" หลินหยิบจาน ช้อน ส้อม ออกมาวางบนโต๊ะ

 แล้วหันกลับเข้าไปยกจานอาหาร

ดรีมหันกลับมายืนยันกับผม "ดรีมต้องรู้ให้ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น .. คอยดู"

 ท่าทางขึงขัง แต่ผมไม่พูดอะไร

คืนนั้นผมทานข้าวเงียบๆ ไม่ได้คุยอะไรเท่าไหร่

 ใครพูดอะไรมาก็พยักหน้ารับเอา หลินถามมาผมก็บอก "ไม่มีอะไร"

 หรือไม่ก็ "ผมเหนื่อย" สองคำนี้แหละ จนกระทั่งขึ้นนอน

"เป็นไงบ้างคะ" หลินถามเสียงใสในตอนเช้า เมื่อผมเดินลงมาจากห้อง 

"หายดีหรือยังคะ" หลินถามเหมือนผมไม่สบายมาทั้งคืน

 ผมยิ้มนิดๆพยักหน้าบอกว่า "ไม่เป็นไรแล้ว" 

หลินก็จัดแจงอาหารเช้ามาให้ ผมกินเสร็จก็ออกไปทำงานตามปกติ

 ถึงสภาพจิตใจยังไม่ดี แต่ก็พอไหว

ผมออกมาจากบ้านได้ไม่ทันจะ 20 เมตร ดรีมก็โทรเข้ามา

"ฮัลโหล มีอะไรอีก?" ผมถามทั้งๆที่รู้อยู่แล้ว

"เล่ามา....เกิดอะไรขึ้น?" ดรีมถาม ผมก็ยังบอกว่า "ไม่มีอะไร"

 ดรีมก็ยืนยันความคิดว่า "ต้องมี"

"พี่เจบอกเองไม่ใช่เหรอ? ว่าให้พี่หลินลองปลดปล่อยแบบสุดๆดูบ้าง"

 ดรีมพูดเสียงดัง "แล้วนี่ รับไม่ได้ใช่มั้ยคะ?" ดรีมสรุป

ผมก็เลยเผลอตอบกลับไปว่า "ไม่ใช่เรื่องนั้น"

 ดรีมเงียบเหมือนคิด "แล้วเรื่องไหน?" ดรีมถามต่อ

.......ผมจนใจเลยต้องเล่าเรื่องที่ผมได้ยินหลินพูดกับแมนให้ฟังจนได้

"......พี่หลินน่ะเหรอ บอกแมนว่า ให้ไปหาตอนพี่เจไม่อยู่.....พี่แน่ใจเหรอ?" 

เสียงดรีมไม่เชื่อที่ผมเล่าเลย

"ใช่...." ผมย้ำ "แล้วหลินยังบอกด้วยว่า อยากให้แมนเอาทุกวันเลย"

ดรีมคราง "เป็นไปไม่ได้"

"พี่ได้ยินกับหู...ดรีมจะเชื่อไม่เชื่อก็ตามใจ" ผมย้ำหนักแน่น

ดรีมเงียบไปพักใหญ่ ก่อนจะพูดต่อ

 "ดรีมไม่เชื่อ ดรีมต้องได้ยินเอง" ดรีมบอก

"ได้ยังไง?" ผมถาม ก็เรื่องมันพูดไปแล้ว จะไปได้ยินเองอีกได้ไง

ดรีมบอกกลับมาว่า "พี่เจ บ่ายโมง40 พี่ไปหาดรีมที่ร้านกาแฟ ซอย2 นะ"

 ดรีมบอก

"อะไรนะ?" ผมถาม แต่ดรีมเบรกผมโดยการบอกว่า "อย่าลืมนะ!!!

 บ่ายโมง40 ห้าม...ช้า....แม้...แต่....นาที....เดียว" แล้วก็วางสายไป

 ปล่อยเครื่องหมายคำถามลอยคว้างในหัว

ผมคุยกับลูกค้าช่วงเช้าเสร็จ ก็เที่ยงกว่าแล้ว "ทานข้าวด้วยกันก่อนสิ"

 ลูกค้าเอ่ยปากชวน ผมดูนาฬิกา พลางบอกปัดไป

 "คงไม่สะดวกครับ พอดีผมมีงานต่อ"

ผมรีบบึ่งรถไปที่ร้านกาแฟ ซอย2 ตามที่ดรีมบอก

 โดยไม่รู้ว่าอะไร แต่ในเมื่อมันเป็นเรื่องของเมียผม

 ผมก็ควรจะไปให้รู้ไม่ใช่เหรอ

ผมมาถึงร้านตอน บ่ายครึ่ง เห็นดรีมนั่งรอหน้าร้าน

 และก่อนที่ผมจะพูดอะไร ดรีมก็บอกว่า "พี่นั่งนี่นะ อย่าเพิ่งถาม เดี๋ยวรู้เอง" 

ผมได้แต่ทำตาม เพราะดูดรีมจริงจังซีเรียสมาก

ดรีมจัดให้ผมนั่งโต๊ะตัวนึง ส่วนดรีมนั่งอีกตัวหัน หลังชนกันกับผม

 ผมถามดรีมว่า "นี่มันอะไรกัน?" ดรีมบอกว่า 

"เดี๋ยวรู้ นั่งเฉยๆ อย่าหันมา เดี๋ยวแมนจะมาแล้ว....แมนไม่รู้จักพี่เจ

 ฉนั้น...อย่าทำพิรุจ" ดรีมสั่ง ขณะที่ผมใจรัวเป็นกลองเลย

 ดรีมจะเรียกแมนมาทำไม

ผมได้แต่นั่งรอเฉยๆจนบ่ายสองโมง

 กาแฟที่สั่งมาตั้งไว้จนเย็นหมดแล้ว ..........

เสียงทุ้มต่ำที่ผมจำได้ก็ดังเข้ามาในหู จากทางด้านหลัง

"หวัดดี ดรีม มานานยัง?" เสียงแมนทักดรีม

"เพิ่งมาถึง...ไม่นาน" ดรีมโกหก

"มีอะไรเหรอ? เรียกเราออกมาเนี่ย" แมนถาม

"เราจะถามเรื่องคืนที่ไปพัทยาน่ะ" ดรีมบอก

"อ๋อ...เราขอบใจเธอมากเลย พี่หลินน่ะ

 สุดยอดเลยล่ะ...มา...วันนี้เราเลี้ยงเธอนะ" แมนบอกร่าเริง

"เหรอ....สุดยอดยังไงเหรอ?" ดรีมถามเสียงใส อยากรู้

 ซึ่งตีบทได้แตกกระจุย

"รูปร่างงี๊นะ...หูยย....ยังนึกถึง หน้าอกอยู่เลย ขยำได้เต็มมือ"

 แมนพูดเสียงฝันๆ "หน้าตาก็เซ็ก

ซี่...แถมตอนพี่เค้าเต้นยั่วนะ....โห...ยั่วยวนสุดๆ"