ภาค6

   เป็นอันว่าคืนนั้นผมและไอ้เอสต้องรบกันอย่างหนักกับพี่แอลและมะลิ...

กว่าจะได้หลับได้นอนก็ปาเข้าไปเกือบตีสาม สองสาวหลับเป็นตาย

  ผมนอนกอดพี่แอล ไอ้เอสนอนกอดมะลิที่พื้น

  กลิ่นกามเต็มห้องคละคลุ้งไปหมด ผมตื่นมาก่อน

  แต่พบว่าผมไม่ได้ตื่นคนแรก 

 ไอ้เอสกำลังเสียบซอยมะลิจากด้านหลัง...   

ผมค่อยๆออกจากห้องพี่แอลโดยไม่บอกเจ้าของห้องเพื่อกลับมาห้องตัวเอง

และขอนอนต่ออีกหน่อย พี่แอลคงไม่ลงมาหาผมแน่ๆ

  เพราะเมื่อคือทั้งผมกะไอ้เอสช่วยกันทำให้พี่แอลอิ่มเอมเต็มที่...

  ผมคิดถึงแบมและเก๋จัง สองคนนี้ถ้าอยู่คงจัดเตรียมอาหารให้ผมแล้ว

  ตั้งแต่นี้...ผมคงต้องทำเองหละ   

"ไอ้เหี้ยก้อง.... ทำไรอยู่ เย็นนี้ไปหลังสวนกะกูหน่อยดิ

  กูจะไปส่องสาวๆหน่อย"

มันคือไอ้เอ็มนั่นเอง ผมดูนาฬิกา ตอนนี้สิบโมงแล้ว

"ไหนมึงจะกลับบ้านไง แล้วอยู่ทำไร"

"เออน่า..."

"เมื่อวานมึงไปเหี้ยไหนวะ กูโทรทั้งเย็น วันนี้เย็นว่างเป่า ไปกะกูหน่อย

  ฉลองสอบเสร็จแล้ว ไอ้เคนไปด้วย"

ไอ้เคนคือหนึ่งในทีมบอลเหมือนกัน แต่ห่างๆ

 ไม่ค่อยสนิทเหมือนไอ้เอ็ม วันนี้มันนึกห่าไรมาชวนผม 

"แล้วเอาไง...มึงมาหากูหรือเอาไง"

"เดี๋ยวกูเอารถไป มึงมากะกู กูกะไอ้เคนไปรับ"

แล้วเย็นวันนั้น 6 โมงมันก็มารับผม ไอ้เอ็มทำท่าลึกลับกะผม

 จนผมอดสงสัยไม่ได้ว่ามันจะเอาผมไปทำไรกันแน่

"กินดื่มเฉยๆ เป็นพับ นั่งคุย ไม่มีไร

  มึงแม่ง...น้ำว่าวขึ้นสมองเหรอ...คิดแต่เรื่องนั้น"

"มันก็แปลกไง ปกติมึงมักหาเรื่องมาให้กู   

 แล้วคนอื่นหละ กูหมายถึง เอ่อ...เจน ไรเงี้ย"

"มีสามตัวนี่แหละ มึงยังจะหาเจน... ไอ้ควาย...เค้างอนมึงไปแล้วมั้ง เหี้ย  

ทั้งปีไม่คุยกะเค้าเลย กลับสัตหีบไปแล้วมั้ง"

   นั่นคืออัพเดทสุดสำหรับ เจน เธอคงจบสิ้นกะผมไปแล้วจริงๆ...

