รัชกาลฉุงเจิงฮ่องเต้ แผ่นดินเกิดภัยพิบัติทางการยังเก็บภาษีเพิ่มประชาชนเดือดร้อนไปทุกหย่อมหญ้า เหล่าโจรปล้นชิงทรัพย์ ขันทีโฉดครองเมือง กองกำลังแมนจูทางภาคเหนือยังรุกรานเข้ามา สั่นคลอนต่อบัลลังก์มังกร
รัชกาลฉุงเจิงฮ่องเต้ แผ่นดินเกิดภัยพิบัติทางการยังเก็บภาษีเพิ่มประชาชนเดือดร้อนไปทุกหย่อมหญ้า เหล่าโจรปล้นชิงทรัพย์ ขันทีโฉดครองเมือง กองกำลังแมนจูทางภาคเหนือยังรุกรานเข้ามา สั่นคลอนต่อบัลลังก์มังกร
" ไม่ได้หรอกองค์ชาย"
"ทำไมล่ะพี่เสี่ยวเชี่ยน" องค์ชายถามด้วยความสงสัย
แนเสี่ยวเชี่ยนหน้าแดง อีกอักชั่วครู๋จึงกล่าว
"องค์ชายเป็นผู้ชาย ส่วนข้าเป็นผู้หญิง อาบน้ำด้วยกันไม่ได้"
"เอ๊ะ ผู้ชายกับผู้หญิงอาบน้ำด้วยกันไม่ได้หรือ"
"ไม่ได้เด็ดขาด"
"แล้วทำไม เสด็จพ่อจึงอาบน้ำกับพระสนมเป็นประจำ"
แนเสี่ยวเชี่ยนเป็นดรุณีพรหมจรรย์ ได้ยินไทจือพูดด้วยความซื่อ ยิ่งอับอายจนหน้าแดงฉาน ร้องเพ้ยบอกว่า
"บอกว่าไม่ได้ก็ไม่ได้ซิ"
"ประหลาดแท้" องค์ชายพีมพำ
แนเสี่ยวเชี่ยนต้องถามด้วยความสงสัย
"ประหลาดอันใด"
"ทำไมพี่เสี่ยวเชี่ยนต้องหน้าแดงด้วย"
แนเสี่ยวเชี่ยนจ้องมองไทจือด้วยความสงสัย ไทจือไม่ไร้เดียงสาจริงๆหรือแกล้งหยอกล้อนางกันแน่
ไทจือพลันกล่าวขึ้นอีกครั้ง
"ท่านหลอกลวงข้า บัดนี้ข้าขอสั่งให้ท่านเปลื้องเสื้อผ้าแล้วลงมาอาบน้ำกับข้าเดี๋ยวนี้"
"ท่าน..."
"ข้าเป็นรัชทายาท ท่านกล้าขัดคำสั่งข้าหรือ"
แนเสี่ยวเชี่ยนบังเกิดความคับแค้นใจ ต้องร้องไห้โฮออกมาทันที ไทจือกลับเป็นฝ่ายตกใจร้องว่า
"พี่เสี่ยวเชี่ยน ข้าให้ท่านอาบน้ำ ทำไมต้องร้องไห้"
"ท่านรังแกข้า"
"ข้ารังแกท่านที่ใด"
"ท่านบังคับให้ข้า..เปลื้อง..เปลื้อง..ผ้าอาบน้ำกับท่าน...ไม่เรียกรังแกแล้วจะเรียกอะไร เสียทีที่ข้าอุตส่าห์ช่วยแก้มัดพาท่านมาส่งถึงที่นี่"
ไทจือกล่าวอย่างน้อยใจ
"พี่เสี่ยวเชี่ยนไม่ต้องร้องไห้แล้ว ข้ารู้แล้วว่าท่านรังเกียจข้า เมื่อท่านไม่ประสงค์จะอาบน้ำกับข้า ก็แล้วแต่ท่านเถอะ"
แนเสี่ยวเชี่ยนเห็นไทจือยอมอ่อนข้อให้กับนาง ก็ดีใจ แต่เห็นสำเนียงของไทจือแฝงไว้ด้วยความน้อยใจต้องถามว่า
"องค์ชาย... ท่านโกรธข้าหรือ"
"หามิได้ แต่ข้าเสียใจที่ท่านรังเกียจข้า"
แนเสี่ยวเชี่ยนเห็นสีหน้าไทจือน้อยใจจริงๆ ซ้ำไม่มีลักษณะของการเอาเปรียบนางต้องฉุกใจคิด
"""ไทจือ คงไม่รู้เรื่องบุรุษสตรีจริงๆ เขายังเป็นเพียงเด็กหนุ่มบริสุทธิ์ เราต้องถือสาอันใด อย่าว่าแต่หากเขาใช้คำสั่งบังคับให้เราเป็นนางบำเรอเราไหนหลีกเลี่ยงได้"
คิดแล้วก็กล่าวกับไทจือเสียงนุ่มนวล
โดย...แมวคำราม
"ตกลง ท่านหันไปก่อน"
ไทจือมีสีหน้าดีใจ อุทานว่า
"ท่านหมายความว่า..."
