"อย่ามาพูดมาก เข้ามาเลยดีกว่า"

ทันทีที่เวโรนิก้าพูดจบ เจ้าสโตรเฮดก็พุ่งเข้าใส่ทันที

 ร่างกายที่สูงใหญ่แถมยังสวมเกราะหนา

 ไม่ได้สร้างความหวั่นเกรงให้แวมไพร์สาวแม้แต่น้อย

 แถมเธอกลับพุ่งทะยานเข้าใส่เช่นเดียวกัน

 ร่างทั้งคู่วิ่งเข้าหากันด้วยความเร็วสูง จนเมื่อเข้าระยะโจมตี

 สโตเฮดก็ปล่อยหมัดออกไปทันที

แต่แล้วเวโรนิก้ากลับใช้วิธีสไลด์หลบ

รอดหว่างขาของสโตนเฮดออกไปได้อย่างสวยงาม

 แต่ไม่ทันที่เจ้าสโตนเฮดจะได้ทำอะไรต่อ

 แวมไพร์สาวก็พลิ้วร่างหนีออกไปได้ไกลเสียแล้ว ............

 ทั้งหมดนั้นก็เป็นเพราะตัวเวโรนิก้า

ตั้งใจหลบหนีตั้งแต่แรกอยู่แล้วนั่นเอง

และจุดหมายที่แวมไพร์สาวต้องการไปก็คือเขตแดนของแวมไพร์

 ซึ่งถ้าเธอหนีเข้าไปได้ พวกพาลาดินก็ไม่อาจจะตามได้ต่อ

 แต่การจะหนีกลับไปได้นั้น

 เธอยังต้องผ่านสองจุดใหญ่ๆนั่นก็คือ

แนวภูเขาหินกับทุ่งโล่งกว้าง

 เมื่อเป็นเช่นนั้นเธอจึงเร่งฝีเท้าเข้าไปอีก

 จนเริ่มเห็นที่หมายอยู่ตรงหน้า

แต่ไม่ทันที่เธอจะเข้าถึงแนวภูเขาหิน

 กระสุนเวทย์น้ำแข็งก็ยิงกราดใส่เธออีกชุด

 จนเธอต้องพลิ้วกายหลบตรงข้างทาง ......

 เป็นไอซ์เอจนั่นเองที่มาดักรอเธออยู่

 เพราะมันเองก็คาดการไว้แล้วว่าเธอจะมุ่งมาที่นี่

 จึงมาดักรอโจมตีตรงทางเข้าภูเขาหินพอดี .......

 แต่แวมไพร์สาวยังมีโชคอยู่บ้างตรงที่ได้โขดหินใหญ่น้อยคอยกำบัง

"เปลี่ยนโหมดกระสุนระเบิด" 

เมื่อกระสุนยิงกราดใช้ไม่ได้ผล

 ไอซ์เอจจึงเปลี่ยนระบบกระสุนใหม่

 เขาเอ่ยคำสั่งกับปืนคู่ใจซึ่งมันก็ขานรับโดยการเรืองแสงขึ้นมา

 และเมื่อการเปลี่ยนโหมดเสร็จสิ้น

 ไอซ์เอจก็ประทับยิงทันที

"วื๊ดดดดด" เสียงรวมพลังของปืนหินธาตุดังลั่นตามด้วย "บรึมมมมมม"

 กระสุนเวทย์ลูกยักษ์ยิงออกไปทันที

 ก่อนที่มันจะกระทบเข้ากับโขดหินที่แวมไพร์สาวหลบอยู่

 เจ้าโขดหินยักษ์กลายสภาพเป็นก้อนน้ำแข็งในทันที

 ก่อนที่มันจะระเบิดออกอย่างรุนแรง

 จนสะเก็ดน้ำแข็งกระจายออกเป็นวงกว้าง .......