เรามาถึงร้านแห่งหนึ่งแถวหลังสวน หรูมากๆ

  ดูจากข้างนอกท่าทางจะแพงได้ใจ พอเข้าไป

  แสงมันน้อยราวกับที่ร้านจ่ายค่าไฟแค่ครึ่งเดียว

เลยโดนจำกัดการใช้ไฟ มีไฟสีเหลืองสลัวๆ 

พอเห็นหน้าตาเท่านั้น เราสามคนเลือกนั่งโต๊ะโซฟา 

 สั่งอาหารมาบ้าง อย่าไปเรียกกินข้าวเลย ไม่เห็นจะมีไรเป็นชิ้นเป็นอัน

  แพงโคตร ปีกไก่มี 5 ท่อน ฟาดไปแล้ว 200

   เรานั่งกินดื่มไปสักพัก..คนแน่นเต็มร้าน จนไม่มีโต๊ะเหลือ

   "พี่คะ เอ่อ ว่างมั๊ยค่ะ หนูกะเพื่อนขอแชร์โต๊ะได้มั๊ยคะ"

   น้องคนนึงหน้าตาน่ารักเชียว

 ยื่นหน้ามาถามไอ้เคนซึ่งนั่งใกล้เธอมากที่สุด"

   "คือโต๊ะก็ไม่ใหญ่มากอ่ะคับ

  แต่ถ้าไม่รังเกียจมานั่งเบียดๆด้วยกันได้ครับ"

ไอ้เหี้ยเคน แม่ง..เป็นมาก ผมนั่งกลาง 

 ส่วนไอ้เอ็มนั่งริมอีกด้าน น้องสาวทั้งสามแยกกันมานั่ง

 ข้างไอ้เคนซึ่งมีที่แยะหน่อยสองคน ส่วนข้างไอ้เอ็มคนนึง

  ไอ้สองตัวเบียดผมเข้ามา จากนั้น เราก็กินไปคุยไป

  เธอทั้งสามดูท่าทางจะมีเงินไม่น้อย

  สั่งอาหารแพงๆและเหล้าเบียร์อย่างไม่อั้น

  สามคนนี้ชื่อ โอ๋ กิ๊ก และ มิ้น ม 6 

เหมือนพวกเรา รร ของเธอคือหญิงล้วนแถวราชประสงค์

  แทบจะเรียกว่าอยู่ปากซอยร้านนี้เลย

  แค่โรงเรียนก็บอกความมั่งมีแล้ว โอ๋

 คนที่ดูเหมือนเป็นหัวโจกที่เข้ามาถามพวกเรานั่งใกล้ไอ้เอ็มมาก

  เธอดูเป็นสาวมั่นพูดจาฉะฉาน ในสามคนนี้โอ๋คือสเปคผมมากที่สุด

   อีกคนคือกิ๊กซึ่งนั่งข้างไอ้เคน คุยเก่งคุยสนุกไม่แพ้กัน

  คนที่เรียบร้อยที่สุด คุยน้อยที่สุดและนั่งไกลที่สุดคือมิ้น

   ซึ่งเธอแอบมองผมบ่อยๆ ผมนั่งโดนไอ้สองตัวประกบ

 คุยไม่ค่อยถนัดเท่าไหร่ 

สักครู่ไอ้เอ็มก็ลุกไปห้องน้ำ ตามด้วยไอ้เคน

  ผมนั่งกลางสุดก็เลยต้องลุกตามพวกมันไป

  ปล่อยสามสาวนั่งโต๊ะ ผมกลับมาก่อนก็เข้านั่งกลาง

  แต่ทีนี้ตำแหน่งเปลี่ยนแล้ว

 โอ๋กะมิ้นมาประกบผมส่วนไอ้เอ็มมานั่งข้างโอ๋

และไอ้เคนมานั่งข้างมิ้นท์และกิ๊กปิดท้าย

  แบบนี้สิวะพวกมึง...กูค่อยคุยถนัดหน่อย

   แค่ครึ่งชั่วโมงเท่านั้น...เราทั้งหกก็สนิทสนมกัน

   เธอทั้งสามลดความถือตัวลงไปมาก โอ๋ถึงขั้นเอามือมากอดคอผม

  มิ้นแม้จะยังเขินๆ ก็เริ่มจะยอมให้ผมจับมือ

  ส่วนไอ้สองตัวนั่นไม่ต้องพูดถึง กอดมั่ง หมอแก้มมั่ง แต่ดูทั้งสามไม่ถือเนื้อถือตัวมากมายนัก  