แนเสี่ยวเชี่ยนดุเบาๆ
"ท่านหันไป มิเช่นนั้นข้าจะไม่อาบน้ำด้วย"
"ตกลง พี่เสี่ยวเชี่ยน" ไทจือรับคำรีบหันหลังให้ทันที
แนเสี่ยวเชี่ยนหน้าแดงซ่าน มือเรียวงามเลื่อนไปเปลื้องเสื้อออก ปลดสายเอี๊ยม เผยให้เห็นปทุมถันที่เต่งตึงชูชันสั่นกระเพื่อมนิด ๆ ปลายยอดเป็นสีชมพูระเรื่อตั้งอยู่บนฐานขนาดอวบอิ่มสมตัว จากนั้นก็ปลดสายรัดเอวเปลื้องกระโปรงออกจนเปลือยเปล่า นางรีบก้าวเข้าไปในอ่างอย่างรวดเร็วเพราะกลัวว่าไทจือจะหันมาเห็นส่วนสำคัญของนาง
ไทจือได้ยินเสียง รู้สึกน้ำกระเพื่อมก็รู้ว่านางกำนัลรูปงามลงมาอยู่ด้านหลังของตนแล้ว จึงรีบหันมาหาทันที
"อุ๊ย องค์ชาย" แนเสี่ยวเชี่ยนใจหายวาบอุทานพลางรีบหันหลังให้ทันที
ไทจือกวาดตามองไปทั่ว ไล่ตั้งแต่ลำคอ ไหล่ แผ่นหลังที่ขาวผ่องนวลเนียน รู้สึกถึงความเสียวกระสันต์ที่แผ่ซ่านไปทั่วสรรพางค์ มังกรน้อยลุกขึ้นเหยียดเกร็งในทันที
"พี่เสี่ยวเชี่ยน สวยเหลือเกิน"เขาพึมพำพลางก้มหน้าสูดดมความหอมกรุ่นที่เรือนผม
"หันหน้ามาเถอะพี่เสี่ยวเชี่ยน" เขากระซิบ
"ไม่" แนเสี่ยวเชี่ยนตอบ
ไทจือหัวเราะเบาๆ ไล้จมูกไปที่ใบหู ลำคอ มือก็เริ่มความเปะปะไปตามเนื้อนวลที่อยู่ตรงหน้า
แนเสี่ยวเชี่ยนพยายามเอามือมาปิดป้อง แต่ช้าไป ไทจือลูบคลึงไปทุกๆส่วน สอดมือเรียวเล็กไปใต้รักแร้ อุ้งมือกุมอยู่ที่ปทุมถันเต่งตึง ก่อนจะไต่นิ้วขึ้นมาบี้จะงอยสีชมพูอยู่ไปมา
"องค์ชาย..อย่า" แนเสี่ยวเชี่ยนร้องห้ามด้วยความอาย
"พี่เสี่ยวเชี่ยนอย่าห้ามเลย ข้ายังไม่เคยสัมผัสผู้หญิงมาก่อนเลย ขอข้าสำรวจเรือนเรือนร่างของท่านด้วยเถอะ" ไทจือกระซิบที่ริมหูของนางเสียงนุ่มนวล
แนเสี่ยวเชี่ยนตัดสินใจเตรียมมอบกายให้เขาไว้แล้ว จึงปิดป้องเล็กน้อยด้วยความขวยเขินเท่านั้น
ภายใต้การโลมเล้าของไทจือในที่สุดนางก็ตกอยู่ในความเคลิบเคลิ้ม ผิวกายร้อนวูบวาบไปตามสัมผัสของไทจือ รู้สึกถึงลำควยของเขาที่ถูไถไปมาอยู่ที่ร่องก้น เสียวซ่านถึงกับขมิบรูหีหลั่งน้ำเงี่ยนออกมา