 แต่ยังดีที่แวมไพร์สาวระวังตัวอยู่แล้ว

 เธอจึงกระโดดหลบไปยังโขดหินที่อยู่ด้านข้างได้ทันท่วงที

 มีเพียงบาดแผลที่ได้รับจากสะเก็ดน้ำแข็งเล็กน้อยเท่านั้น

"ยังมีต่อ" เจ้าพาลาดินแห่งน้ำตะโกนลั่น

ก่อนจะยิงกระสุนเข้าใส่ทันที

 ทำให้แวมไพร์สาวต้องกระโดดหลบไปมาอย่างทุลักทุเล

 แต่หลังจากที่ต้องหลบกระสุนอยู่ครู่ใหญ่

 แวมไพร์สาวก็สังเหตุอะไรได้บางอย่าง

 ปืนนี้แม้จะมีอานุภาพสูง 

แต่ก็มีระยะดีเลย์ก่อนยิงและหลังยิงอยู่เล็กน้อย

 ซึ่งถ้าเธอจับจังหวะดีๆก็สามารถหลบได้ ไม่แค่นั้น

 แนวหินใหญ่น้อยที่เรียงรายนี้ถ้าใช้บังดีๆ

 ก็สามารถพาเธอเข้าถึงตัวเจ้าพาลาดินได้เช่นกัน

 เมื่อเป็นเช่นนี้เธอจึงเริ่มลงมือตอบโต้ทันที

แวมไพร์สาวตั้งสมาธิใช้การฟังเสียง

การทำงานของปืนเพื่ออ่านจังหวะ

 ก่อนจะพุ่งตัวไปยังโขดหินที่อยู่ตรงหน้า

 ทำให้เธอสามารถหลบกระสุนเวทย์ได้ทัน

 แถมยังร่นระยะระหว่างเธอกับเจ้าพาลาดินตรงหน้าได้อีกด้วย

 และเมื่อการหลบครั้งแรกได้ผล

 แวมไพร์สาวก็พุ่งหลบไปตามโขดหิน 

จนเธอเข้าใกล้เป้าหมายไปทุกที

"บ้าเอ๊ยยยยย" พาลาดินแห่งน้ำร้องอย่างเดือดดาด

ก่อนจะยิงเข้าใส่แวมไพร์สาวตรงหน้า

 แต่สุดท้ายกระสุนของเขาก็ทำลาย

ได้แค่โขดหินที่ตั้งเรียงรายเท่านั้น

 แวมไพร์สาวรุกคืบเข้าใกล้เขาไปทุกขณะ

โดยไม่อาจจะหยุดยั้งได้ 

หลายครั้งที่เขาหันไปทำลายโขดหินล่วงหน้า

 แต่ผลของมันก็แค่ทำให้แวมไพร์สาวเปลี่ยนทาง

ที่จะเข้าใกล้เขาเท่านั้นเอง และในที่สุด

 แวมไพร์สาวก็หลุดแนวโขดหินพุ่งเข้าใส่เขาทันที

แต่นั่นมันก็เข้าแผนร้ายของเจ้าพาลาดินอย่างจัง

เพราะทันทีที่แวมไพร์สาวเขาถึงตัวเขา

 มีดบินเล่มหนึ่งก็พุ่งเข้าใส่ร่างเธอทันทีจนร่างของเธอล้มลง

 พร้อมกับร่างของไซโคลนที่แอบซุ่มอยู่จะออกมา

 ทั้งหมดนี้เป็นแผนของเจ้าพาลาดินทั้งคู่นั่นเอง

 ไอซ์เอจเป็นตัวล่อเพื่อให้เวโรนิก้าเข้ามาใกล้

 ก่อนจะให้ไซโคลนที่ซุ่มอยู่เป็นคนจัดการ

 ด้วยวิธีนี้ทำให้พวกเขาสามารถจับเธอได้เป็นๆ

"ฮ่าๆๆๆ คิดจริงๆหรือว่าข้าจะยอมให้เจ้าเข้าถึงตัวได้น่ะ หา......."