 ยิ่งเวลาผ่านไป พวกเราทั้งหก ทั้งกินทั้งคุย ทั้งโอบกอดกันนัวเนียไปหมด  

ในร้านไม่มีใครสนใจใครทั้งนั้น

   "ก้อง มาบ่อยเหรอร้านนี้ ไม่เคยเห็นหน้าเลยอ่ะ" โอ๋ถามผม

   "ไม่เคย ไอ้เอ็มมันชวนมา เห็นสอบเสร็จ 

 เออ...พวกเธอสอบหรือเปล่า เลือกไร"

   "สอบดิ โอ๋เลือกวิศวะ จุฬาน่ะ"

   "เห้ย พูดจิงดิ ก้องด้วย ขอให้ติดนะได้ไปเจอกัน..."

   แค่นี้ก็ทำให้ผมกะโอ๋คุยกันได้ถูกคอขึ้น

  ผมชักสนใจในตัวโอ๋ หน้าตาน่ารักอัธยาศัยดี ช่างฉอเลาะ

  แต่ผมไม่ลืมที่จะคุยกะมิ้นที่นั่งข้างด้วย แต่พอหันหน้ามาคุยกะมิ้น

  ไอ้เอ็มก็ชวนโอ๋ไปคุย ไอ้เหี้ยเอ็มมักจะชอบหญิงสเปคเดียวกะผมเสมอ

  เจนก็เป็นเรื่องที่กูยังไม่ลืม ไม่นานนัก 

เราก็ตึงๆกันมาก ผมว่าน่าจะต้องแยกย้ายแล้ว 

   "เชี่ยมึง...แม่ง บ้าเหรอ กำลังคุยสนุก

 จะกลับไมวะ จิงมะโอ๋ ก็นั่งไปอีกหน่อย"

   "เดี๋ยวมึงก็ชนเสาไฟฟ้าตายห่าพอดี 

 กลับเว้ย...เดี๋ยวขับไม่ได้ สาวๆกลับไงอ่ะ"

   "โอ๋ไปส่งจ้า โอ๋เอารถมา แต่ข้อสำคัญคือ

 เราสามคนไม่อยากกลับบ้านอ่ะ ทำไงดี"

   ประโยคนี้แหละที่บอกว่า "พวกมึงอย่าโง่กันมากนัก"

  ผมหันหน้ามามองไอ้สองตัว 

 แต่ดูเหมือนมันจะเตรียมการเรื่องนี้ไว้แล้ว 

   "เฮ้ย..มึง เก๋แบมอยู่เป่าวะ"

   ไอ้เอ็มถามถึงคนของผมซึ่งมันรู้ดีว่าผมกินไปหมดแล้ว

   "กลับไปบ้านแล้ว..เหลือกูคนเดียว"

   "เออ...ไปคอนโดไอ้ก้องมั๊ย คุยกันต่อ ซื้อไรไปกินกัน..."

ผมหันขวับมามองหน้าไอ้เอ็ม แม่งหาเรื่องให้กูอีกแล้ว

  เช้าๆถ้าพี่แอลลงมาปลุกกู แล้วถ้าเจอสภาพเละกันเต็มบ้านนี่ทำไงวะ

  อีกอย่าง...พรุ่งนี้ไม่เก๋ก็แบมจะเข้ามาทำความสะอาดพอดี

  โอ้ว...ไม่ไหวจะเคลียร์

"หรือถ้าเพื่อนๆ ไม่รังเกียจ บ้านกิ๊กมั๊ยคะ 

 แต่ไกลนะคะ...บางนา เลยสำโรงไปอีกค่ะ"

"ไปบ้านกิ๊กคะ โอ๋บอกเอง.... ไปนอนค้างบ้านกิ๊กคะ..."