แล้วในขณะที่นางกำลังลืมตัวอยู่นั้น มืออีกข้างหนึ่งของไทจือก็คว้านลงไปในช่วงหว่างขาที่บรรจุเนินเนื้อโคกหีอวบอูมมีขนนุ่มนิ่มอยู่เต็มสองแคม นางกำนัลรูปงามสะดุ้งสุดตัว
"องค์ชาย"
"อูยยย หีพี่เสี่ยวเชี่ยนนุ่มมือดีเหลือเกิน"
ไทจือกระซิบ มือยังคงลูบคลำอยู่ไปมาบนโคกเนินอย่างลุ่มหลง มิเพียงเท่านั้น นิ้วกลางของเขาก็ค่อย ๆ แหย่ลึกลงไประหว่างกลีบเนื้อทีละนิด ๆ
"องค์ชาย อย่า อย่า อูยยยย..."แนเสี่ยวเชี่ยนร้องห้ามเบาๆ หน้าแดงก่ำหอบหายใจแรง
"รู้สึกยังไงพี่เสียวเชี่ยน รู้สึกยังไง"
ไทจือถามใจเต้นระทึกด้วยความตื่นเต้นเมื่อเห็นอาการสั่นระริก หอบครางอย่างผิดปกติของนาง แนเสี่ยวเชี่ยนไม่สามารถตอบได้ เปลือกตาของนางปิดสนิท หัวใจเต้นแรงด้วยความตื่นเต้นปนวิตก นางหันหลังให้ไทจือจึงไม่เห็นควยน้อยๆของเขา
แต่สัมผัสจากท่อนเนื้อที่ถูไถไปมาที่บริเวณก้น สะโพกของนาง ก็ทำให้นางกำนัลยอดฝีมือจินตนาการถึงความน่ากลัวของมันได้
"ท่อนเนื้อใหญ่ขนาดนี้มันจะเข้าไปในร่องกลีบเล็กๆของเราได้อย่างไร หากเป็นเช่นนั้นเราคงจะเจ็บเหลือเกิน"
นางคิดด้วยความหวาดหวั่น ปนเสียวสยิวเพราะไทจือโลมเล้าหนักข้อขึ้น นิ้วของเขาที่กวาดควานสำรวจไปมาทำให้แนเสี่ยวเชี่ยนกระตุก สั่นระริก หอบคราง ยิ่งเขาคว้านหีและสำรวจหนักขึ้น นางยิ่งร้องเสียงดังหอบหายใจแรง
ทำให้ไทจือน้อยเกิดความย่ามใจกับความรู้แปลกใหม่ คิดไม่ถึงว่าเพียงใช้นิ้วก็สามารถทำให้นางกำนลของพี่สาวที่เยี่ยมยุทธต้องร้องครวญครางสยบอยู่ใต้อำนาจเขาอย่างไม่น่าเชื่อ
ไทจือรีบชักนิ้วเข้าออกเร็วขึ้น จนแนเสี่ยวเชี่ยนครางลั่น สักพัก...เมื่อไทจือดึงมือออกมีน้ำเหนียว ๆ ติดมือออกมาด้วย
"อูวววว พี่เสี่ยวเชี่ยนน้ำเงี่ยนของท่านออกมาเต็มเลย"
"องค์ชาย อย่าพูด ข้า..อาย"
"เราไปที่เตียงกันเถอะ ข้าอยากเห็นหีสวยๆของพี่เสี่ยวเชี่ยนเหลือเกิน"
แนเสี่ยวเชี่ยนหน้าแดง แต่รู้สึกเงี่ยนไปกับคำพูดของเขา อีกทั้งนางถูกปลุกเร้าจนความกระสันต์พุ่งพล่านเต็มที่แล้ว จึงไม่ปฎิเสธ