 พาลาดินแห่งน้ำหัวเราะร่า

ก่อนจะเดินเหยียบไปที่แขนของแวมไพร์สาว

 ก่อนจะใช้สายตาสำรวจไปตามเรือนร่างของแวมไพร์สาว

 ซึ่งมันทำให้เขาสังเกตุได้ถึงความผิดปกติอะไรบางอย่าง

 นางแวมไพร์ตนนี้ไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรเลย

"ก็ไม่คิดน่ะสิ" เวโรนิก้าเค้นยิ้มออกมาเล็กน้อย 

ก่อนจะร่ายเวทย์ทันที "ประกายแสงหิงห้อย"

เวทยนี้เป็นเวทย์ไฟเลเวล 6 แต่ถึงจะอยู่ในเลเวล 6

 เวทย์นี้ก็ไม่ได้มีพลังทำลายอะไร

 เพียงแต่เมื่อใช้แล้วผู้ร่ายจะร่างกายเรืองแสง

เจิดจ้าดั่งดวงอาทิตย์ทำให้ผู้ที่อยู่ใกล้ตาพร่าไปชั่วขณะ

 และเพื่อจะใช้เวทย์นี้ให้ได้ผล

 เวโรนิก้าจึงจงใจแกล้งเจ็บเพื่อล่อให้พาลาดินเข้ามาใกล้

 แม้จะผิดคาดเล็กน้อยที่มีพาลาดินอีกคน

"อ๊ากกกกก" เจ้าพาลาดินทั้งสองร้องขึ้นมาหนึ่งคำ

ก่อนจะดีดตัวถอยห่างตามสัญชาติญาณ

 ทำให้เปิดโอกาสให้แวมไพร์สาวพุ่งทะยานหนีไปในภูเขาหิน

 ซึ่งกว่าสายตาของเจ้าพาลาดินทั้งคู่จะกลับมาปกติ

 แวมไพร์สาวก็พุ่งทะยานหนีไปไกลเสียแล้ว

 อีกทั้งด้วยแนวหินที่สลับซับซ้อน

 จึงยากที่จะหาตัวเธอได้เจอ

"ข้าตามเอง" แต่นั่นมันก็ไม่ใช่ปัญหาของไซโคลน

 เพราะแวมไพร์สาวนั้นเคลื่อนไหวด้วยพลังเวทย์ลม 

ทุกครั้งที่เคลื่อนตัว

 เธอจะทิ้งร่องกระแสลมเอาไว้

ซึ่งมีแต่ผู้ใช้เวทย์ลมเท่านั้นที่สัมผัสได้

 และเขาก็เคยใช้ร่องกระแสลมนี้ในการตามตัวเธอได้มาแล้ว

 และทันทีที่พาลาดินแห่งลมอ่านกระแสพบ

 เขาก็พุ่งทะยานเข้าไล่ล่าในภูเขาหินทันที

และด้วยพลังเวทย์ที่เลเวลสูงกว่า 

ไม่นานเขาก็ไล่ตามแวมไพร์สาวได้ทัน

 และเมื่อเห็นเป้าหมายตรงหน้า 

ไซโคลนก็ระดมซัดอาวุธลับเข้าใส่ทันที

 แต่แนวหินที่ตั้งเรียงรายนั้น

ก็ช่วยเป็นเกราะกำบังให้แวมไพร์สาว

 จนเธอสามารถรอดพ้นคมอาวุธลับนั้นได้ทั้งหมด

"ท่าทางท่านพาลาดินจะเจาะหินพวกนี้ไม่เข้าสิน่ะ" 

เวโรนิก้าเอ่ยเย้ยหยัน

"อย่างนั้นเหรอ" ไซโคลนเอ่ยตอบ

พร้อมกับปลดกลไกลบางอย่างที่ปลอกแขน

 ทำให้ใบมีดเล่มใหญ่ 8 เล่มไหลออกมาจากปลอกแขนทั้งสองข้าง

 ต่อจากนั้นเจ้าพาลาดินแห่งลม

ก็นำด้ามใบมีดมาต่อกันจนได้ดาวกระจายยักษ์ 4 แฉก 2 เล่ม

"เอาไปเลยยยยย !!"

