ฉินเจิ้งไม่แน่ใจความสัมพันธ์ระหว่างฉู่เพ่ยหานกับกู้หนิง พวกเธอดูไม่เหมือนเพื่อนกัน เพราะฉู่เพ่ยหานพูดกับกู้หนิงอย่างที่เพื่อนไม่ควรพูดกับเพื่อน
 
ถึงอย่างนั้นเธอก็เข้าข้างกู้หนิง
 
ฉินเจิ้งไม่รู้ว่าที่ฉู่เพ่ยหานช่วยเหลือกู้หนิงเพราะเธอเกลียดเขารึเปล่า
 
ถ้าฉู่เพ่ยหานเกลียดเขา ด้วยความสัตย์จริง เขายังนึกไม่ออกเลยว่าเธอเกลียดเขาทำไม
 
กู้เซียวเซียวและเฉินจื่อเหยาไม่ทราบเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อตอนเช้า พวกเธอคิดว่าฉู่เพ่ยหานมาที่นี่เพื่อหัวเราะเยาะกู้หนิงด้วยเหมือนกัน
 
ในสายตาของกู้เซียวเซียวและเฉินจื่อเหยา กู้หนิงเหมาะที่จะถูกรังแกที่สุด
 
พวกเธอไม่คิดว่าฉู่เพ่ยหานและกู้หนิงเป็นเพื่อนกัน ทำไมน่ะหรอ? ก็เพราะเด็กสาวที่มาจากครอบครัวที่มีอิทธิพลครอบครัวหนึ่ง จะมาเป็นเพื่อนกับกู้หนิงที่มาจากครอบครัวยากจนได้ยังไง
 
ถึงอย่างนั้นภูมิหลังของฉู่เพ่ยหานก็ยังไม่ชัดเจน ทุกคนรับรู้แค่ว่าเธอได้รับการสนับสนุนจากผู้อำนวยการโรงเรียน
 
ทุกคนรวมถึงกู้เซียวเซียวและเฉินจื่อเหยาเชื่อว่าฉู่เพ่ยหานมาที่นี่เพียงเพื่อเล่นสนุกๆ ยกเว้นฉินเจิ้งที่ยังมองดูด้วยความสงสัย
 
ตอนนี้หยูหมิงซีตื่นตระหนกจนหน้าซีด แต่ก็ไม่ปริปากพูดอะไร
 
"ฉันรู้นะ ว่าพวกเธออิจฉาความสวยของฉัน" กู้หนิงพูดติดตลกอย่างกับว่าความสวยทำให้เธอต้องลำบาก
 
จางอี้หมิงพลันหัวเราะเสียงดัง
 
เขามองไปที่กู้หนิงอย่างดูถูกดูแคลน "กู้หนิง กล้ามากนะที่พูดอย่างนั้น ฉันยังมองไม่เห็นความสวยของเธอเลย แต่ความจนของเธอนั้นเห็นชัดเจนเลยทีเดียว
 
"ใช่แล้วล่ะ ไม่มีใครอิจฉาแกหรอก!”
 
กู้เซียวเซียวและเฉินจื่อเหยาเห็นด้วย ถึงแม้พวกเธอจะรังแกกู้หนิงเพราะเธอสวยกว่าก็จริง แต่ให้ตายพวกเธอไม่มีทางยอมรับหรอก
 
ไม่มีใครรู้ถึงเหตุผลที่แท้จริงว่าทำไมกู้เซียวเซียวและเฉินจื่อเหยาจึงสนุกกับการรังแกกู้หนิง แต่โดยสามัญสำนึกทั่วไปกู้หนิงนั้นหน้าตาดีกว่ากู้เซียวเซียวและเฉินจื่อเหยา
 
กู้หนิงไม่โกรธเลยสักนิด "ถ้าอย่างนั้นทำไมพวกเธอถึงชอบมายุ่งกับฉันนัก? ฉันว่าฉันไม่เคยไปทำร้ายพวกเธอก่อนนะ ถ้าไม่ได้อิจฉาเพราะฉันสวยกว่า แล้วเพราะอะไรล่ะ?"
 
ระหว่างที่พูด กู้หนิงทำหน้าตาน่ารักโดยไม่ได้ตั้งใจ ทุกคนรวมถึงฉินเจิ้งต่างถูกดึงดูดด้วยใบหน้านั้น
 
กู้หนิงเป็นคนสวยจริงๆนั่นแหละ ก่อนที่ถังอันหนิงจะเกิดใหม่ในร่างนี้ เธอเป็นคนเก็บตัวไม่สุงสิงกับใคร ทั้งๆที่เป็นคนสวย ทุกคนเลยมองข้ามเธอไป
 
แต่ตอนนี้กู้หนิงเต็มไปด้วยความมั่นใจและมีพลังลึกลับบางอย่าง ยากมากที่จะเดินผ่านเธอไปโดยไม่สนใจ
 
ขณะนี้นักเรียนส่วนใหญ่ที่ยืนอยู่รายล้อมพวกเขาเชื่อไปแล้วกู้เซียวเซียวและเฉินจื่อเหยารังแกกู้หนิง เพราะกู้หนิงสวยกว่าพวกหล่อน
 
กู้หนิงพูดต่อว่า “เฉินจื่อเหยา เธอพูดว่าที่ฉันถูกกลั่นแกล้งเป็นเพราะความจนของฉัน ฉันไม่เข้าใจจริงๆว่าทำไมความจนของฉันถึงเป็นเหตุผลให้ฉันต้องรังแกด้วยล่ะ?"
 