ไทจือพานางขึ้นมาจากอ่างน้ำ นางกำนัลรูปงามนอนพาดร่างเปล่าเปลือยลงบนเตียง ไทจือกวาดตาสำรวจไปตามผิวกายขาวผ่องที่ยังเปียกน้ำเป็นมันวาว หยดน้ำเกาะพราวอยู่ทั่วร่างราวกับไข่มุก
มือข้างหนึ่งของเสี่ยวเชี่ยนปิดบังปทุมถันทั้งคู่ไว้ด้วยความอาย แต่ก็ยังเห็นก้อนเนื้อขาวผ่องรำไร มือเรียวงามอีกข้างของนางวางแปะไว้ที่โคกหี ทำให้ไทจือไม่สามารถเห็นส่วนสำคัญได้
สายตาของเขากวาดไปตามเรือนขาเรียวงาม สะโพกเปลือยที่ผายได้สัดส่วน และเห็นขนหมอยรำไรจากฝ่ามือน้อยๆที่ปิดกันอยู่ ต้องใจเต้นระทึกร้อนวูบวาบไปทั้วตัว จึงเอ่ยเสียงนุ่มนวล
"เอามือออกจากหีเถอะ พี่เสี่ยวเชี่ยน"
แนเสี่ยวเชี่ยนส่ายหน้า หลบสายตาเขา ไทจือไม่แข็งขืนแต่เอ่ยปากพร่ำชมความงามก่อนจะก้มตัวลงคลุกเคล้าใบหน้าลงไปที่ปทุมถันอวบอูม
แนเสี่ยวเชี่ยนหลับตาพริ้มขณะที่ไทจือพรมจูบไซ้ไปทั่วอย่างหิวกระหาย ปากของเขาพร่ำชมไม่ขาดปาก
"อูยยย ตัวหอมจังเลย พี่เสี่ยวเชี่ยน หอม นุ่ม อืมมม..."
ไทจือไซร้จมูกขึ้นไปที่ใบหน้า สูดดมความหอมที่พวงแก้ม แลบลิ้นเลียไปที่ซอกหู กอดจูบลูบคลำไปที่วจนนางกำนัลยอดยุทธหมดเรี่ยวหมดแรง เขาประกบปากลงบนริมฝีปากนุ่มสวยได้รูป คว้านลิ้นลึกเข้าไปพัวพันอย่างเมามัน สองมือก็คลึงเคล้าปทุมถันเต่งตึงอยู่ไปมา
แล้วเลื่อนลงไปตะปบลงบนหน้าท้องที่เรียบราบ เลยไปบนเนินเนื้ออันใหญ่เกินฝ่ามือ ลูบคลำเส้นหมอยที่นุ่มนวล
แนเสี่ยวเชี่ยนนึกถึงคำพูดของเฟยจินเอ๋อที่เล่าถึงนางกำนัลแอบไปเย็ดกับทหารหนุ่มซึ่งยังฝังอยู่ในใจของนาง บัดนี้มันกำลังจะเกิดขึ้นกับนางแล้ว เนื้อตัวของนางสั่นดังลูกนก ครางเสียงกระเส่าบิดตัวไปมาด้วยความกระสันอยาก
น้ำเงี่ยนของนางไหลเยิ้มปากรู สองมือเริ่มกอดกระหวัดรัดร่างไทจืออย่างลืมตัว
"ซี้ด...องค์ชาย...อูย...ซี้ด"
นานเท่าไหร่ นางไม่รู้ รู้แต่ว่าบัดนี้ ไทจือจับขาของนางอ้าออก เผยให้เห็นปากถ้ำหยกปิดสนิท มีน้ำหล่อลื่นเกาะอยู่เป็นเมือก
"พี่เสี่ยวเชี่ยน หีของพี่สวยเหลือเกิน"