เราออกมากันเกือบสี่ทุ่ม ไอ้เอ็มอยู่ในสภาพขับรถไม่ได้แล้ว

  ไอ้เคนอาสาขับให้ ส่วนโอ๋ไปนั่งรถไอ้เอ็มกะกิ๊ก เหลือแค่ผมกะมิ้น

 ซึ่งรับอาสาขับรถของโอ๋ตามไป บ้านกิ๊กไกลจริง

  เลยอิมพีเรียลสำโรงไปอีก

  โห...มันโลกไหนวะเนี่ย...มันนานมาก

  ผมต้องสนใจขับตามไอ้เคนให้ทัน 

ก่อนจะหลงทางจนลืมคุยกะมิ้นไป หันมาอีกที

 เพื่อนสาวหลับไปแล้ว ขณะติดไฟแดง

 ผมใช้สายตาแอบมองเพื่อนใหม่ของผม

  มิ้นมันก็น่ารักนะ แต่ออกแนวเรียบร้อย

  เสื้อยืดสีขาวมีเสื้อยีนส์ปิดทับอีกที

  ข้างบนเรียบร้อย แต่ข้างล่างอ่ะ ขาขาวสวยมีแค่กระโปรงสั้นปิดไว้

  ผมมองขาอ่อนของมิ้น

  จนรถคันหลังบีบแตรเมื่อไฟเขียว....

   บ้านกิ๊กก็ไม่ใหญ่ไม่โต ที่สำคัญคือพ่อแม่กิ๊กไม่อยู่

  ไม่มีใครอยู่บ้านเลย พอมาถึงกิ๊กชวนมานั่งโซฟา

  และเอาเบียร์เอาเหล้ามากินกันต่อ คราวนี้นั่งแยกคู่กันชัดเจน

  ผมอยากนั่งคุยกะโอ๋

  แต่เหมือนไอ้เอ็มมันเล็งไว้เหมือนกันและตัดหน้าผมไปก่อน (อีกแล้วมึง)  

ส่วนไอ้เคนคุยถูกคอกะกิ๊กมาตั้งแต่ในร้านแล้ว 

 ผมก็นั่งกะมิ้น สาวน้อยเรียบร้อยของผมต่อไป 

ยิ่งคุยยิ่งดื่ม....ยิ่งไปกันใหญ่

  ไอ้ตัวแรกที่เริ่มลุกล้ำคอเพื่อนสาวคือไอ้เชี่ยเอ็ม

  มันดึงโอ๋เข้าไปกอดจูบต่อหน้าเราทุกคน

   แต่สิ่งที่มันทำเหมือนเป็นการเริ่มต้น

การพังทะลายของกำแพงที่กั้นความรู้สึกชั่วดีของพวกเรา 

"ให้โอ๋ อยู่นี่แหละ เคนไปกะเรานะ ข้างบน ยังมีอีกห้องนะก้อง"

เจ้าของบ้านพูดสั้นๆแล้วจูงมือไอ้เคนเดินตามไป

  ผมทำไรไม่ถูกแม้ผ่านศึกมามากมาย ใจก็อยากจะ"รู้จัก"มิ้นมากกว่านี้

  อีกใจก็ไม่อยากหาเรื่องเพิ่ม 

"ก้องไม่อยากทำก็ไม่เป็นไรนะ"

เสียงมิ้นเตือนให้ผมตัดสินใจ ผมหันมายิ้มแล้วดึงมิ้นตามกิ๊กขึ้นไป

  กิ๊กชี้มือไปอีกห้องแล้วเธอก็เลี้ยวเข้าห้องเธอไป

  ผมเข้าห้องมากะมิ้น จากนั้นมิ้นก็เข้ามากอดผม 

"มิ้นโอเคนะ ถ้าโอเค เราก็...อุ้บบ"

มิ้นเอาปากมาประกบผม และเริ่มต้นทันที สิ่งที่มิ้นทำบอกผมให้รู้ว่า

 มิ้นคงเป็นมามั่งแล้ว มันไม่เก้อเขินเลยแม้แต่น้อย

  ผมตอบรับการเข้ามาอย่างรุนแรง

  มิ้นเบิกตาโพลง มันแปลว่าดีหรือไม่ดี แต่ผมไม่ถามแล้ว

  ผมเปิดเกมด้วยจูบที่เร่าร้อน มือผมพุ่งพรวดเข้าหาหน้าอกของมิ้น

  แม้ไม่ใหญ่มากมายนัก แต่ก็มีให้ผมได้เล่น