กู้หนิงเอ่ยอย่างใจเย็น ไม่มีความโกรธเกลียดชังในน้ำเสียง ราวกับว่าเธอไม่ใช่คนที่รังแก
 
เมื่อได้ยินดังนั้น ความคิดของทุกคนต่อกู้เซียวเซียวและเฉินจื่อเหยาจึงแปรเปลี่ยนไปในทางที่ไม่ดี บางคนถึงกลับรู้สึกโกรธและรู้สึกว่าไม่ยุติธรรมต่อกู้หนิง
 
สิ่งที่กู้หนิงพูดเป็นความจริงที่เจ็ดปวด ซึ่งทุกคนก็ได้เห็นกับตาและได้ยินตามนั้นจริงๆ
 
แค่ช่วงเวลาสั้นๆ กู้หนิงก็ได้รับการสนับสนุนจากนักเรียนส่วนใหญ่
 
"ใช่แล้วล่ะ ผิดตรงไหนที่เกิดมาจน?
 
“ไม่มีใครยอมอยู่เฉยๆโดยไม่ตอบโต้หรอกนะ พวกโง่!”
 
"พูดจาไม่ดีให้ครอบครัวคนอื่น นิสัยไม่ดี!”
 
ทุกคนเริ่มตำหนิการกระทำของเฉินจื่อเหยา
 
"แก" เฉินจื่อเหยาโกรธมากแต่ไม่รู้จะแก้ตัวอย่างไร
 
กู้เซียวเซียวได้แต่ยืนนิ่งอย่างกับคนเป็นใบ้
 
ในขณะที่ฉินเจิ้ง จางอี้หมิง และฝูหมิงเหลียง ยืนห่างออกมาจากดราม่าเหล่านี้
 
พวกเขาเห็นสายตาไม่เป็นมิตรของทุกคนที่มองไปยังเฉินจื่อเหยา พวกเขาไม่อยากเข้าไปยุ่งกับเรื่องนี้
 
พวกฉินเจิ้งไม่อยากทำลายชื่อเสียงตัวเอง
 
"กู้หนิง ชาติก่อนเธอไปทำอะไรไว้เนี่ย? ทำไมความจนของเธอถึงได้เป็นปัญหาในสายตาคนอื่นล่ะ” ฉู่เพ่ยหานกรอกตามองกู้หนิงด้วยความไม่ชอบใจ
 
"ฮึ ถ้าอย่างนั้น ฉันต้องทำให้ตัวเองรวยสินะ” กู้หนิงตอบ
 
ไม่ช้าไม่เร็วนี้อย่างแน่นอน...
 
กู้เซียวเซียวพูดเยาะเย้ย "เชอะ ฝันเอาเหรอ! กู้หนิง”
 
เธอไม่เชื่อว่ากู้หนิงจะกลายเป็นคนรวยขึ้นมาตราบจนชั่วชีวิต
 
"ทำไมจะเป็นไปไม่ได้ล่ะ?" ฉู่เพ่ยหานเอ่ยสวนขึ้นมาทันใด
 
ฉู่เพ่ยหายรู้สึกว่ากู้หนิงไม่ใช่แค่เด็กสาวธรรมดาทั่วไป
 
กู้เซียวเซียวประหลาดใจที่ฉู่เพ่ยหานยื่นมือเข้ามาช่วยกู้หนิง เธอควรจะหัวเราะเยาะกู้หนิงไม่ใช่หรอ?
 
"กู้เซียวเซียว รอดูเถอะ! ตอนนี้ฉันยังจนก็จริง แต่ไม่ได้หมายความว่าฉันจะจนตลอดไป!!" กู้หนิงตอบกลับด้วยความมั่นใจอย่างเต็มเปี่ยม
 
ก่อนที่กู้เซียวเซียวและเฉินจื่อเหยาจะโต้ตอบ กู้หนิงก็พูดต่ออีกว่า
 
"กู้เซียวเซียว เฉินจื่อเหยา ฉันแนะนำให้เธอสองคนอยู่ให้ห่างฉันจากนี้เป็นต้นไป ไม่อย่างนั้นพวกเธอได้เสียใจแน่" กู้หนิงเตือน
 
กู้หนิงไม่สนใจว่ากู้เซียวเซียวและเฉินจื่อเหยาจะฟังคำเตือนหรือไม่ พวกเธอไม่ใช่คู่ต่อสู้ของกู้หนิง
 
แน่นอนกู้เซียวเซียวและเฉินจื่อเหยาย่อมไม่พอใจกับคำเตือนของกู้หนิง "กู้หนิง แกคิดว่าแกเป็นใคร? ห๊ะ!! แก...."
 
ชั่วขณะนั้น ฉินเจิ้งก็พูดแทรกว่า "พอได้แล้ว"
 
กู้เซียวเซียวคือแฟนสาวของเขาและเขาควรปกป้องเธอ