 ไซโคลนร้องลั่นพร้อมกับเหวี่ยงดาวกระจายทั้งสองทันที

 ดาวกระจายที่เกิดจากใบมีดที่อาบพลังธาตุลม 4 เล่ม

 เมื่อนำมารวมกันทำให้ความคมเพิ่มขึ้นเป็น 4 เท่าเช่นกัน

 ทำให้สามารถตัดภูเขาหินได้อย่างง่ายดาย

 เท่ากับว่าตอนนี้ไม่มีสิ่งใดสามารถป้องกันเวโรนิก้าได้อีกแล้ว

แต่ถึงอย่างนั้นแวมไพร์สาวก็ยังพอพริ้วหลบได้

 เพราะดาวกระจายนี้มีกระแสลมหมุนวนอยู่โดยรอบ

 ทำให้นี่จึงตัวบอกตำแหน่งดาวกระจายให้เวโรนิก้าทราบได้เป็นอย่างดี

 แต่การเคลื่อนที่ของดาวกระจายจะเคลื่อนเป็นวงกลม

 ทำให้ดาวกระจายกลับไปอยู่ในมือไซโคลนได้เสมอ

 และด้วยเพลงซัดที่พลิกแพลงได้หลากหลาย

 แวมไพร์จึงหลบได้ยากขึ้นทุกที 

จนตัวเธอเริ่มได้บาดแผลเข้าบ้างแล้ว

"รู้ไหมข้าหมันไส้ท่าทางชอบวางกล้ามของเจ้าเบิร์นนัก"

 ไซโคลนพูดพลางก่อนจะเปลี่ยนการควบคุม

ดาวกระจายจากมือมาเป็นพลังเวทย์

 "และถ้ามันอยากได้เจ้าแบบเป็นๆนัก

 ข้าก็จะตัดหัวเจ้ากลับไปให้มันแทนไงล่ะ"

หลังจากพูดจบ ไซโคลนก็ซัดดวงกระจายทันที

 แต่คราวนี้แตกต่างออกไป 

เพราะเมื่อดาวกระจายโดนบังคับด้วยพลังเวทย์

 การหมุนของมันจะยิ่งเร็วขึ้น 

อีกทั้งความเร็วก็จะมากขึ้นไปอีก

 ทำให้แม้แวมไพร์สาวจะหลบดาวกระจายเล่มแรกได้

 แต่เล่มที่สองที่ตามมาก็ยากที่จะหลบพ้น

 ทำให้คราวนี้เธอโดนบาดที่สีข้างได้รับบาดเจ็บไม่น้อย

และเมื่อเธอได้รับบาดเจ็บเช่นนี้

ไซโคลนก็ใช้พลังเวทย์บังคับให้ดาวกระจายย้อนกลับมา

 ดาวกระจายเล่มแรกพุ่งเข้าหาเธออย่างรวดเร็ว

 จนเธอต้องฝืนกระโดดหลบอีกรอบ

 คราวนี้แม้หลบได้แต่บาดแผลของเธอ

ก็เปิดออกจนเลือดไหลออกมา ทำให้ดาวกระจายเล่มที่สอง

 เธอจึงไม่อาจฝืนกระโดดหลบได้อีกแล้ว

แต่เมื่อหลบไม่ได้ ทำให้เธอเหลืออยู่ทางเดียว

 แวมไพร์สาวตั้งสมาธิจนแน่วแน่

พร้อมกับพุ่งมือเข้าใส่ดาวกระจายนั้น

 ก่อนจะคว้าเอาด้ามจับ

 ทำให้สามารถหยุดดาวกระจายได้อย่างเฉียดฉิว

 เหตุการณ์นี้เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเสี้ยววินาที

 แน่นอนว่าเจ้าพาลาดินแห่งลมนั่นยังไม่รู้ตัว